Δήμαρχε και Σύμβουλοι του Δήμου Καρπάθου Πρόεδρε και Σύμβουλοι της Τοπικής Κοινότητας Μεσοχωρίου.

Οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν

Έτσι λοιπόν παρομοιάζω τους εαυτούς μας (κατοίκους Μεσοχωρίου) σαν Μελλοθανάτους, γιατί πρέπει τέλος πάντων να το παραδεχτούμε ότι είμαστε, και τους πιο πάνω, που απαξιώ να αναφέρω το όνομά τους, σαν τον Καίσαρα. Και επεξηγούμαι.

Στις 31 Ιανουαρίου του 2013 σε τακτική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καρπάθου, μετά από αίτημα των κατοίκων του Μεσοχωρίου, ελήφθη η παρακάτω απόφαση.

Το Δημοτικό Συμβούλιο μετά από διαλογική συζήτηση επί του θέματος, Αποφαίνεται ομόφωνα:

Αποδέχεται το αίτημα των κατοίκων του Μεσοχωρίου, αποφασίζοντας τη χάραξη του υπό διάνοιξη δρόμου από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Καρπάθου και τη σύνταξη Κτηματολογικού Πίνακα ο οποίος θα τεθεί υπόψη των ιδιοκτητών των ακινήτων για να συναινέσουν στην διάνοιξη του δρόμου. Αν δεν υπάρξει συναίνεση των ιδιοκτητών για την διάνοιξη του εν λόγω δρόμου, ο Δήμος Καρπάθου θα εντάξει το έργο στο Τεχνικό Πρόγραμμα και θα προβεί σε απαλλοτριώσεις.

Η απόφαση αυτή πήρε αριθμό 18/2013. Γι’ αυτό συντάχθηκε το πρακτικό αυτό και υπογράφεται ως παρακάτω.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Γεώργιος Θ. Νισύριος

ΤΑ ΜΕΛΗ
1. Δήμαρχος Γεώργιος
2. Χαροκόπος Ιωάννης
3. Χριστοδούλου Μαρία
4. Γεργατσούλης Γεώργιος
5. Σπανός Νικόλαος
6. Σαΐτης Εμμανουήλ
7. Παραγυιός Ιωάννης
8. Διακονής Βασίλειος
9.Χατζηκουτσός Γεώργιος
10.Σπανομανωλής Εμμανουήλ
11.Λάμπρος Ηλίας
12.Τσαμπουνιεράκης Μιχαήλ
13.Κοσμάς Ιωάννης
14.Ρουσάκης Νικόλαος
15.Ανδρέου Νικόλαος
16.Μαστρομηνάς Θεοδόσιος

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γεώργιος Π. Μηνακάκης

Ακριβές Απόσπασμα

Ο Πρόεδρος του Δ. Σ.
Γεώργιος Θ. Νισύριος

ΑΔΑ: ΒΕΥΘΩΕ0-ΗΔΑ

Μεσοχώρι, Κάρπαθος

Στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2014, το χωριό μας το επισκέφτηκαν οι τότε δύο υποψήφιοι Δήμαρχοι του Νησιού μαζί με τη κουστωδία τους, όπως είθισται, μία και μοναδική φορά κατά τη προεκλογική περίοδο, προκειμένου να μας παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους σε συγκέντρωση που έγινε στο Εκκλησιαστικό Μέγαρο του χωριού μας.

Σε ερώτηση που έκανα και στους Δύο υποψηφίους, τι θα γίνει με την υπ αρ.18/2013 απόφαση που έχει πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο ,και οι δύο υποσχέθηκαν και δεσμεύθηκαν ότι θα την υλοποιήσουν το συντομότερο μιας και είναι από τις προτεραιότητες που έχουν και που αφορά τις εργασίες του χωριού μας.

(Η απόδειξη είναι ότι, και οι δύο συνδυασμοί, στο έντυπο που μας μοίρασαν με τις προγραμματικές εξαγγελίες και εργασίες τους, αναφέρονται στη διάνοιξη του δρόμου αυτού. Τα έντυπα στη διάθεσή σας γιατί αυτά είναι που τους καίνε.)

Δυστυχώς, παρά τις τόσες Διαμαρτυρίες μας, πέρασαν πέντε χρόνια κι ακόμα να δούμε αποτέλεσμα στο τόσο μεγάλο πρόβλημα που ταλανίζει το χωριό μας.

ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ

Διερωτώμαι τι κάνουν εκείνα τα ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου???

Τόσο πολύ, τους ήταν δύσκολη και επίπονη εργασία να χαράξουν τον υπό διάνοιξη δρόμο και να κάνουν τηναποτύπωση των ιδιοκτησιών δια μέσω των οποίων θα περάσει ο προαναφερόμενος δρόμος και βέβαια να μας το παρουσιάσουν???

ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ

Ρίχνουν το Μπαλάκι στον Πρόεδρο και στους Συγχωριανούς μου.
Α) Στον Πρόεδρο, Κι επειδή όμως πρέπει να είμαι δίκαιος και να αποδώσω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, προσπάθησε, αλλά με την άρνηση μερικών Χωριανών μου, έμεινε στη προσπάθεια.
Πρόεδρε της Τοπικής Κοινότητας Μεσοχωρίου δεν με άκουσες όταν σου είπα ότι δεν είναι πια δική σου δουλειά, τη στιγμή που δεν υπάρχει ομόφωνη συναίνεση απ όλους, αλλά του Δήμου.
Του Δήμου που όφειλε να μας παρουσιάσει τη χάραξη του δρόμου, και από πού θα περάσει. Έτσι θα είχαμε τη δυνατότητα να το συζητήσουμε και πιστεύω ότι θα βρίσκαμε λύση παρά τις αντιρρήσεις που τυχόν θα είχαν ελάχιστοι. Αλλά είπαμε. Ο φόρτος εργασίας που ‘χει η Τεχνική Υπηρεσία, ο Δήμαρχος και οι Σύμβουλοί του, είναι τόσο πολύ μεγάλος που όντες καταβεβλημένοι και ταλαιπωρημένοι, αδυνατούν να ασχοληθούν με ένα, κατά τη γνώμη τους, επουσιώδες πρόβλημα.

Β) Στους Συγχωριανούς μου. Συγχωριανοί μου, δεν έχετε καταλάβει κάτι. Ότι όλοι κάποτε θα πεθάνετε αλλά κι εγώ μαζί σας. Δεν μπορώ να καταλάβω την άρνηση μερικών από σας για τη διάνοιξη του περιφερειακού δρόμου από Χριστό μέχρι Νεκροταφείο. Πείτε μου σας παρακαλώ, σε άλλα χωριά της Καρπάθου αλλά και πόλεις όπως η Ρόδος ο Πειραιάς, η Αθήνα οι δρόμοι δεν περνούν μπροστά από τα σπίτια???
Όμως δεν φταίτε εσείς αλλά ο Δήμος που δεν τολμά και δεν έχει τη βούληση να υλοποιήσει την απόφασή του περί απαλλοτρίωσης σε περίπτωση μη συναίνεσης. Πολλοί ειδήμονες ισχυρίζονται ότι απαλλοτρίωση δεν μπορεί να γίνει για πολλούς και διαφόρους λόγους. Κι ακόμα είναι χρονοβόρος.

Αυτά είναι κουραφέξαλα.

Όταν γίνεται ένα έργο για το Κοινό Συμφέρον δεν υπάρχουν εμπόδια.

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ???

Τώρα γιατί είμαστε μελλοθάνατοι ???

Είμαστε μελλοθάνατοι γιατί αυτό θέλουν οι αρμόδιοι φορείς. Το χωριό μου έχει τον χειμώνα περίπου 400 άτομα που το καλοκαίρι διπλασιάζεται εκτός από τους Τουρίστες που το επισκέπτονται. Κάποτε είχαμε Σχολείο(1), Αγροτικό Γιατρό(2), Αστυνόμο(3). Όλα αυτά τώρα είναι είδος πολυτελείας.

Άρα άμα λύσουμε τη πράξη αυτή έχουμε 1+2+3=0

Για να πάμε στη Σκοπή( Πλατεία του Χωριού) και στη Παναγία τη Βρυσιανή πρέπει να κατέβουμε τουλάχιστον 250 έως 300 σκαλοπάτια. Φανταστείτε το ανέβασμα μέχρι τη στάση πόσο επώδυνο είναι. Για τους ηλικιωμένους το ανέβασμα είναι απαγορευτικό παρά μόνο με φορείο ή καθόλου και κατ’ ευθεία στο Νεκροταφείο.

Αλλά και για τους πιο νέους τα πράγματα είναι το ίδιο δύσκολα. Κουβάλημα τα είδη διατροφής, τα υλικά για τις οικοδομικές εργασίες, τα σκουπίδια (άλλο μεγάλο πρόβλημα λόγω έλλειψης ανθρώπου που θα κάνει την αποκομιδή) κι άλλα.
Και πείτε μου, είμαστε ή δεν είμαστε, ανεξαρτήτου ηλικίας, ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ ???
Να ξέρετε όμως ότι οι Μονομάχοι αγωνιζόντουσαν μέχρι τη τελευταία ικμάδα των δυνάμεων τους προκειμένου να επιζήσουν.

Κι εμείς εδώ στο χωριό το ίδιο θα κάνουμε. Κι όταν με το καλό έρθουν οι υποψήφιοι των εκλογών και ζητήσουν τη ψήφο μας, άραγε θα τολμήσουν να μας δουν κατάματα, να δουν τα πύρινα και κατακόκκινα μάτια μας που θα τους κατακεραυνώνουν για τα μεγάλα λόγια και τις ψεύτικες υποσχέσεις που μας έδωσαν.

ΜΕΣΟΧΩΡΙΤΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Τέλος Μέρους 1ου
ΒΑΣΣΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

Παραθέτω επίκαιρο Απόσπασμα από το BEST SELLER «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ» (Άνθρακες ο Θησαυρός) του συγγραφέα ΠΑΛΑΡΝΙΩΤΗΔΗ ΜΑΡΟΝΟΥЇΔΑΚΗ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Κι αφού το αποφάσισαν, παππούς και εγγονός ανεβαίνουν με τα πόδια την ανηφόρα με τα πολλά σκαλοπάτια με προορισμό το πάρκινγκ που βρίσκεται λίγο πιο πάνω (200 μέτρα) στη είσοδο του χωριού.

Στη μέση της διαδρομής ο μικρός ρωτάει τον παππού.
– Παππού, παππού, γιατί ξεφυσάς έτσι σαν τη Φάλαινα???
– Γιατί το στήθος μοιάζει με μπαλόνι????

Πράγματι, ο παππούς ανάσαινε βαριά , το στήθος πηγαινοερχόταν πάνω κάτω, και έμοιαζε με το Θαλάσσιο εκείνο κύτος, που όταν ανεβαίνει στη επιφάνεια εκτοξεύει τόνους από πίδακες νερού.

-Παιδί μου, αυτή η ανηφόρα αλλά κι αυτά τα καταραμένα τα σκαλοπάτια με έφεραν στη κατάσταση αυτή, και μη βλέπεις, εσύ είσαι ακόμα μικρός και δεν νοιώθεις τη κούραση.
– Μα παππού κι εγώ κουράστηκα, σήκωσε με σε παρακαλώ.
– Αυτό δεν γίνεται, με τίποτα, απαντά ο παππούς και συνεχίζουν τη διαδρομή τους.
Κι αφού ήθελαν ακόμα πενήντα μέτρα για να φθάσουν στο προορισμό τους, ξαφνικά ο παππούς νοιώθει μια δυσφορία και σωριάζεται στο οδόστρωμα βγάζοντας αφρούς.
– Παππού, παππού, τι συμβαίνει??? Καμιά απάντηση.
– Παππού, παππού!!!- Βοήθεια, βοήθεια, άρχισε να φωνάζει ο μικρός.
Τον ακούνε από το Στεφανωτό (καφενείο) και τρέχουν τρείς συγχωριανοί οι, ΖΑΧΑΡΩΤΟΣ, ΦΤΕΡΟΥΓΩΤΟΣ και ΟΪΚΟΛΟΓΟΣ. Λέγει ο Ζαχαρωτός,
– Γρήγορα, φωνάξτε ένα Γιατρό.
Απαντά ο Φτερουγωτός
– Τι μαλ….ες, είναι αυτά που λές. Αφού ξέρεις πολύ καλά ότι Γιατρό δεν έχουμε στο χωριό, και συνεχίζει
– Γρήγορα , φώναξε τον ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟ νάρθει με το αυτοκίνητό του.
Έρχεται ο Λυκάνθρωπος κι αμέσως οι τρείς, με τα γεροδεμένα και ηλιοκαμένα μπράτσα τους, πιάνουν τον παππού και τον ρίχνουν μες το αυτοκίνητο, ξάπλα στο πίσω κάθισμα.
Το αυτοκίνητο ξεκινάει μια τρελή πορεία με οδηγό τον Λυκάνθρωπο και συνοδηγό τον Οικολόγο.
Η ταχύτητα είναι ξέφρενη και τρελή, και η απόσταση μέχρι το κέντρο υγείας διανύθηκε σε δεκαοκτώ λεπτά αντί της συνηθισμένης που είναι σαράντα με τρία τέταρτα της ώρας.
Φθάνοντας κατεβάζουν τον παππού, που ακόμα μισοαναπνέει, και πέφτουν πάνω του γιατροί και νοσοκόμες, κι αμέσως αρχίζουν οι οροί,τα ηλεκτροκαρδιογραφήματα, οι απιδινωτές κι ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Μετά από μισή ώρα βγαίνει ο γιατρός και ανακοινώνει στους χωριανούς που μετέφεραν τον παππού ότι δεν τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Τώρα πια, ύστερε από είκοσι χρόνια, ο εγγονός (Αστραπηρικός) έφθασε την ηλικία των 30 χρόνων κι ακόμα θυμάται την εικόνα εκείνη με τον παππού. Μονολογεί κι από μέσα του βγαίνει ένας αναστεναγμός.
– Γαμώ το μου, αν τότε υπήρχε αυτός ο ΔΡΟΜΟΣ που τώρα διασχίζει το χωριό, ο παππούς δεν θα πάθαινε ότι έπαθε.
Καθώς βράδιαζε και ήσαν όλοι μαζεμένοι στη αυλή του σπιτιού……………
Η συνέχεια στο βιβλίο που είναι έκδοση του εκδοτικού οίκου Μισέλβασι.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις…είναι εντελώς συμπτωματική!