Αδερφέ μου,
Ποτέ δεν το περίμενα να φύγεις να μ’αφήσεις
με τέτοιο τρόπο άχαρο να μ’αποχαιρετήσεις.
Όνειρα έκανα πολλά, γαμπρό να σε λαλήσου(ν)
εγώ, μαζί με τους γονείς, φίλους και αδερφή σου.
Και οι φίλοι σου σ’αναζητού(ν) μια βόλτα για να πάτε
και μια παρέα διαλεχτή μεζέδες για να φάτε.
Τα όργανα να πιάσουμε χωριό χωριό να πάμε
και με σκοπούς περίτεχνους για να σου τραγουδάμε.
Με τρόπο εξαιρετικό τη λύρα να κουρδίσεις
σε λίγα δευτερόλεπτα όλους να μας κεφίσεις.
Στο άκουσμα της λύρας σου όλοι ανατριχιάζουν,
θέλουν δεν θέλουν δεν μπορούν να μη χαμογελάσουν.
Τη λύρα την εξέλιξες για παρακαταθήκη
και τώρα την παράτησες παντοτινά στη θήκη.
Τι να αναφέρω στους γονείς να τους παρηγορήσω
και στη μικρή μας αδερφή κάθε πληγή να κλείσω;
Είναι ο πόνος μας πολύς και πως να τον δεχτούμε,
πικρό φαρμάκι η ζωή μας κέρασε να πιούμε.
Όλοι που σ’αναφέρουνε μόνο καλά μου λένε,
και σαν γυρνούν να φύγουνε τα δάκρυα μας καίνε.
Στον Ουρανό σε διάλεξαν και θα έχεις φτάσει ήδη
που επί της γης μας ήσουνα το πιο λαμπρό στολίδι.
Τώρα που πήγες στα ψηλά κάνε μου μια χάρη,
σύναξε τους συγγενείς και πιασε το δοξάρι.
Παππούδες και Γιαγιάδες μας και για τους υπολοίπους
τη τάβλα στρώσε με σκοπούς στου ουρανού τους κήπους.
Στο καθετί σ’αναζητώ, στον ουρανό κοιτάζω
μήπως φανείς να μου γελάς, όμως αναστενάζω.
Σ’αγαπώ για πάντα,
Αδερφέ μου!!!
07/10/2024
