“Μενετές”
Φωτό: Γιώργος Ζαμαλής
Πάνω σ΄ απόκρημνη πλαγιά σπίτια σειρά χτισμένα
Μες στου βοριά την αγκαλιά κοιμούνται ταιριασμένα
Σε μιαν αυλίτσα τόση δα μια λεμονιά φυτρώνει
Μια ρίζα αρμπαρόριζα για το γλυκό κυδώνι
Κι ένα κλαδί βασιλικό για το προσκυνητάρι
Δίπλα στα εικονίσματα για του Χριστού τη χάρη
Μέσα στα σπίτια στόλισμα της μάνας τ΄ άγια χέρια
Περίτεχνα κεντήσανε άνθη, πουλιά κι αστέρια
Σαν έρθει η ώρα η καλή νύφη να τη στολίσει
Την κόρη την πεντάμορφη και να της τραγουδήσει
Κι οι άνθρωποι, ευλαβικοί, σαν ξημερώσει η μέρα
Αντίκρυ στέλλουν προσευχή στην Παναγιά εκεί πέρα
Που στέκει χρόνια ολόλαμπρη της πίστης Άγιο κάστρο
Ένα καντήλι ολόφωτο στον Ιερό της Βράχο.
Και μες στο έμπα του χωριού ένα μνημείο θυμίζει
Πως είναι τούτο το Xωριό το πρώτο μετερίζι
Που κήρυξε επανάσταση για την ελευθερία
Τιμή και δόξα άσβηστη μέσα στην Iστορία
Σοφία Χατζηδημητρίου-Παράσχου
