Οι Εθνικές ήττες που έχουμε υποστεί από το 1974 και μετά, έλαβαν χώρα όταν και όποτε το Ελληνικό κράτος τελούσε σε καθεστώς αστάθειας εξαιτίας κλυδωνισμών που διέρχονταν το πολιτικό μας σύστημα. Η Κύπρος το 1974, τα Ίμια το 1996 και το «γκριζάρισμα» πολλών νησιών μας , όταν ουδέποτε είχε αμφισβητηθεί η Ελληνική κυριαρχία τα τελευταία 30 χρόνια, αποτελούν χτυπητά παραδείγματα.
Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι οι γύρω εχθροί μας, επιβουλευόμενοι μονίμως την εδαφική μας ακεραιότητα, περιμένουν πάντοτε τη στιγμή που θα μας βρούνε πιο ευάλωτους.
Το τελευταίο χτύπημα, το ισχυρότερο των τελευταίων ετών, ήρθε από τον πρωθυπουργό του ακραιφνή ισλαμιστή Ταγιπ Ερντογάν που όχι απλώς αμφισβήτησε την Ελληνική κυριαρχία στα Ίμια , αλλά δήλωσε ανερυθριάστως ότι αυτά ανήκουν στην Τουρκία. Περιττεύει πιστεύω να αναφερθώ στο σαθρό του πράγματος, με βάση το διεθνές δίκαιο. Οι Τούρκοι γείτονες, ουδέποτε θα αποδεχθούν να συζητήσουν με βάση το διεθνές δίκαιο. Δεν το έκαναν με την Κύπρο, δεν θα το κάνουν σε καμία περίπτωση και για τα Ίμια. Και δεν θα το κάνουν, διότι δεν έχουν τι να πούν. Κανένα διεθνές δικαστήριο, κανένα διεθνές Forum δεν πρόκειται ποτέ να αποφανθεί υπερ της Τουρκίας στο θέμα αυτό. Οι γείτονες μας, δεν μιλάνε τη γλώσσα του διεθνούς δικαίου. Η γλώσσα που τους εξυπηρετεί είναι η γλώσσα του «δικαίου του ισχυρότερου».
Το κράτος μας, αν κατανοήσει τα παραπάνω, δεν έχει παρά να αναζητήσει ταυτοχρόνως με τις ειρηνικές λύσεις μέσα από τα διεθνή δικαστήρια και διεθνή Forα, τρόπους για να είναι προετοιμασμένο αν χρειαστεί να αποδειχθεί ισχυρό και στο παιχνίδι «του δικαίου του ισχυρότερου».
Γιώργος Νικητιάδης
Η εικόνα που παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα, δυστυχώς δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε στην κατεύθυνση αυτή. Οι χειρισμοί με τα Σκόπια από τα κόμματα εξουσίας, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το κομματικό συμφέρον έχει καταστεί υπέρτερο του Εθνικού. Δεν επιθυμώ και δεν είναι φρόνιμο να αναφερθώ σε λεπτομέρειες.
Και μόνο ωστόσο το γεγονός ότι δεν έχει συγκληθεί μέχρι σήμερα το Συμβούλιο Αρχηγών, μιλάει από μόνο του.
Τη στιγμή αυτή, πέραν του ζητήματος των Σκοπίων όπου δεν διακρίνουμε πουθενά μία Εθνική γραμμή, μας προκύπτει – ξαφνικά; – και το θέμα των Ιμίων. Ξανά, οι εκατέρωθεν κομματικές δηλώσεις δείχνουν μια απίστευτη απόσταση. Είναι γνωστό, ότι ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά, ενώ διχασμένοι βγαίνουμε μονίμως χαμένοι. Δεν είναι στις προθέσεις μου να ασκήσω οποιαδήποτε κριτική. Θέλω μόνο να απευθύνω έκκληση ως νησιώτης και ως πατριώτης προς τις πολιτικές δυνάμεις. Σταματήστε να προσδοκάτε κομματικά οφέλη από τα Εθνικά μας θέματα. Δώστε προτεραιότητα στο Εθνικό συμφέρον και αφήστε σε δεύτερη μοίρα το κομματικό.
Ο λαός μας χρειάζεται μία ενιαία γραμμή και θέλει να μιλήσει με μία φωνή. Διχασμένος λαός σημαίνει νικημένος λαός.
Κανένας Τούρκος και κανένας Σκοπιανός δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει την εδαφική μας ακεραιότητα, αν είμαστε ενωμένοι όλοι σα μια γροθιά.
Τις άλλες προϋποθέσεις τις έχουμε όλες.
Ο λαός δεν φοβάται κανένα εχθρό και το Εθνικό μας φρόνημα παραμένει υψηλό.
Οι ένοπλες δυνάμεις μας είναι ικανότατες και καμία υπεροπλία των Τούρκων δεν μπορεί να τις φοβίσει.
Η διεθνής συγκυρία, ποτέ δεν ήταν ευνοϊκότερη για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η μεγάλη υπερδύναμη και η Ευρωπαίοι, δεν επιθυμούν καμία διατάραξη της ισορροπίας στο Αιγαίο και θέλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, την ίδια ώρα που οι Τούρκοι έχουν ανοιχτά πολλά μέτωπα.
Η χώρα μοιάζει σε λίγο καιρό να εισέρχεται επιτέλους σε επίπεδο οικονομικής ανάκαμψης.
Τι μας λείπει;
ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΦΩΝΗ.
Μια ενιαία φωνή που ο λαός όχι απλώς θα ακολουθήσει, αλλά θα είναι και έτοιμος να θυσιαστεί για τα προστάγματα της. Το ίδιο θα πράξουν και οι απανταχού Έλληνες. Ολόκληρο το Έθνος.
