Χθες στην Αγία Ειρήνη της Αιόλου αποχαιρετήσαμε τον Χρήστο Γιανναρά, τον Επιστήμονα, τον Άνθρωπο.
ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ ΣΤΑΥΡΑΚΗ – +ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Ο μεγάλος διανοούμενος, ο σπουδαίος στοχαστής, ο Καθηγητής Φιλοσοφίας δεν είναι πια μαζί μας.
Και άφησε φτοχότερο τον κόσμο μας. Ο υπέροχος λόγος του προφορικός και γραπτός, οι γνώσεις,, η ρωμαλέα σκέψη, η σαγηνευτική ποιητική του γλώσσα και η άριστη γλώσσα της Ελληνικής, η ευγενική αρχοντική του παρουσία, το διαπεραστικό του βλέμμα η γλυκύτητα και η ταπεινοφροσύνη του σε καθήλωναν.
Πολλά τα χαρίσματα σε έναν και μόνον άνθρωπο σ’αυτόν τον κόσμο των φτηνών ειδώλων. Ακόμα κι αν διαφωνούσες μαζί του σε κάποια σημεία,τον θαύμαζες και τον εκτιμούσες. Τα βιβλία του,θησαυρός ζωής. Τα άρθρα του,οι επιφυλίδες της Καθημερινής είχαν πολλούς και φανατικούς αναγνώστες.
Τυχερή που τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του στη σειρά των πνευματικών εκδηλώσεων που διοργάνωσε ο Σύλλογος Απανταχού Καρπαθίων, επί προεδρίας μου.Τυχεροί και οι Καρπάθιοι που συνομίλησαν μαζί του και θαύμασαν το πνευματικό του μεγαλείο.
Γιατί είσαι πράγματι ο αναντικατάστατος. Κι εμείς, όταν απογοητευμένοι από τον κόσμο μας θα νιώθουμε την απουσία σου, θα καταφεύγουμε στο εξαιρετικό σου έργο “Πείνα και δίψα” για ερείσματα ζωής.
Και θα αισιοδοξούμε διαβάζοντας ότι “Οι στιγμές της δυνατής ζωής μας πείθουν πως ο χαμένος Παράδεισος δεν έχει ανεπανόρθωτα χαθεί”.
Φεύγεις με την απεριόριστη εκτίμηση και τον θαυμασμό μας, αλλά και την πεποίθηση ότι το φως σου θα λάμπει παντού.
