ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΧΙΩΤΑΚΗΣ
Αναχώρησε για τους αιωνίους λειμώνες σε ηλικία 99 ετών, πλήρης ημερών ο συμπατριώτης μας Γεώργιος Α. Χιωτάκης γνωστός ιατρός-παθολόγος, σπουδαία προσωπικότητα της Ροδιακής κοινωνίας. Μοναχογιός του Πηγαδιώτη δικηγόρου Ανδρέα Γ. Χιωτάκη μαθήτευσε στο Δημοτικό σχολείο Πηγαδίων και στο Ημιγυμνάσιο Απερίου. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ιόνιο σχολή της Αθήνας ως εσωτερικός, και εισήλθε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αποφοίτησε με άριστα σε ηλικία 23 ετών. Το 1940, στο διάστημα που ειδικευόταν στην παθολογία στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», πρόσφερε ιατρικές υπηρεσίες περιθάλποντάς τραυματίες – ήρωες της Πίνδου και του Αλβανικού Έπους. Πολύ αργότερα, το 1948 στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου επιστρατεύθηκε σε ηλικία τριάντα ετών και υπηρέτησε τη θητεία του ως έφεδρος Ανθυπίατρος στον ελληνικό στρατό ξηράς στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και συγκεκριμένα στο «Κάτω Νευροκόπη».
Ήρθε σε γάμο με τη συμπατριώτισσα μας Άννα Τσιραγάκη από τις Πηλές -άξιος συμπαραστάτης ζωής- και αφοσιώθηκαν από κοινού στην όμορφη οικογένεια που δημιούργησαν με τις δύο θυγατέρες Πόπη Καραχάλιου και Φανή Ζησιμόπουλου και τα εγγόνια τους. Επέλεξε να εγκατασταθεί στη Ρόδο, της οποίας για επτά δεκαετίες υπήρξε δραστήριος παράγων. Το πρώτον, ασχολήθηκε με την πολιτική, επανειλημμένα εκλεγμένος πρόεδρος της κομματικής οργάνωσης Δωδεκανήσου του «Ελληνικού Συναγερμού», του τότε πρωθυπουργού, στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου. Αλλά αποστασιοποιήθηκε έγκαιρα της πολιτικής παρ΄ όλες τις πιέσεις των υπουργών Παναγιώτη Κανελλόπουλου και Αριστείδη Πρωτοπαπαδάκη, ενώ θα μπορούσε πανεύκολα εκείνα τα χρόνια λόγω της δημοφιλίας του να εκλεγεί βουλευτής Δωδεκανήσου. Συνήθιζε όμως να λέει:
«Μία από τις σταθερές του πολιτικού είναι η υποκρισία.
Αναγκαιότητα, ασυμβίβαστη με τον ευθύ χαρακτήρα μου».
Έστρεψε λοιπόν το ενδιαφέρον του και αφιέρωσε τον ελεύθερο χρόνο σε διαφορετικούς κοινωνικούς τομείς. Λ.χ, Διετέλεσε πρόεδρος του Ποδοσφαιρικού Σωματείου «Δωριεύς». Επίσης, για δεκαετία διετέλεσε πρόεδρος της Λέσχης των Λάιονς με αξιοζήλευτη δράση. Όπως, λ.χ, ανέγερση Σταθμού Πρώτων Βοηθειών στην τουριστική περιοχή «Φαληράκι», με σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό. Επίσης, κατασκευή του εντυπωσιακού ορειχάλκινου συμπλέγματος των Ροδίων Ολυμπιονικών Διαγόρα, στην πλατεία της «Ψαροπούλας».
Δεν παρέλειψε όμως τη γενέτειρα του Κάρπαθο. Με τις υψηλές του γνωριμίες και διασυνδέσεις με τον τότε Νομάρχη Γεώργιο Ρεμπάκο, πρωτοστάτησε το 1956 στην κατασκευή λιμενοβραχίονα στα Πηγάδια, αποσπώντας από το «Ταμείο Ακίνητης
Ο ιατρός-παθολόγος Γεώργιος Ανδρέα Χιωτάκης
Περιουσίας Δωδεκανήσου» ένα εκατομμύριο δραχμές για την έναρξη του λιμενικού έργου. Ακολούθησαν κρατικά κονδύλια μέχρι την αποπεράτωση του έργου. Επίσης, την ίδια περίοδο από τη Νομαρχία Δωδεκανήσου χρηματοδοτήθηκε με αποκλειστικές του ενέργειες και αποπερατώθηκε η διάνοιξη του αμαξιτού άξονα της ανατολικής πλευράς της Καρπάθου που σύνδεσε με αυτοκινητόδρομο τα μέχρι τότε απομονωμένα Σπόα, με Απέρι, μέσω Μερτώνα.
Στον επαγγελματικό επιστημονικό προσανατολισμό επέλεξε πρώτος, την παροχή ιατρικών υπηρεσιών στους αλλοδαπούς τουρίστες με υψηλές απαιτήσεις περίθαλψης. Έμεινε στη μνήμη πολλών το γύρισμα της πολεμικής υπερπαραγωγής «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» το 1960 στη Ρόδο με τους διάσημους χολιγουντιανούς ηθοποιούς Gregory Peck, Antony Quin κ.ά στους οποίους επί συμβάσει, παρέσχε ιατρικές υπηρεσίες στη διάρκεια των γυρισμάτων.
Αντίο Θείε Γιώργο, Θα είσαι στη σκέψη μας παντοτινά. Βαθιά η λύπη μας γιατί με την «αναχώρηση» σου, κλείνει ο κύκλος της παλιάς φρουράς στην οικογένεια μας. Θα σε περιμένουν όμως στη γειτονιά των Αγγέλων με ανοιχτές αγκάλες, η σύζυγος σου Άννα, οι αδελφές σου Καλλιόπη, Φωτεινή, Μαριγούλα και ο Δημήτρης ο γαμπρός σου.
Εκ μέρους της οικογενείας μου «Καλό κατευόδιο».
Ο ανεψιός σου Ανδρέας
