‘’Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ..’’ στη πόλη ‘’του ζώντος λαϊκού πολιτισμού’’

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΟΛΥΜΠΟΥ ΚΑΡΠΑΘΟΥ·ΤΡΙΤΗ, 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Πασίδηλη η διαπίστωση για την μειούμενη κοινότητα των ανθρώπων της Ολύμπου.
Νομοτέλεια η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής αλλά και η κατάρρευση των πολιτισμών μετά την ακμή τους.

Η μείωση του ανθρώπινου δυναμικού μιας κοινωνίας, είναι καθοριστικός λόγος παρακμής του πολιτισμού που οικοδόμησε. Όλο και περισσότερες σκιές μακραίνουν και χάνονται.Μαζί τους σβήνει και κάθε τι αληθινό και πίσω μένει, το κενό.

Η πόλις που ‘ήταν προορισμένη να σαρωθεί απ’ τον άνεμο και να εξοριστεί απ’ τη μνήμη των ανθρώπων.’

Η απώλεια ταυτότητας, η παραμόρφωση, η ματαιοδοξία είναι πληγή αιμορραγούσα.
Επειδή θεωρούμε εφικτή κάθε κίνηση επιβράδυνσης αυτής της κατάρρευσης, αρματωθήκαμε τον άυλο πολιτισμό μας και παλεύουμε για την ανάσχεση αυτής της πτώσης. Διεκδικούμε τη ζωή και τα ενθυμήματά μας.

Τα ματωμένα γόνατα των παιδικών μας χρόνων.Το μισοβουλιαγμένο τοπίο στο σύννεφο.Τα σπίτια φωτισμένα από αχνό φως, το κουδούνισμα των πιάτων στα ράφια απ’ την προβέζα που σφυρίζει. Το τρεμόπαιγμα του καντηλιού στο εικονοστάσι, τη μυρωδιά απ’ το μελισσοκέρι της Ανάστασης. Τα νοτισμένα από μπονέντη ρούχα στο σεντούκι. Το κύμινο, το γλυκάνισο και το ξινό της ζύμης που ανεβαίνει, τον καπνό του ξυλόφουρνου.

Οι σκιές των ανθρώπων που στοιχειώνουν τις στράτες που περπάτησαν και το κάϊσμα που απόθωκαν το βάρος τους… Είναι και οι φωνές των ανθρώπων που υπάρχουν ακόμα εδώ!
Και πρέπει να υπάρχουν φωνές κατοίκων, στη γη που τα γέννησε Όλα.

Εκεί που υπαγορεύονται αυτές οι συνθήκες, αυτή η αξία ζωής, για να υπάρχουν και τα ενθυμήματά μας ζωντανά, όσο αντέξουν να υπάρχουν.

Να υπάρχουν άνθρωποι σημαίνει να έχουν μέλλον, να έχουν πόρο ζωής στο τόπο αυτόν.
Πρέπει να ανακαλύπτουμε ζωή και να γεμίζουμε κουράγιο του ανθρώπους που τολμούν ακόμα να κατοικούν τις πέτρες που τις γυάλισαν, πέλματα προγόνων.

Ανήσυχοι άνθρωποι εμείς, πήραμε την πρωτοβουλία να δράσουμε, γιατί μας είναι άβολος ο εφησυχασμός.

Τολμηροί γιατί αναζητήσαμε προοπτική και σχεδιάσαμε με πείσμα, ένα αύριο που θα έχει χαμόγελο. Με ενθουσιασμό, καταφέραμε να κινητοποιήσουμε ανθρώπους που ονειρεύτηκαν μαζί μας, άλλες γιορτές από αυτές που συνήθως έκαναν, δυναμικές που έφεραν θεατές στη δράση μας πολλούς, πάρα πολλούς απ’ όλο το νησί.

Αποδείξαμε ότι μπορούμε ν’ ανασύρουμε απ’ την παράδοση πλούτο, να σηκώσουμε σημαία και να θεσπίσουμε ετησία συνάντηση πολιτισμού στο «Βορρά του Νότου».

Φανταστήκαμε λοιπόν ένα δυναμικό πολιτισμικό φεστιβάλ στα Βόρεια του νησιού, να κάνει αρχή με ένα φεγγάρι του Αυγούστου.

Εκδηλώσεις από ουσία και πνεύμα του τόπου μας, θεατρικά κείμενα σε γλωσσικό ιδίωμα, θεατροποιημένο αφηγηματικό λόγο, μουσικά δρώμενα, συναυλίες και ποιητικές βραδιές στο φως του φεγγαριού.

Προσκαλούμε δυνάμεις που συμφωνούν, να πράξουν μαζί μας και να βάλουμε εμπόδια στη αλλοτρίωση και στη διολίσθηση, στη λήθη του πλούτου που μας παραδόθηκε.
Το φετινό καλοκαίρι ξεσήκωσε ανήσυχους φίλους, απ’ όλη τη Κάρπαθο να έρθουν να δουν ‘το Τυχερό’, τη πρώτη προσπάθεια της Ομάδας μας και αυτό μαρτυρά τη δυναμική της.

Αρκετοί ήταν εκείνοι οι φίλοι που έμειναν στο χωριό για να ξαναδούν και την επόμενη παράσταση στο Γιαφάνι ή αυτοί που ενώ είδαν αυτές τις παραστάσεις, ήρθαν και την ξανάδαν στη Ρόδο.

