ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ
“Γιατί έχουμε ζωή και θάνατο”…
Έτσι τραγουδάμε στα “Ξεχωρίσματά” μας οι Ηπειρώτες. Κι έτσι γλεντάμε και οι Ηπειρώτες και οι Ολυμπίτες, οι Καρπάθιοι. Πόσες φορές δεν κύλησε το δάκρυ στα Ολυμπίτικα, Καρπάθικα γλέντια. Όπως το είπε σε μαντινάδα ο ακριβός μας Μιχάλης Μιχαηλίδης, σε θέμα για εκείνους που “έφυγαν”, “δεν ξεχωρίζει αν γλεντώ ή λέγω μοιρολόγια”…
Γιατί έχουμε ζωή και θάνατο… Το ήξερα ήδη από μέρες, η υγεία του αγαπημένου Ποιητή και φίλου Μιχάλη Γκανά είχε ξεκινήσει ανεπίστρεπτη διαδρομή.
Το κακό μαντάτο με πέτυχε ξημερώνοντας παραμονή των γενεθλίων μου στο Διαφάνι. Δυσβάχταχτη απώλεια. Οι εδικοί μου ξέρουν πόσο και νογούν. Και συλλυπούμενοι ευχήθηκαν.
Είχα αποφασίσει να μείνω στην Κάρπαθο ως την ημέρα των γενεθλίων μου. Να ξημερώνω τα γενέθλια μου, όποτε μπορώ, στη δεύτερη πατρίδα μου, την Όλυμπο, τον τόπο που θα ήθελα να είναι κι αυτός γενέθλιος τόπος. Θα ήθελα να είχα γεννηθεί κι εκεί.
Νιώθοντας όλο και περισσότερο Ηπειρώτης από την Όλυμπο, Ολυμπίτης από την Ήπειρο.
Κι είναι αληθινά ανεκτίμητο να αξιώνομαι γενέθλια στον αγαπημένο τόπο. Κι εκεί να με βρίσκουν οι πρώτες σας ευχές, πριν πάρω ανήμερα το δρόμο του γυρισμού.
Σας ευχαριστώ, λοιπόν, θα προσπαθήσω και τον καθένα προσωπικά αλλά θέλει μέρες. Αντεύχομαι στον καθένα, την καθεμία τα καλύτερα.
Και ας μην ξεχνάμε, έχουμε ζωή και θάνατο. Και σε αυτή την τραμπάλα της υπάρξης, τον πρώτο λόγο θα έχει πάντα η ζωή. Ο θάνατος θα έρχεται πάντα αλλά τελευταίος.
Eμείς, τον πρώτο λόγο, όσο και όπως μπορούμε, στη ζωή!
Και όπως λέμε στην Ήπειρο, και του χρόνου όλοι στο μέτρο. Να είμαστε όλοι καλά, δηλαδή, να μη λείπει κανείς.
Σας ευχαριστώ.
υ.γ. η φωτογραφία στο σούρουπο της δύσκολης παραμονής