Mε άρθρο του που δημοσιεύεται στο μεγάλο ιστότοπο Ηuffington Post, ο τ. Υφυπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού και π. Βουλευτής Δωδεκανήσου Γιώργος Νικητιάδης, θέτει το ζήτημα της μεγάλης αναγκαιότητας «πριν είναι αργά» όπως τονίζει, να αποκτήσει η Χώρα ένα σχέδιο για την τουριστική της ανάπτυξη ώστε «να μην καταντήσουμε η Χώρα του τουρισμού της τζαμπαρίας».
Ο τ. Υφυπουργός, ισχυρίζεται ότι το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι η αύξηση των αφίξεων που ούτως ή άλλως άρχισε από την δύσκολη χρονιά του 2011, αλλά η αύξηση των εισπράξεων που θα έρθει με τους τουρίστες υψηλότερου οικονομικού επιπέδου από τους σημερινούς. Το άρθρο του κ. Νικητιάδη έχει ως εξής:
«Στις 27 Σεπτεμβρίου γιορτάστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως κάθε χρόνο από το 1970 και μετά, η παγκόσμια ημέρα Τουρισμού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού καθιέρωσε τη γιορτή αυτή προκειμένου να αναδεικνύεται η μεγάλη συμβολή οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική του τουρισμού, στην ευδαιμονία των ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη.
ο τ. Υφυπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού και π. Βουλευτής Δωδεκανήσου Γιώργος Νικητιάδης
Στη χώρα μας, η σημασία του τουρισμού σε σχέση με άλλες χώρες, είναι σαφώς μεγαλύτερη. Για εμάς ο τουρισμός αποτελεί μία από τις βασικότερες πηγές πλούτου. Η έμμεση συμβολή στον σχηματισμό του ΑΕΠ της χώρας κατά 18% περίπου και η αντίστοιχη συμβολή στη κάλυψη της απασχόλησης δε αφήνουν κανένα περιθώριο για να υποτιμηθεί η σπουδαιότητα του τουρισμού για την πατρίδα μας. Ορθώς συνεπώς, στους περισσότερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, έγιναν οι σχετικοί εορτασμοί και εκφωνήθηκαν οι ανάλογοι πανηγυρικοί. Ζητούμενο όμως δεν μπορεί να είναι αυτό. Οφείλουμε μαζί με τις γιορτές, να προβληματιστούμε για το κατά πόσο έχουμε κάνει εμείς όσα θα έπρεπε, ώστε η μεγάλη αυτή πλουτοπαραγωγική πηγή να οχυρωθεί και να αυξηθεί περισσότερο.
Στο μήνυμά της για την παγκόσμια ημέρα τουρισμού η αρμόδια υπουργός επαίρεται για όσα κατόρθωσε, υπερτονίζοντας για άλλη μια φορά το νέο ρεκόρ αφίξεων τουριστών στη χώρα. Η κα Κουντουρά, προφανώς δεν έχει παρακολουθήσει την εξέλιξη του τουρισμού από το 2010 και μετά όπου κάθε χρόνο έχουμε αυξήσεις στις αφίξεις. Αν έκανε τον κόπο να ρίξει μια ματιά στα στοιχεία των αφίξεων του ΕΟΤ, θα έβλεπε ότι από το 2010 είχαμε συνεχώς αυξήσεις στις αφίξεις οι οποίες το 2011 εκτοξεύτηκαν με αύξηση 10% εν μέσω μάλιστα κρίσης. Και η αύξηση αυτή έγινε με χιλιάδες διαδηλωτές ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στο Σύνταγμα, (δίπλα από το υπουργείο της κας Κουντουρά), με καταλήψεις αεροδρομίων, με απεργία των ταξί, με παρεμπόδιση πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων στα λιμάνια και με τα δυσμενέστερα για τη χώρα μας σχόλια στον διεθνή τύπο που σχεδόν την χαρακτήριζε ανασφαλή προορισμό. Καταφέραμε τότε να κρατηθούμε διότι είχαμε σχέδιο και το εφαρμόσαμε. Από τότε, κάθε χρόνο, οι αυξήσεις έχουν ανοδική πορεία για λόγους που κυρίως οφείλονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, και ελάχιστα στην πολιτική της κάθε κυρίας υπουργού. Θα έπρεπε η κα Κουντουρά, πέρα ή αντί για την αυτοδιαφήμιση που εκπέμπει με το μήνυμά της, να αναρωτηθεί αν και κάτι δεν πάει καλά, καθ’ ότι έχουμε μεν αυξήσεις στις αφίξεις, αλλά τα έσοδα και τα κέρδη που μένουν στη χώρα δεν είναι σε καμία περίπτωση αντίστοιχα. Θα έπρεπε η κα Κουντουρά να αναρωτηθεί για ποιο λόγο (εκτός αν δεν το έχει πάρει χαμπάρι) ολοένα και περισσότερο, οι τουρίστες που έρχονται στη χώρα, είναι χαμηλότατου οικονομικού επιπέδου και δαπανούν ελάχιστα χρήματα στους All Inclusive προορισμούς. Θα έπρεπε, η Κυβέρνηση και όχι μόνο η κα Κουντουρά ν’ αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν σε περιοχές όπως η Κως, η Ρόδος, η Κρήτη και άλλες πόλεις, τουρίστες να επισκέπτονται αρχαιολογικούς χώρους κουβαλώντας μαζί τους καλαθάκι με τα σάντουιτς, το φρούτο και το νερό τους, που έχουν προμηθευτεί (χωρίς να πληρώσουν κάτι έξτρα) από το All Inclusive ξενοδοχείο τους. Θα έπρεπε επιτέλους να δούμε όλοι (κυβέρνηση-Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΣΕΤΕ, ΞΕΕ, ΠΟΞ) τι πρέπει να κάνουμε, πως πρέπει να οργανώσουμε τον τουρισμό μας ώστε να μην καταντήσουμε, ο τουρισμός της τζαμπαρίας.