Σε ένα μικρό βάθος χρόνου θα είναι προορισμός πολιτισμού οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις στο ‘Βορρά του Νότου’. Αναζητούμε συνοδοιπόρους, που διατηρούν δεσμούς με την αλήθεια, αυτή που ψάχνουμε κι’ εμείς απ’ τη παράδοση.

Η ερασιτεχνική θεατρική ομάδα θεμελίωσε την αγάπη για τη δημιουργία, απέδειξε την χαρά της συνεργασίας, την αγάπη για την ομαδική δουλειά, την σύγκλιση των ιδεών και της πράξης, τη χαρά για την κατάκτηση του στόχου, την αγάπη για τη παράδοση, που δεν μπορεί να είναι άλλη, από τη γνώση, αυτή που μπορεί να φωτίσει και να θρέψει ένα αύριο με ελπίδα.

Αυτή η δράση πραγματώνεται μόνο με υψηλό στόχο που θέτει συνεκτική ομάδα ανθρώπων, ομάδα που δρα με διανοητική σύγκλιση και με πίστη ότι μπορούμε να κάνουμε αν όχι τον Προφήτη Ηλία κάμπο, τουλάχιστον να έρθει λίγο πιο κοντά !

Δεν μπορεί να είναι δράση συλλόγου με διαδικασίες πλειοψηφικές, με κωλυσιεργίες αντιπροτάσεων και διαφωνιών.

Οι σύλλογοι έχουν απεριόριστο αριθμό μελών και λειτουργούν με διαδικασίες που πολλές φορές καθυστερούν τις αποφάσεις και τις ενέργειες, επιτρέποντας την αποχή των μελών που διαφωνούν. Αυτό για τη δράση της Εταιρεία είναι αδιανόητο! Είναι σαν να έχουμε διαφωνίες γιατρών σε πεδίο χειρουργικής επέμβασης…

Οι διαδικασίες των Συλλόγων Ελλαδικά έχουν αγκυλώσεις παραταξιακές και έχουν σκληρυνθεί οι ευκαιρίες που θα μπορούσαν να δώσουν, σε μια τέτοια πρόταση σαν τη δική μας.

Η άμεση δράση και η ομοψυχία είναι τα χαρακτηριστικά των εταίρων, για να έχει αποτέλεσμα το σχέδιο δράσης.

Το πολιτισμικό πεδίο δράσης της Εταιρείας είναι συμπληρωματικό αυτών των Συλλόγων έτσι ενισχύεται περεταίρω η συνοχή και ο δεσμός των μελών των παροικιών. Είναι αλήθεια ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο και θα ήταν ζημία να μην υπήρχε!

Είναι αυταπόδεικτο ότι δεν είναι δυνατή μια τέτοια δράση από Σύλλογο και αυτό ήρθε να καλύψει αυτή μας η ενέργεια. Η Εταιρεία μας έχει την ευθύνη αυτών που έγιναν ως τώρα και θα συνεχίζουν να γίνονται έχοντας τη νομική υπόσταση ‘Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία’.
Δεν επιδιώκουμε χρηματοδότηση από το κρατικό ταμείο και δεν έχουμε ενισχυθεί με ευρωπαϊκά κονδύλια.

Το μόνο έσοδο της Εταιρείας είναι οι εισφορές των μελών της και οι χορηγίες.
Απαγορεύεται η διανομή μερίσματος στους εταίρους, αν υπάρξει κέρδος, αυτό θα είναι αποθεματικό για την επόμενη δράση της.

Όλοι εμείς της Εταιρείας, έχουμε διαδρομή γνωστή και διαυγή, μιλούμε με τιμή και με αγάπη γι αυτό που εμείς θέσαμε σαν στόχο.

Οι αντιδράσεις κάποιων στην ίδρυση της εταιρίας ήταν κάτι αναμενόμενο απέναντι σε κάτι πρωτόγνωρο και καινούργιο. Σαν όλα τα καινούργια εγείρει αμφιβολίες και τροφοδοτεί τους καχύποπτους και όχι μόνον, με ερωτηματικά που ως ένα βαθμό είναι δικαιολογημένα, έως την στιγμή που το έργο που παράγεται, έρχεται να διαψεύσει κάθε κακοπροαίρετο και κακόπιστο πατριώτη.

Ο Πολιτισμός είναι συλλογική προσπάθεια των ανθρώπων και το εποικοδόμημά του, είναι η Παιδεία του, το σύνολο των αρχών και των κανόνων που φανερώνουν την ηθική, την ευαισθησία του, την ευθύνη, την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά του.

Παρατηρούμε με πόνο την μείωση της κοινότητας, την δύση του πολιτισμού της και αναλάβαμε δράση εκεί που κανένας ατομικά δεν είναι ιδιοκτήτης, αλλά όλοι μας.

Κάναμε κάλεσμα συμμετοχής και παρουσιάστηκαν πολλοί εθελοντές, χαμογελαστοί με όρεξη για δουλειά, χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες, στρατευμένοι στο να γίνει πράξη ο στόχος!

Η ατομική αναγνώριση δεν έχει αξία για μας, τα οφίκια ως έπαθλα, είναι πρωτογονισμός και βαρβαρότητα, χάρισμα σ’ όποιον τα αναζητά!

Εμείς συνομιλούμε με ιερές σκιές και προσπαθούμε ακούραστα, για την αργοπορία της δύσης.
Συμπορευόμαστε με αυτούς που μοιράζονται την αλήθεια μας για να αλλάξουμε αυτό που απλώνεται ανυποψίαστα για άλλους και θαμπώνει την υπέρλαμπρη δύση !