Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο λένε, σχεδόν 3 δεκαετίες πριν πηγαίναμε με τον πατέρα μου σε μια γεμάτη «Σκάλα του Λαζάρου» να ακούσουμε στο ράδιο τον “Ποσειδώνα” να ανεβαίνει στην Α’ κατηγορία.

        ΚΟΣΜΑΣ ΑΛΕΚΟΥ ΓΙΑΛΛΟΥΡΑΚΗΣ

Έτσι, λες κι ήταν γραφτό, 3 χρόνια πριν τα μέλη του αποφάσισαν να είμαι πρόεδρος του Συλλόγου. Μια μέρα μεγάλης τιμής και περηφάνιας, που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη μου.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά, έρχεται ακόμα μία ημέρα εκλογών στην ιστορία του μεγάλου αυτού Σωματείου.

Την Κυριακή 7 Ιουλίου θα είμαι και πάλι υποψήφιος πρόεδρος, προσδοκώντας μαζί με το νέο Δ.Σ που θα σχηματιστεί, να προχωρήσουμε όλοι μαζί για το καλό της ομάδας, εκπροσωπώντας περήφανα το νησί μας!

Ήταν μια διδακτική τριετία, ειδικότερα η τελευταία χρονιά, όπου η αντρική μας ομάδα παρέμεινε οριστικά στην Α’ κατηγορία Δωδεκανήσου. Λίγους μήνες πριν, αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο έγινε πραγματικότητα.

Ζήσαμε στιγμές και καταστάσεις, που ίσως άλλοι Σύλλογοι να είχαν καταρρεύσει. Μείναμε όμως ενωμένοι μέχρι τέλους και τελικά τα καταφέραμε!

Μέσα σε μια σεζόν, φθάσαμε από τη κόλαση στον Παράδεισο.

Είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σε μία ανακοίνωση, σε ένα ευχαριστήριο, όλα αυτά που ζήσαμε με τους συνεργάτες μου, Βαγγέλη Διακόπουλο, Βασίλη Χατζημιχάλη, Γιάννη Σακελλάκη, Γιώργο Μαρή, Μιχάλη Χιώτη, Νίκο Γεωργίτση και Νίκο Διακονή, τους γενικούς αρχηγούς, Γιάννη Χιώτη και Θανάση Μηνακάκη, καθώς και τον υπεύθυνο επικοινωνίας Γιώργο Χατζηγεωργίου, αυτά τα 3 χρόνια.

Απλά θα πω, ότι τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτή τη θητεία και για την εμπιστοσύνη τους!

Ευχαριστώ το μεγάλο Γιάννη Καραμηνά, είναι η ψυχή αυτής της ομάδας. Όλους τους προπονητές, την γραμματεία στην Ακαδημία και τους γονείς, για την άψογη συνεργασία. Τους εθελοντές και τους χορηγούς, που ήταν δίπλα στην ομάδα όπου τους χρειάστηκε. Την ΕΠΣ Δωδεκανήσου και ιδιαίτερα τον πρόεδρο Παναγιώτη Διακοφώτη και τον Χρήστο Ψέλλα, για την διαρκή στήριξη τους. Το Επαρχείο, την πρώην και νυν Δημοτική αρχή, για την οικονομική και ηθική βοήθειά τους. Όπως επίσης, όλους τους παράγοντες και αθλητές στα Δωδεκάνησα, έχω κάνει μόνο φίλους.

Το μεγάλο ευχαριστώ και respect όμως, είναι για τους ποδοσφαιριστές μας. Χωρίς αυτούς, τίποτα δεν θα ήταν δυνατό. Από τις στιγμές χαράς και περηφάνιας με τον Ιάλυσο, στις στιγμές απογοήτευσης με τα κλάματα στον Αρχάγγελο όταν ήμασταν με το ένα πόδι στην Β’, μέχρι τα τραγικά γεγονότα στη Λάρδο, η διαδρομή ήταν μοναδική.

Είστε όλοι μέσα στην καρδιά μου. Μου δώσατε, απ’ τα πιο δυνατά χρόνια της ζωής μου! Και συνεχίζουμε…

Ο Σύλλογος έχει την καθολική αναγνώριση που του αρμόζει, λειτουργεί με σύγχρονα καθημερινά εργαλεία, η Ακαδημία εξελίσσεται και οι εγκαταστάσεις βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο. Η δουλειά όμως δεν σταματάει ποτέ…

Ελπίζω την Κυριακή που μας έρχεται, να δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα και να υπάρχει καθολική συμμετοχή στη Γ.Σ και στις εκλογές!

Να δημιουργηθεί ένα Δ.Σ με νέα παιδιά με φρέσκες ιδέες, μαζί με έμπειρα στελέχη, δημιουργώντας τον ιδανικό συνδυασμό για την επόμενη μέρα του Συλλόγου.

Συνεχίζουμε όπως ξεκινήσαμε…

«Μια ομάδα, ένα νησί, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!»

ΚΟΣΜΑΣ ΑΛ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΑΚΗΣ