Ο Δήμαρχος Καρπάθου Ηλίας Λάμπρος στη παρέμβασή του ενώπιον της Επιτροπής Σχεδιασμού Ανάπτυξης Λιμένων (ΕΣΑΛ) διέπραξε ένα σοβαρό λάθος. Προφανώς επειδή δεν μπορούσε να αντικρούσει τις βάσιμες ενστάσεις των παρευρεθέντων Καρπαθίων για τα μειονεκτήματα της «εγκληματικής» λύσης που προτείνει ο μελετητής για νέο λιμάνι στο Γααρόνησο, αμφισβήτησε το νόμιμο δικαίωμά τους παρέμβασής τους. Ανέφερε ακόμη πως δεν εκπροσωπούν κανένα άλλο πλην του εαυτού τους και ότι ζουν μακριά από την Κάρπαθο και τα προβλήματά της και ότι την επισκέπτονται ως «τουρίστες» δεκαπέντε μέρες τον Αύγουστο.
Επειδή δε θέλαμε να κατεβάσουμε το επίπεδο της συζήτησης σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, προτιμήσαμε να μη του απαντήσουμε ενώπιον της ΕΣΑΛ. Άλλωστε τα επιχειρήματα του Δημάρχου αυτοαναιρούσαν την εναγώνια προσπάθειά του για στήριξη της πρότασης του μελετητή.
Όμως το να αμφισβητεί το δικαίωμα στους απόδημους Καρπάθιους να διατυπώνουν άποψη για τα σημαντικά θέματα και τα προβλήματα του νησιού μας θεωρούμε πως είναι σοβαρό ατόπημα που δεν θα πρέπει να μείνει αναπάντητο.
Αφού σημειώσουμε ότι ένα από τα ηθικά προσόντα που πρέπει να έχουν όλοι και κυρίως οι ασχολούμενοι με τα κοινά είναι η ΣΥΝΕΠΕΙΑ, θα θυμίσουμε την ανακοίνωσή του ιδίου το 2014 ως υποψηφίου Δημάρχου. «Η συστράτευση των επιστημόνων, τεχνοκρατών ..της διασποράς σκοπεύουμε να είναι η αιχμή του δόρατος της νέας αντίληψης στη διοίκηση των δημοτικών θεμάτων…. για θέματα που εκκρεμούν σε σχέση με τον τόπο μας… θα αναζητήσουμε έναν ή περισσότερους Καρπάθιους της Αθήνας και των άλλων πόλεων, τον καθένα στο είδος του και θα του ζητήσουμε να συμβάλει όπως και όσο μπορεί σε συνεχή και αμφίδρομη συνεργασία με το Δήμο…».
Τελικά όχι μόνο δεν επιζητείται η συνεργασία των τεχνοκρατών και των αποδήμων στην αντιμετώπιση θεμάτων, που απαιτούν ειδικές γνώσεις και εμπειρίες, αλλά τους αρνείται ακόμη και το δικαίωμα διατύπωσης αντίθετης γνώμης για τη κυοφορούμενη από το 2006 μελέτη επέκτασης του λιμανιού.
Ο χαρακτηρισμός των απόδημων δημοτών ως τουριστών είναι λάθος τυπικό, αλλά και ουσιαστικό.
Τυπικό γιατί όλοι οι δημότες είτε διαμένουν μόνιμα στο νησί μας είτε μακριά από αυτό λόγω επαγγελματικών ή οικογενειακών υποχρεώσεων έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις αλλά και τα ίδια δικαιώματα.
Ουσιαστικό γιατί ο διαχωρισμός των δημοτών σε μόνιμους κατοίκους και αποδήμους δεν προάγει την επιβαλλωφόμενη σύμπνοια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Καρπάθου. Θα μπορούσαμε ακόμη να αντιτείνουμε πως όσοι ζουν μακριά από την Κάρπαθο πολλές φορές βλέπουν τα πράγματα πιο αντικειμενικά, γιατί δεν επηρεάζονται από προσωπικά συμφέροντα ή πελατειακές σχέσεις και υποχρεώσεις και πως πολλοί από τους αποδήμους έχουν αποδείξει έμπρακτα πως η αγάπη και το ενδιαφέρον τους για την Κάρπαθο είναι μεγαλύτερο από πολλών μονίμων κατοίκων.
Το απέδειξαν οι ιδρυτές του Συλλόγου των Απανταχού Καρπαθίων, αλλά και των άλλων παροιμιακών συλλόγων μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλα και οι πράξεις πολλών εκτός της Καρπάθου διακεκριμένων Καρπαθίων.
