Σχόλια του Δήμου Καρπάθου σε Δημόσια Διαβούλευση του έργου που αφορά τις περιοχές του Δικτύου Natura 2000

ΔΗΜΟΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ

Στο πλαίσιο της Δημόσιας διαβούλευσης του έργου “Εκπόνηση Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών, Σύνταξη Προεδρικών Διαταγμάτων Προστασίας και Σχεδίων Διαχείρισης για τις Περιοχές του Δικτύου Natura 2000” ΕΠΜ 8γ Περιοχές Natura 2000 της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, καταθέτονται θεσμικές, κανονιστικές και διοικητικές υφιστάμενες και αδειοδοτημένες χρήσεις για τον Δήμο Καρπάθου εντός των διοικητικών ορίων του οποίου βρίσκονται οι προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura:

• GR4210002 Κεντρική Κάρπαθος: Καλή Λίμνη – Λαστός – Κυρά Παναγιά και παράκτια θαλάσσια ζώνη
• GR4210003 Βόρεια Κάρπαθος και Σαρία και παράκτια θαλάσσια ζώνη.

Η Κάρπαθος που συνάντησαν και οι μελετητές της μελέτης, διατήρησε εδώ και δεκάδες χρόνια, πρακτικές που διατήρησαν τη μοναδική βιοποικιλότητα που κάνουν τον τόπο μας να ξεχωρίζει. Κύριο μέλημα λοιπόν της όποιας μελέτης, κατά την άποψη μας, πρέπει να είναι η συνύπαρξη της ανθρώπινης παρουσίας με την προστασία της φύσης και όχι η «απαγόρευση» σε αναπτυξιακά έργα και οικονομικές δραστηριότητες για την προστασία της φύσης.

Εμβληματικό είδος της Β. Καρπάθου είναι ο βάτραχος της Καρπάθου (Pelophylax cerigensis) και λαθεμένα αναφέρεται η παρουσία του εντός της προστατευόμενης περιοχής GR4210002 – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΡΠΑΘΟΣ: ΚΑΛΗ ΛΙΜΝΗ – ΛΑΣΤΟΣ – ΚΥΡΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΖΩΝΗ (ΕΖΔ) (σελ. 42 & 135 στο EPM8c_Kefalaio-2_MA).

Ο βάτραχος της Καρπάθου Pelophylax cerigensis αποτελεί ενδημικό είδος αμφιβίου με κατανομή που περιορίζεται αποκλειστικά στο βόρειο τμήμα του νησιού. Εξαιτίας του μικρού μεγέθους του πληθυσμού και της εξαιρετικά μικρής εξάπλωσης του, το είδος περιλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών της IUCN και στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας ως «Κρισίμως Κινδυνεύον».

Έτσι, εκπονήθηκε Εθνικό Σχέδιο Δράσης (ΕΣΔ) για το στενοενδημικό είδος βάτραχου της Καρπάθου Pelophylax cerigensis που θεσμοθετήθηκε από το Υπουργείο
Περιβάλλοντος και Ενέργειας (βλ. «Αριθμ. οικ.ΥΠΕΝ/ΔΔΦΠΒ/68089/2150/21 (ΦΕΚ
3644 Β/6-8-2021): Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον ενδημικό βάτραχο της Καρπάθου Pelophylax cerigensis»).

Ο βασικός πληθυσμός του βάτραχου της Καρπάθου βρίσκεται στο Αργώνι, εντός της Δημοτικής Κοινότητας Ολύμπου και καμία πρόβλεψη δεν κάνει η υπό διαβούλευση ΕΠΜ για την περιοχή. Επειδή ισχύει ότι η φυσική αλλοίωση των υδάτινων συστημάτων, δηλαδή η μείωση της έκτασης και η υποβάθμιση της ποιότητας και της έκτασης των υδάτινων σωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των ήδη περιορισμένων ευνοϊκών ενδιαιτημάτων για το είδος θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη που να ανταποκρίνεται στους πραγματικούς τόπους εξάπλωσης του, όπως αναφέρονται και στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης.

Όσον αφορά τις μεταφορές (2.3.1.1.5 Υποδομές στο EPM8c_Kefalaio-2_MA) θα πρέπει να προστεθούν οι μόλοι / θέσεις πρόσδεσης στη Β. Καρπάθου και Σαρία που είναι ουσιαστικοί και απαραίτητοι για την πρόσβαση για την προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος.

Αυτοί είναι στη Β. Κάρπαθο: Η Αγ. Αικατερίνη, το Αχλάι και η Βρουκούντα και στη Σαρία, τα Παλάτια, η Αλιμούντα, ο Αγ. Παντελεήμονας και ο Γιάπλος.

Στο Γιάπλο της Σαρίας έχει κατασκευαστεί οικίσκος και μόλος πρόσδεσης για την εξυπηρέτηση της περιβαλλοντικής έρευνας (Φορέας Χρηματοδότησης: Υπουργείο Αιγαίου, Φορέας υλοποίησης: ΑΝΔΩ, Φορέας επίβλεψης: ΤΥΔΚ Δωδεκανήσου) και θα πρέπει και να διορθωθούν και τα όσα αναφέρονται στη σελ. 194 του τεύχους EPM8c_Kefalaio-4_MA στις προτεινόμενες επιτρεπόμενες χρήσεις.

Συνολικά προτείνεται η αναγραφή στις επιτρεπόμενες χρήσεις, “Επιτρέπεται η δυνατότητα συντήρησης και βελτίωσης των υφιστάμενων θέσεων πρόσδεσης/μόλων απαραίτητων για την προστασία και διαχείριση του φυσικού περ/ντος”.

Όσον αφορά το γραφόμενο (σελ. 327 στο EPM8c_Kefalaio-2_ΤΤA) ότι “σε κάποια μικρά νησιά, τα οποία κατοικούνται περιστασιακά λόγω οικονομικών δραστηριοτήτων όπως η ιχθυοκαλλιέργεια, η κτηνοτροφία και η γεωργία, όπως το Σεσκλί και ο Νίμος του Δήμου Σύμης, η Σαρία του Δήμου Καρπάθου” αυτό δεν αφορά την νήσο Σαρία και καμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει μεταξύ αυτών των νησιών απλά και μόνο λόγω της έκτασης τους.

Η Σαρία περιλαμβάνεται στη Δημοτική Ενότητα Ολύμπου στην οποία ανήκουν οι οικισμοί: η Όλυμπος [270], η Αυλώνα [7], το Διαφάνι [228], ο Τρίστομος [6] και η νησίδα Σαρία [45] (απογραφή 2011) όπως αναγράφεται και στην ιστοσελίδα του δήμου Καρπάθου. Ο πληθυσμός της Σαρίας παραμένει σταθερός και στην απογραφή του 2021 (βλ. «Αριθμ. 2081/Β4-241/24 (ΦΕΚ 2090 Β/7-4-2024): Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών έτους 2021 που αφορούν στον Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας έως και το επίπεδο του οικισμού.»).

Στη Σαρία υφιστάμενοι οικισμοί είναι το Άργος, η Πύλα, η Νάπα, οι Φάτσες, ο Ποταμός (Αγ. Παντελεήμονας) και η Βονοία και ο χάρτης που παρατίθεται δεν ανταποκρίνεται στην υφιστάμενη κατάσταση. Γενικά η Σαρία αντιμετωπίζεται από τους μελετητές ως ένα μικρής έκτασης νησί, αντίληψη εντελώς λαθεμένη. Στην παρούσα μελέτη τα όρια των οικισμών της Σαρίας είναι χαρακτηρισμένα σαν Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων 13 και 18. Αν κριθεί απαραίτητο μπορούμε να επισυνάψουμε έναν νέο χάρτη με την πληροφορία αυτή.

Στη Σαρία και στη Λάστο αναπτύσσεται κτηνοτροφία και μελισσοκομία τα οποία επιδοτούνται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.

