Στις 28η Μαΐου εφέτος -σε διάστημα δηλαδή ολιγότερο των δύο μηνών- συμπληρώνονται τριάντα ολόκληρα χρόνια από την ιστορική προσγείωση των πρώτων CHARTER αεροπλάνων τουριστών στην Κάρπαθο, που σήμανε την απαρχή πραγματικής κοσμογονίας στο νησί μας, με οργανωμένο πλέον τουρισμό, γιατί μέχρι τότε, είχαμε «Λετσοτουρισμό!» Θυμάστε, τους σακιδιοφόρους αλητοτουρίστες, περιθωριακοί και λεροί, να ξεμπαρκέρουν από τα πλοία της άγονης γραμμής και στη συνέχεια, να κατασκηνώνουν στις παραλίες μας.
Έκτοτε, τα πολλαπλά ευεργετήματα στον νησί μας είναι πασίγνωστα και αδιαφιλονίκητα. Τι να πρωτοαναφέρουμε, τη μαζική επιστροφή στα πάτρια εδάφη και μόνιμη πλέον επανεγκατάσταση εκατοντάδων ξενιτεμένων συμπατριωτών μας. Την απαρχή της πλήρους απασχόλησης εργατικού δυναμικού (για πρώτη φορά και του γυναικείου φύλου). Την οικονομική ευμάρεια και βελτίωση της καθημερινότητας με ανθρώπινες πλέον συνθήκες διαβίωσης, τις σύγχρονες επικοινωνίες και την ποικιλία ψυχαγωγίας κ. ά.
Ως δια μαγείας αφήσαμε πίσω τη μιζέρια, την ανασφάλεια, τη μοιρολατρία, το μεγάλο φευγιό της αναγκαστικής μετανάστευσης εκατοντάδων οικογενειών στην Αμερική, αφήνοντας πίσω απροστάτευτα τα περήφανα γηρατειά να περιμένουν το μοιραίο… και τις περιουσίες, να ρημάζουν, να γίνονται ρουμάνια…
Ως εμπνευστής και ο «δράστης» αυτής της κοσμογονίας θα ήθελα -λόγω επικαιρότητας- να παραθέσω απόσπασμα του βιβλίου μου: «ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ» με υπότιτλο παράθεμα: «Πως, γιατί και πότε προσγειώθηκαν στην Κάρπαθο τα πρώτα CHARTER αεροπλάνα». Ιδιαίτερα, στα συμβάντα προ και κατά την ημέρα της ιστορικής πρώτης προσγείωσης των CHARTER αεροπλάνων.
Με την ευκαιρία λοιπόν της συμπλήρωσης «ΙΩΒΗΛΑΙΟΥ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ» (1987-2017) από την καθιέρωση του νησιού μας στον τουριστικό χάρτη της Ευρώπης, κρίνεται σκόπιμο ο Δήμος Καρπάθου το προσεχές καλοκαίρι, να εορτάσει το ιστορικό γεγονός με διάφορες εκδηλώσεις και να προβληθεί διεθνώς το γεγονός.
