Μαζί με τους άλλους Πηγαδιώτες, πενθούν και οι Πηγαδιώτες της Αμερικής την απώλεια του Χαράλαμπου Δρακογιάννης και συμμερίζονται τον πόνο και τη λύπη της οικογένειας του. Το πέρασμα του απ’ αυτή τη ζωή άφησε βαθειά σημάδια στο αθλητισμό του νησιού μας και στην δημιουργία της Πηγαδιώτικης ταυτότητας. Ήταν από την γενιά τη δική μας, που σιγά σιγά λιγοστεύει και αραιώνει. Ήταν από την γενιά που οι γονείς τους ήρθαν από τα χωριά της Καρπάθου και τα γύρω νησιά, και μεγαλώνοντας κολύμπησαν στις παραλίες των Πηγαδίων, ψάρεψαν με καλάμια, απετονιές, κύρτους και καθετές, αγωνίστηκαν με την ποδοσφαιρική ομάδα του Ποσειδώνα και θεμέλιωσαν τη Πηγαδιώτικη ταυτότητα.
Με παρέα στην “Καμαρούκα” στο Βρόντη. Ο Χαράλαμπος Δρακογιάννης (με την κιθάρα) με τον αείμνηστο Μιχαήλο Χατζηγεωργίου.
Ήταν από την γενιά, που έζησε το κλείσιμο των Ελληνικών σχολείων από τους Ιταλούς και γνώρισε από κοντά τους θανάτους και τις καταστροφές που προκάλεσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ήταν όμως και από την γενιά που είδε την λευτεριά να αγκαλιάζει την Κάρπαθο και να ενσωματώνεται με την Μητέρα Ελλάδα. Ήταν ακόμη από την ίδια γενιά, που ύστερα από τόσους αγώνες και κακουχίες, αντιμετώπισε με αισιοδοξία το μέλλον και με πολλούς κόπους και σκληρή δουλειά μεγαλούργησε.
Ο αείμνηστος Χαράλαμπος φοίτησε για πρώτη φορά σε Ελληνικό σχολείο το 1944, όταν τα άνοιξαν οι Γερμανοί, και μέσα σε έξι χρόνια κάλυψε όλες του τις ελείψεις και το 1950 τελείωσε το Γυμνάσιο Καρπάθου. Για ένα διάστημα υπηρέτησε γραμματέας στον Δήμο Καρπάθου, μέχρι που επιστρατεύθηκε και υπηρέτησε στο Ελληνικό ναυτικό. Μετά την εκπλήρωση των προς την πατρίδα υποχρεώσεων, ακολούθησε τον ναυτικό επάγγελμα και έφτασε στο βαθμό του πλοιάρχου στο εμπορικό ναυτικό.
Ο Χαράλαμπος Δρακογιάννης, 8ος από αριστερά, αρχηγός και σέντερ φορ του “Ποσειδώνα”, το 1950.
Εκτός από την ναυτοσύνη του ο Χαράλαμπος διακρίθηκε και στον αθλητισμό, υπήρξε από τα βασικά στελέχη της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ποσειδώνα, στην οποία αγωνίστηκε ως σέντερ φορ και αρχηγός. Υπήρξε κοινωνικός και περιζήτητος στην παρέα του, τραγουδούσε, έπαιζε κιθάρα και πάνω απ’ όλα ήταν γαλαντόμος.
Χαράλαμπε καλό σου ταξίδι. Με το πέρασμα της απ’ αυτή τη ζωή, η γενιά η δική σου κλείνει μια ιστορική περίοδο για την Κάρπαθο.
