Σαράντα μέρες πέρασαν Νίκο που έχεις φύγει
για μακρινό και θλιβερό κι αγύριστο ταξίδι.
Πολύ βαριά με πλήγωσε ο πρόωρος χαμός σου
κι απίστευτος μου φαίνεται Νίκο ο θάνατος σου.
Καλύτερα που έλειπα μακριά στον θάνατο σου
δεν θα ήθελα ποτέ να δω νεκρό το πρόσωπο σου.
Θα κλαίω πάντα θα πονώ δια τον θάνατο σου
γιατί ήμουν μάνα και αδελφή πάντοτε στο πλευρό σου.
Ήμουνα μάνα κ αδελφή πονετικη για σένα
κι ο θάνατος σου ήτανε θάνατος κ για μένα.
Νίκος Λυριστής
Στα χέρια μου μεγάλωσες βρισκόσουνα κοντά μου
και όλα σου τα χανάλιζα με όλη την καρδιά μου.
Γιαυτό αισθάνομαι διπλό τον πόνο τον δικό μου
γιατί σε είχα σαν παιδί μαζί με σαν αδελφό μου.
Ήσουν προστάτης των φτωχών τους πάντες βοηθούσες
πάντα τους συνανθρώπους σου τους εξυπηρετούσες.
Έμοιασες και στους δυο γονείς πήρες τα φυσικά τους
το ήθος και την προσφορά και την Ευγενία τους.
Δίπλωμα οδοντογιατρού με αγάπη εκτελούσες
και πάντα τον συνάνθρωπο Νίκο εβοηθούσες.
Τώρα που ο Μανώλης σου θα σ’αντικαταστήσει
στα τιμημένα ίχνη σου κι εκείνος θα βαδίσει.
Θερμά συλλυπητήρια στη Βέρα και στον γιο σου
που είναι απαρηγόρητοι δια τον θάνατο σου.
Στους ουρανούς να αναπαυτεί Νίκο μας η ψυχή σου
αυτή είναι η στερνή ευχή από την αδελφή σου.
Μαρία Κ Φουντή