Σημείωση: Το επισημαίνω, διότι το 1993 με τη συμπλήρωση «Ιωβηλαίου εκατονταετίας» από τη μεταφορά της πρωτεύουσας του νησιού μας από το Απέρι, στα Πηγάδια το 1893, κακώς-κάκιστα, πέρασε εντελώς απαρατήρητο το ιστορικό γεγονός, από ασυχώρετη άγνοια, αμάθεια, αδιαφορία των τοπικών Αρχών.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ CHARTER ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ
ΤΡΙΤΗ 19 ΜΑΙΟΥ 1987
Πλέον, η «Ράμπα», χώρος στάθμευσης των αεροσκαφών εμβαδού 4.000 τ.μ ήταν έτοιμη. Τα συνεργεία εργάζονταν πυρετωδώς στον εναπομείναντα 50 μέτρα ακόμη ασφαλτοτάπητα σύνδεσης της, με τον διάδρομο προσγείωσης. Αρκούν 3-4 ημέρες για την ολοκλήρωση. Όμως, μία αιφνιδιαστική εντολή από τον νεοδιορισμένο πράσινο νομάρχη Νικόλαο Μαχαιρίδη «χωρίς περίσκεψιν και αιδώ», ζήτησε από τον Αξιωματικό της ΜΟΜΑ υπεύθυνο του συνεργείου έργων στο αεροδρόμιο, να εγκαταλείψει αμέσως ημιτελή τον ασφαλτοτάπητα σύνδεσης της Ράμπας με το διάδρομο προσγείωσης και να ασχοληθεί λέει… με τις λακκούβες του επαρχιακού δρόμου Αεροδρόμιο – Λακκί, οκτώ ημέρες πριν την άφιξη του αεροσκάφους!
« Άντε τώρα να …πείσεις τις κότες, πως δεν είσαι… καλαμπόκι».
Δυστυχώς, τέτοιες απροκάλυπτες υπονομεύσεις αντιμετώπισα κι άλλες μέχρι τέλους.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΜΑΙΟΥ 1987.
Έξι ημέρες απομένουν και το αεροδρόμιο παραμένει ακόμη χωρίς μηχανήματα επίγειας εξυπηρέτησης αεριωθούμενων αεροσκαφών: Εκκίνηση κινητήρων, εκκενώσεις τουαλετών, υδροφόρο, ρυμούλκηση βαγονιών, φορτωτή αποσκευών, Σκάλες κ.α. Κανένα ίχνος μέριμνας από τους καθ ύλην αρμόδιους. Μιλάμε για πλήρη αφασία. Ακόμη μια καταγγελία στο Πολιτικό γραφείο του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου στο Καστρί για την αδιαφορία των εντεταλμένων κρατικών οργάνων. Τελευταία ευκαιρία τους «δασκάλεψα», το Ferry Boat «Golden Vergina» που αναχωρεί από τον Πειραιά Τρίτη 26 Μαΐου, για να παραληφθούν Τετάρτη 27 Μαΐου ακριβώς 24 ώρες! πριν την προγραμματισμένη προσγείωση του πρώτου αεροσκάφους στις 28 Μαΐου 1987.
Πέντε ημέρες μετά, ανακούφιση. Πράγματι εκφορτώνονται από το F/B Golden Vergina τα αναγκαία μηχανήματα μεταφερμένα από την Ανδραβίδα (Πάτρα), αλλά σε μαύρο χάλι. Ξέχασαν όμως σκάλες!!! Νέες ενέργειες τώρα να μεταφερθούν τουλάχιστον από Ρόδο με το ίδιο Ferry Boat στην επιστροφή, την επαύριον ημέρα. Το προσωπικό των Γραφείων μου Ρόδου με Δ.Χ φορτηγό αυτοκίνητο, ρυμουλκεί με ευθύνη μας τη σκάλα από το αεροδρόμιο Ρόδου, στο λιμάνι (20 χ/τρα) και την φορτώνει στο ίδιο πλοίο της επιστροφής, με δικά μου έξοδα!!! και ευθύνη.
Αμ΄ δεν τέλειωσαν τα βάσανα μου. Ειδοποιούμαι από τον διοικητή Χωροφυλακής Καρπάθου:
«Κύριε Μάκρη, το αεροδρόμιο Καρπάθου δεν είναι Νομοθετικά χαρακτηρισμένο ως Πύλη Εισόδου και επομένως, οι αλλοδαποί τουρίστες δεν δικαιούνται την έξοδο από το αεροσκάφος στην Κάρπαθο και θα πρέπει να αποβιβασθούν στην Κω ή Ρόδο για…θεώρηση διαβατηρίων!!!»