Περιμέναμε από το Δήμαρχο να αναλογισθεί το λάθος του και να ανακαλέσει τον μειωτικό χαρακτηρισμό που θίγει όλους του απόδημους Καρπάθιους. Αντί αυτού τον ακούσαμε να ισχυρίζεται ενώπιον του δημοτικού Συμβουλίου ότι προκλήθηκε από την παρέμβαση παριστασταμένου που όμως ακολούθησε την δική του τοποθέτηση.
Επειδή θεωρώ πως κανένας δεν έχει δικαίωμα, όποια θέση και αν κατέχει να μας χαρακτηρίζει τουρίστες στο νησί που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε,παρόλο που δεν μου αρέσει η περιαυτολογία, να μου επιτραπεί να εκθέσω περιληπτικά μερικές ενέργειές μου για να αποδείξω στο Δήμαρχο ότι όσοι ζούμε εξ ανάγκης μακριά από τη Κάρπαθο ενίοτε κάνουμε για αυτήν περισσότερα από αυτούς που μας αρνούνται το δικαίωμά παρέμβασής μας στα κοινά.
Από την θέση που κατείχα στα μέσα της δεκαετίας του 1980, χωρίς να μου το ζητήσει κανένας και χωρίς καν να δημοσιοποιήσω ποτέ τις ενέργειές μου, πέτυχα:
Την αναβάθμιση του Λιμενικού Σταθμού Καρπάθου που υπαγόταν στην Ρόδο σε ανεξάρτητο Λιμεναρχείο, την καθιέρωση της εκτέλεσης της άγονης γραμμής σε συνέχεια του δρομολογίου της Κρήτης και όχι της Ρόδου, όπως γινόταν μέχρι τότε με αποτέλεσμα την βελτίωση της ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης των νησιών μας, τον χαρακτηρισμό της ανατολικής περιοχής της Καρπάθου ως προασπισμένης περιοχής για να μπορούν τα ημερόπλοια να μεταφέρουν περισσότερους επιβάτες και να μη χρειάζονται πνευστές σωσίβιες σχεδίες.
Το 1991 συμμετέχοντας από την θέση του Διευθυντή Διεθνών Σχέσεων του ΥΕΝ στον σχεδιασμό του 2ου ΚΠΣ ζήτησα και πέτυχα τον διπλασιασμό των πιστώσεων για οδικές υποδομές των νησιών του Αιγαίου, που δυστυχώς διατέθηκαν τελικά σε άλλα νησιά, αφού κανένας δεν φρόντισε για την έγκαιρη εκπόνηση των απαραίτητων μελετών για το οδικό δίκτυο της Καρπάθου.
Το 2000 πρωτοστάτησα στην υποβολή και την επίσπευση εκδίκασης της προσφυγής για τις αντικειμενικές αξίες των εκτός σχεδίου ακινήτων της Καρπάθου και παραστάθηκα αυτόκλητα στη δευτεροβάθμια επιτροπή στην οποία σημειωτέον συνεπικούρησε τον τότε Δήμαρχο Καρπάθου ο έτερος «τουρίστας του δεκαπενταύγουστου κ. Μιχάλης Κοσμάς, πετυχαίνοντας την μείωση των αντικειμενικών αξιών κατά 56% για την Κάρπαθο και Κάσο και 64% για την Σαρία.
Το ίδιο διάστημα επεδίωξα την με απευθείας ανάθεση σε συμπατριώτη μας μελετητή από τον Δήμο της μελέτης βελτίωσης και ασφαλτόστρωσης του δρόμου Απέρι- Σπόα έναντι 30.000 ευρώ, προκειμένου να ενταχθεί το έργο στα υπόλοιπα του Β ΚΠΣ και να ολοκληρωθεί το 2002.
Μετά την άρνηση του Δήμου να διαθέσει το ποσό αυτό για την μελέτη του σημαντικού για όλη την Κάρπαθο έργου με προσωπικές ενέργειες πέτυχα την χρηματοδότηση μελέτης από την Περιφέρεια και την εκπόνησή της από την Νομαρχία, έναντι 350.000 ευρώ.
Δυστυχώς η μελέτη παρότι ωρίμασε από το 2006 βρίσκεται παρατεταμένη στα υπόγεια της Περιφέρειας γιατί έκτοτε κανένας δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ένα εκατομμύριο ευρώ για την βελτίωση της βατότητας του βασικού αυτού δρόμου τουλάχιστον στα τμήματα που δεν χωρούν να περάσουν δύο αυτοκίνητα.
Το 2002 βλέποντας ότι τελείωναν οι πιστώσεις του 3ου ΚΠΣ χωρίς να έχει ενταχθεί σε αυτό η αποπεράτωση του δρόμου Όλυμπος – Σπόα άφησα την οικογένειά μου και μια πολύ καλή θέση σε ναυτιλιακή εταιρεία για να επιδιώξω από την θέση του Προέδρου της Ολύμπου την αποπεράτωση του, που παρέμενε ημιτελής επί 35 χρόνια.