Δεν συνηθίζω ν’ αναζητώ παραδείγματα καλής πρακτικής και διαχείρισης από τους «αγαπημένους μας γείτονες» αλλά, δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε όσα ο νέος υπουργός τουρισμού της Τουρκίας ο κ Ersoy δήλωσε προσφάτως για τον τουρισμό της δικής τους χώρας «Η ποσοτική αύξηση της ροής τουριστών από το εξωτερικό «δεν είναι πλέον ενδιαφέρουσα», είπε ο κ. Ersoy. Ο κύριος στόχος είναι η αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό. Αν σήμερα η συμβολή του τουριστικού τομέα στο ΑΕΠ της χώρας είναι 4% (35 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμώνται τα εφετινά τουριστικά έσοδα), τότε το καθήκον μας είναι να διπλασιάσουμε το ποσοστό αυτό σε 8% (70 δισεκατομμύρια δολάρια). Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, τόνισε ο Τούρκος υπουργός Τουρισμού, η Τουρκία πρέπει να προσελκύει τουρίστες, που θα ξοδεύουν τουλάχιστον 1.000 δολάρια ανά επίσκεψη».
Η εμπειρία της χώρας μας στον τομέα του τουρισμού, είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτήν της Τουρκίας. Εμείς, δεν πρέπει να απασχοληθούμε με το θέμα αυτό; Δεν πρέπει να δούμε κάποια στιγμή τα όρια του all inclusive και χωρίς να το περιορίσουμε αφού ούτε μπορούμε νομικώς, ούτε συμφέρει, να επιδιώξουμε την προσέλευση άλλου επιπέδου τουριστών; Δεν καταλαβαίνουμε για παράδειγμα ότι γινόμαστε ρεζίλι όταν ένα ρημάδι γκολφ τη Ρόδο δεν έχει προχωρήσει μετά από 4 χρόνια που ανακηρύχθηκε πλειοδότης στην επένδυση; Δεν καταλαβαίνουμε ότι παρόμοιες επενδύσεις είναι οι μόνες που μπορούν να ανεβάσουν την ποιότητα και το οικονομικό επίπεδο του τουρισμού μας; Η συμπαθής κατά τα άλλα κα Κουντουρά, ή δεν έχει πάρει μυρωδιά, ή αντιλαμβάνεται με λάθος τρόπο την αυτοπροβολή της. Κάνετε όμως λάθος κα Κουντουρά. Να μιλήσετε για τις χάρες σας, αλλά διπλός θα είναι ο έπαινος αν αναφερθείτε και στα μεγάλα προβλήματα.
Ας μην μεμψιμοιρώ όμως. Σημασία έχει να καταλάβουμε ότι οφείλουμε να οργανώσουμε έστω και κατ’ ελάχιστον ( αν δεν είμαστε ικανοί για τα ωραία και μεγάλα ) τον τουρισμό μας. Και την ευθύνη γι’ αυτό δεν έχει μόνο το αρμόδιο υπουργείο , την έχει συνολικώς η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που αδυνατεί πλήρως μέχρι σήμερα να καταθέσει ένα συνολικό σχέδιο για την ανάπτυξη του τουρισμού της χώρας. Ένα σχέδιο που θα αναθέτει και συγκεκριμένους ρόλους τόσο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και στους φορείς του Τουρισμού μας και που θα βάζει τους στόχους για μία δεκαετία τουλάχιστον. Ένα σχέδιο τώρα, που να οδηγεί στην αύξηση των εσόδων και όχι αναγκαστικώς στην αύξηση των αφίξεων. Ένα σχέδιο τώρα, πριν οδηγηθούμε οριστικώς και αμετακλήτως στον φθηνό τουρισμό της τζαμπαρίας.»