Παραδοσιακή μελισσοκομία στην Κάρπαθο, στη Σαρία αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν ασκείται. Μόνο σύγχρονη μελισσοκομία και μάλιστα σύμφωνα με τις προδιαγραφές της βιολογικής μελισσοκομίας στη νήσο Σαρία. Αυτά περιγράφονται στη κείμενη νομοθεσία (βλ. «Αριθμ. 140/106513/21 (ΦΕΚ 1560 Β/17-4-2021): Εθνικό Ηλεκτρονικό Μελισσοκομικό Μητρώο)». Έτσι, η αναφορά σε παραδοσιακή μελισσοκομία είναι άστοχη και θα πρέπει να διορθωθεί στο ορθό, δηλαδή να επιτραπεί η σύγχρονη μελισσοκομία ή απλά η μελισσοκομία σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας στις επιτρεπόμενες χρήσεις, δηλαδή η μελισσοκομία με κυψέλες.

Η συγκεκριμένη δραστηριότητα καταγράφεται και επιδοτείται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων σύμφωνα με τους κανονισμούς του ευρωπαϊκού προγράμματος στήριξης των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους σύμφωνα με τον Καν.(ΕΕ) αριθ. 229/2013. Η κοινοτική πολιτική για τη στήριξη της τοπικής παραγωγής στα μικρά νησιά του Αιγαίου, όπως ορίστηκε στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1993, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους, αφορά πολλά προϊόντα και μέτρα για την παραγωγή, την εμπορία ή τη μεταποίηση. Τα μέτρα αυτά έχουν αποδείξει εδώ και δεκαετίες την αποτελεσματικότητά τους και εξασφάλισαν τη συνέχιση και την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων.

Θα πρέπει να εξακολουθήσει η στήριξη αυτών των εργασιών παραγωγής, που αποτελούν θεμελιώδη παράγοντα της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής ισορροπίας των μικρών νησιών. Η ιστορία έχει δείξει ότι, όπως και στην περίπτωση της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη, η ενισχυμένη εταιρική σχέση με τις τοπικές αρχές μπορεί να επιτρέψει την περισσότερο επικεντρωμένη αντιμετώπιση των ειδικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νησιά αυτά. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συνεχισθεί η στήριξη της τοπικής παραγωγής και όχι η επιβολή όρων, με δήθεν περιβαλλοντικό μανδύα.

Σχετικά με το πίνακα στη σελ. 314 στο EPM8c_Kefalaio-2_MA.pdf θα πρέπει να προστεθεί το ΚΑΖ που αφορά ολόκληρη τη νήσο Σαρία (βλ. «Αριθμ. 5773/09 (ΦΕΚ 412 Δ/29-9-2009): Ίδρυση μονίμου καταφυγίου άγριας ζωής στη νήσο Σαρία, Δήμου Καρπάθου, Νομού Δωδεκανήσου, Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου»). Επίσης τονίζεται η νήσος Σαρία είναι χαρακτηρισμένος αρχαιολογικός χώρος οπότε οι επιτρεπόμενες χρήσεις με βάση τον αρχαιολογικό νόμο είναι ήδη πολύ αυστηρές. (βλ. «ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/54124/3243 (ΦΕΚ1414Β/2001-10-22): Κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου, ολόκληρης της νήσου Σαρίας Ν. Δωδεκανήσου»}. Για τη ΖΦΠ που αφορά τη Σαρία, η πρόταση μας είναι γνωμοδοτήσει το ΚΑΣ για τη σημαντικότητα των ευρημάτων αρχαιολογικής σημασίας της περιοχής ώστε να οριοθετηθούν εκ νεόυ χρήσεις, όπως η βόσκηση και εν γένει κτηνοτροφικές δραστηριότητες.

Η δραστηριότητα όμως με τη μεγαλύτερη εισροή χρήματος για ολόκληρη την Κάρπαθο και συνεπώς με τη μεγαλύτερη πίεση στο οικοσύστημα είναι τα ημερόπλοια που πραγματοποιούν ημερήσιες εκδρομής στη νήσο Σαρία. Στις απειλές λοιπόν του οικοσυστήματος της Σαρίας θα πρέπει να προβλεφθούν οι εκατοντάδες τουριστών που επισκέπτονται το νησί ημερήσια. Συγκεκριμένα, 4 ημερόπλοια (των 25 ατόμων περίπου) από το Διαφάνι και 2 από τα Πηγάδια (των 150 ατόμων περίπου) πραγματοποιούν ημερήσιες εκδρομές στη Σαρία όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Οπότε για τη Σαρία απαιτείται ξεχωριστό Σχέδιο Διαχείρισης Βιοποικιλότητας σε αναλογία με την ήπια τουριστική εκμετάλλευση και τις δραστηριότητες αναψυχής. Η εύρεση των τοπικών οικοτόπων εκεί επιτρέπει την συνύπαρξη αυτών με την ανθρώπινη επίσκεψη κα την ήπια χρήση της περιοχής. Στις προθέσεις της δημοτικής αρχής, είναι να προβεί σε δράσεις ήπιας τουριστικής αξιοποίησης της παραλίας Παλάτια και προστασίας των αρχαιοτήτων της περιοχής.

Ειδικά ως προς τη συνύπαρξη των ΑΠΕ με τις περιοχές προστασίας της φύσης, έχουν ληφθεί υπόψιν οι πλέον πρόσφατες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που περιλαμβάνονται στη δέσμη μέτρων και προτάσεων οι οποίες συνθέτουν την πρωτοβουλία REpowerEU. Εκεί, ρητά αναφέρεται ότι οι ΑΠΕ και τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ρεύματος συνιστούν έργα «υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος». Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι ΑΠΕ επιτρέπονται παντού. Δεν επιτρέπονται στη Ζώνη Απολύτου Προστασίας, ενώ στις υπόλοιπες ζώνες επιτρέπονται μόνον εφόσον αποδεικνύεται από την ειδική οικολογική αξιολόγηση ότι δεν προξενούν βλάβη στο προστατευτέο αντικείμενο. Επειδη σύμφωνα με τα ανωτέρω δεν υπάρχει ανάλογη οικολογική αξιολόγηση θα πρότεινα την αφαίρεση της χρήσης γης παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ως δραστηριότητα οχληρή που λειτουργεί ως απορρυθμιστικός περιβαλλοντικός παράγοντας. πρότεινουμε να γίνει εξείδικευση και να επιτραπεί μόνο η αποθήκευση ενέργειας ή δεδομένων εφόσον υπάρχει σχέδιο διαμοιρασμού και διασύνδεσης με την ευρύτερη γειτονική περιοχή. Η γεωγραφική θέση της Σαρίας δίνει αυτό το πλεονέκτημα εφόσον συνυπάρχει σε κοινό δίκτυο με άλλες τοποθεσίες.

Στη σελ. 320 στο E PM8c_Kefalaio-2_MA και στους αντίστοιχους χάρτες να προστεθεί το ΠΔ που αφορά στον οικισμό Τριστόμου

• Π.Δ. ΤΗΣ 19.10/13.11.1978 (ΦΕΚ 594 Δ’): Περί χαρακτηρισμού ως Παραδοσιακών Οικισμών τινών του Κράτους και καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων αυτών
• Π.Δ. 9/12-9-03 (ΦΕΚ-961 Δ’): Χαρακτηρισμός του οικισμού Αυλώνα της κοινότητας Ολύμπου Καρπάθου ως παραδοσιακού, καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης στους οικισμούς Μεσοχώρι, Λευκός, Φοινίκι του Δήμου Καρπάθου και Τρίστομο, Αυλώνα της κοινότητας Ολύμπου της νήσου Καρπάθου του Νομού Δωδεκανήσου και καθορισμός ζωνών προστασίας των οικισμών αυτών.
• Στην περιοχή Βανάντα της κοινότητας Ολύμπου, υπάρχουν κτήσματα ηλεκτροδοτημένα και με σταθερή τηλεφωνία τα οποία κατοικούνται και κρίνεται απαραίτητο να χαρακτηριστεί ως οικισμός. Στην περιοχή υπάρχουν όλα τα απαραίτητα ώστε να δημιουργηθεί ένας νέος οικισμός.