Και πετύχαμε να κατασκευασθεί το δυσκολότερο αυτό τμήμα του οδικού δικτύου της Καρπάθου με προδιαγραφές επαρχιακού δικτύου, γιατί είχα το θάρρος να αρνηθώ την αποδοχή χρηματοδότησής του με 4 εκατ. ευρώ που μας διέθετε αρχικά το Υπουργείο για την ασφαλτόστρωσή του, όπως έγινε με το τμήμα Απέρι – Σπόα. Πλήρωσα μάλιστα 147.000 ευρώ από τις πιστώσεις που διαχειριζόμουν ως κύριος του έργου για την τοποθέτηση των στηθαίων ασφαλείας και για το Τμήμα από Απέρι μέχρι Σπόα παρά την εξώδικη διαμαρτυρία του επικεφαλής της μειοψηφίας, που δεν συμφωνούσε επειδή το έργο βρισκόταν εκτός των ορίων της Κοινότητας.
Αντίθετα το ίδιο διάστημα ο Δήμαρχος ως αντιδήμαρχος τότε, «φοβήθηκε» να διαθέσει το γκρέητερ του Δήμου για την βελτίωση της βατότητας του τμήματος του δρόμου, που βρισκόταν στα διοικητικά όρια του Δήμου, γιατί τάχα ήταν «δρόμος της Ολύμπου».
Ο Δήμαρχος μας χαρακτήρισε ακόμη μελετητές σε εισαγωγικά. Θα μπορούσαμε να του απαντήσουμε ότι μπορεί να μη είμαστε μελετητές, αλλά, επειδή δεν είχαμε τεχνική υπηρεσία, έχουμε μάθει πως μπορεί να εκπονηθεί γρήγορα με λίγα χρήματα μια μελέτη ενός απλού έργου όπως το σχεδιαζόμενο για την Κάρπαθο καθώς να διαβάζουμε και να ελέγχουμε τις μελέτες, πριν τις εγκρίνουμε.
Πηγάδια Κάρπαθος. Φωτό: Πωλ Βιττωρούλης
Εμείς έχουμε παρουσιάσαμε μια πλήρη, κοστολογημένη πρόταση την οποία δημοσιοποιήσαμε με όλες τις λεπτομέρειες χωρίς να φοβόμαστε τον έλεγχο και την συγκριτική αξιολόγησή της από «πτυχιούχους μελετητές, σε αντίθεση με τον ίδιο και το μελετητή που προσπάθησαν να περάσουν λάθρα τις εκάστοτε προτάσεις τους και ίσως να το πετύχαιναν αν εμείς δεν παρακολουθούσαμε από κοντά τις εξελίξεις.
Να προσθέσω ακόμη πως ως Πρόεδρος της Κοινότητας Ολύμπου με απευθείας αναθέσεις πέτυχα να εκπονήσω οριστική μελέτη επέκτασης του λιμένα Διαφανίου Καρπάθου, γεωλογική και μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έναντι συνολικού ποσού 16.000 ευρώ εντός 12 μηνών, όταν για την μελέτη επέκτασης του λιμένα Καρπάθου έχουν δαπανηθεί μέχρι τώρα πάνω από 150.000 ευρώ και 12 χρόνια και ακόμη αυτή βρίσκεται στο προκαταρκτικό στάδιο.
Είπε ακόμη ότι οι Πηγαδιώτες πλοίαρχοι που δεν συμφωνούν με την λύση Γαρόνησου ήταν “ΠΟΝΤΟΠΛΟΟΙ”.
Προφανώς θεωρεί πως ο ίδιος, ως φαρμακοποιός, ο οδοντίατρος Πρόεδρος του Δ.Σ. και ο δικηγόρος από την Σύμη που ενέκριναν την πρόταση του μελετητή έχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρία από τους 25 Καρπάθιους πλοιάρχους που διαφωνούν με αυτήν.
Οι παρευρεθέντες στην ΕΣΑΛ δημότες, Γιώργος Α. Μανωλάκης, ειδ.οικονομολόγος, πρ
Ένας τέτοιος σχεδιασμός είναι αυτός των Καρπαθίων πλοιάρχων που περιλαμβάνει τόσο χρήσιμες βελτιώσεις στο λιμάνι όσο και την κατασκευή ενός εναλλακτικού κρηπιδώματος στον Βρόντη, έργα που όλα μαζί κοστολογούνται λιγότερο από την απαράδεκτη λύση που
προτείνει ο χωρίς εισαγωγικά μελετητής και υποστηρίζει με πάθος ο Δήμαρχος.