Τους παραπάνω οικισμούς θα προτείναμε να τους αντλήσετε από την μελέτη μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις περιοχές εντός οικισμών μέχρι 2,000 κατοίκων, της περιφερειακής ενότητας Καρπάθου της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου που πραγματοποιήθηκε από το Υ.Π.Ε.Κ.Α στο Επιχειρησιακό πρόγραμμα “Περιβάλλον και αειφόρος ανάπτυξη” στην Β΄φάση με αριθμό τεύχους Ρ.4.0.02.

Οι περιοχές προστασίας της Ποσειδωνίας δεν ανταποκρίνονται στη κείμενη νομοθεσία ούτε σε δημοσιευμένες σε διεθνή και έγκριτα περιοδικά. Η μελέτη των λιβαδιών ποσειδωνίας φαίνεται να μην έγινε ούτε μελετώντας τη βιβλιογραφία αλλά ούτε και με μελέτη επι τόπου στην περιοχή. Ένα από τα ζητούμενα μιας ΕΠΜ είναι η γεφύρωση των διαφορετικών νομοθεσιών για τη φύση σε ένα κείμενο. Παρακαλούμε να επανεξεταστούν τα όσα αναφέρονται ως περιοχές προστασίας την ποσειδωνίας σύμφωνα με την απόφαση του 2007 («Αριθμ. 167378/14-5-2007 απόφασης «Ορισμός θαλάσσιων περιοχών με λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica), στις οποίες απαγορεύεται η αλιεία». (241Δ’, διόρθωση σφάλματος ΦΕΚ 392 Δ΄/24-82007)» που ισχύει ακόμα και σήμερα.

Με την χαρτογράφηση του 2015 για τις ανάγκες της Γενικής Δ/νσης Αλιείας του ΥΠΑΑΤ στο πλαίσιο του προγράμματος «Εντοπισμός, χαρτογράφηση, και αποτύπωση σε ναυτικούς χάρτες, των υποθαλάσσιων λιβαδιών Ποσειδωνίας σε όλη την Ελληνική Επικράτεια με τροποποιημένες τεχνικές προδιαγραφές, για τις ανάγκες της Γενικής Δ/νσης Αλιείας του ΥΠΑΑΤ» “Posidonia meadow location, mapping & printing on nautical maps of the Greek Seas based on specific technical requirements for the needs of the General Directorate of Fisheries (Ministry of Agriculture).”

Με την απόφαση του 2016 οπότε καθορίστηκαν οι περιοχές εκτός Δικτύου Natura
2000 σύμφωνα με την «Αριθμ. 2442/51879/28-4-2016 (Δ΄118) απόφαση «Καθορισμός θαλάσσιων περιοχών, εκτός Δικτύου Natura 2000, με βλάστηση ιδίως από Ποσειδωνία (Posodonia oceanica), στις οποίες απαγορεύεται η αλιεία με συγκεκριμένα εργαλεία» όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 2826/68784/16-6-2017 (Δ΄175) όμοιά της» και ορίστηκε η περιοχή:

Και κατόπιν, το 2019 οπότε εκδόθηκε η «Αριθμ. 2886/142447/19 (ΦΕΚ 105 Δ/12-032019 – ΔΙΟΡΘ.ΣΦΑΛΜ.ΣΤΟ ΦΕΚ 192 Δ/22-4-19) : Καθορισμός θαλάσσιων περιοχών, με βλάστηση ιδίως από Ποσειδωνία (Posidonia oceanica), στις οποίες απαγορεύεται η αλιεία με συγκεκριμένα εργαλεία, πέραν αυτών που έχουν καθορισθεί με την 167378/14-5-2007 απόφαση ΥΠΑΑΤ (241 Δ’)»

Η πλέον πρόσφατη χαρτογράφηση πραγματοποιήθηκε από το ΕΛΚΕΘΕ και για τη βόρεια Κάρπαθο η εικόνα είναι η παρακάτω:

Πηγή: Panayotidis Panayiotis, Papathanasiou Vasillis, Gerakaris Vasilis, Fakiris Elias, Orfanidis Sotiris, Papatheodorou Georgios, Kosmidou Maria, Georgiou Nikos, Drakopoulou Paraskevi, Loukaidi Vasiliki (2022). Seagrass Meadows in The Greek Seas. SEANOE. https://doi.org/10.17882/87740

Παρακαλούμε να διορθωθούν όλα τα στοιχεία που σας παραθέσαμε και να προταθεί κατάλληλο μοντέλο διαχείρισης, το οποίο να εμπεριέχει πρακτικές που δεν αλλοιώνουν και δεν προκαλούν βλάβες στο φυσικό περιβάλλον και τους κατοίκους της Καρπάθου όπως άλλωστε αυτοί δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια με την απουσία ρυθμιστικού πλαισίου προστασίας.

Προτείνουμε την άντληση της πληροφορίας για τους οικισμούς που εμπεριέχονται στην προστατευόμενη περιοχή GR4210002 από την μελέτη μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις περιοχές εντός οικισμών μέχρι 2,000 κατοίκων, της περιφερειακής ενότητας Καρπάθου της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου που πραγματοποιήθηκε από το Υ.Π.Ε.Κ.Α στο Επιχειρησιακό πρόγραμμα “Περιβάλλον και αειφόρος ανάπτυξη” στην Β΄φάση με αριθμό τεύχους Ρ.4.0.02. Στις προθέσεις του δήμου είναι να μπορέσει να επεκτείνει τους οικισμούς στην ζώνη 3 της παραπάνω μελέτης καθότι οι οικιστικές ανάγκες της περιοχής ολοένα και αυξάνονται.

Οι εν λόγω περιοχές είναι Αγ. Νικόλαος στα Σπόα, Κυρά Παναγιά, Κατώδιο, Μερτώνας και κάτω Λευκός.

Προτείνεται η δημιουργία ασαφών-γκρίζων ζωνών γύρω από τους οικισμούς που θα επιτρέπει την ουδέτερη διαχείριση των περιοχών ανάλογα με την ισορροπία που αναπτύσσεται ανάμεσα στα όρια των πολεοδομικών ορίων και στις ζώνες φυσικής προστασίας και διαχείρισης.

Προτεινόμενες περιοχές εφαρμογής της ουδέτερης ζώνης είναι όλα τα σημεία εκείνα που εμφανίζουν παράλληλη παρουσία οικοτόπων και ανθρώπινης δραστηριότητας. Στις προθέσεις μας είναι να αξιολογηθεί ο οικισμός της Λάστου και στην Άδεια καθότι εκεί δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις που είναι σημαντικές για την τοπική οικονομία.

Στην περιοχή GR4210002 δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις παραγωγής αδρανών υλικών, σκυροδέματος, ασφάλτου, κλπ, για τις οποίες δεν γίνεται καμία αναφορά. Οι επιχειρήσεις αυτές βρίσκονται στη ΖΔΟΕ 06 (περιοχή Βρόντη και Σταυρί) κρίνονται πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη του νησιού μας.

Το οδικό δίκτυο των προστατευόμενων περιοχών Καρπάθου Σαρίας, είναι πολύ πυκνό και μεγάλο, για το οποίο στο εν λόγω σχέδιο δεν γίνεται καμία μνεία.

Στο σχέδιο της παρούσας δημοτικής αρχής είναι η βελτιστοποίηση της οδικής σύνδεσης των περιοχών ( ασφαλής οδική διασύνδεση οικισμών, αρχαιολογικών χώρων, παραλιών, κλπ).

Συνολικά στην Κάρπαθο θα πρέπει να αποτυπώνονται και να λαμβάνονται υπόψη οι υφιστάμενες χρήσεις και τα περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων όπως αυτά καταγράφονται στο Εθνικό Κτηματολόγιο, στα όσα αναφέρονται για τις προτεινόμενες επιτρεπόμενες χρήσεις. (σελ. 190 του τεύχους EPM8c_Kefalaio4_MA).