Κύριε των δυνάμεων! Αν είναι δυνατόν, ανέκραξα. Έμεινα αποσβολωμένος από τη νέα πρόκληση. Όταν συνήλθα από το σοκ, συνειδητοποίησα ότι είχα γίνει σημείο αναφοράς των Οργάνων της πολιτείας, προς λύσιν παντός προβλήματος και αιτήματος ή όπως λέει η θρησκεία μας, «για πάσαν νόσον και μαλακίαν» του αεροδρομίου της Καρπάθου. Είχα πλέον υποκαταστήσει το «σάπιο βασίλειο της…Δανιμαρκίας», εννοώ την Ελληνική Πολιτεία.
Έλεος είπα, Χριστιανοί! Που είναι το Κράτος. Στα συναρμόδια Υπουργεία Συγκοινωνιών, Ασφαλείας και Οικονομικών είχε κοινοποιηθεί τo Τelex της ΥΠΑ με την έγκριση των πτήσεων από τις 22 Δεκεμβρίου 1986. Τι στο διάβολο προγραμματισμό έκαναν οι ανευθυνοϋπεύθυνοι στο διάστημα των πέντε μηνών που μεσολάβησε;
Τέτοια αμεριμνησία και μακαριότητα δικαιολογούν απόλυτα τον επιτυχημένο συνεργάτη μου ιδιοκτήτη πέντε μεγάλων ξενοδοχείων της Ρόδου Στάθη Βασιλάκη που τους θεωρεί επικίνδυνα ανίκανους κι ανεύθυνους ακόμη και για καθήκοντα κλητήρα!… Εγώ θα τους αποκαλούσα «κομματόσκυλα» που εξασφάλισαν το βιοποριστικό τους μέλλον στο Δημόσιο με το αέναο αραλίκι και τη συνεχή «κοπάνα»…λόγω της θεσμοθετημένης μονιμότητας. Στον ιδιωτικό Τομέα η νορμάλ εργοδοσία αυτούς τους κηφήνες, θα τους εξαπόστελε κλοτσηδόν την επομένη της πρόσληψης…
Κατεπείγουσες πάλι τηλεφωνικές καταγγελίες στο γραφείο του Πρωθυπουργού στο Καστρί για προφορική άδεια (είχα παρακάμψει προ πολλού τα υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικών, Συγκοινωνιών ΕΟΤ και ΥΠΑ ως διαβρωμένα, αφού σαμποτάριζαν ανοιχτά τις προσπάθειες μας) μέχρι το θέμα να λυθεί Νομοθετικά, το οποίο ευτυχώς λύθηκε αμέσως. Να τονισθεί λίγο προηγούμενα, συνεσταλμένα, ο διοικητής Χωροφυλακής μου «ξεφουρνίζει».
«Κύριε Μάκρη, ακόμη ένα μικρό πρόβλημα. Η υπηρεσία μας δεν έχει τις απαραίτητες δύο σφραγίδες: ΕΙΣΟΔΟΣ – ΕΞΟΔΟΣ με την ένδειξη «ΚΑΡΠΑΘΟΣ» για θεώρηση διαβατηρίων» και απόθεμα «Ατομικά Δελτία Αφίξεων».
Αθάνατη Ελλάδα με…τα «ωραία» σου! Κανένα πρόβλημα, του απαντώ. Δίνω αμέσως εντολή στο Γραφείο μου της Ρόδου και σε 24 ώρες έφτιαξαν τις δύο σφραγίδες και τις παρέδωσα «δώρο» στο Τμήμα Αλλοδαπών της πρώην Χωροφυλακής Καρπάθου. Επίσης 1.000 Δελτάρια που παρέλαβε το προσωπικό μου από το Τμήμα Αλλοδαπών Χωροφυλακής Ρόδου. Το έμαθε και ο Τελώνης Καρπάθου, ένας περήφανος και ακέραιος Κρητικός. Με πολύ ευγενικό τρόπο είναι αλήθεια, με παρακάλεσε να του παραγγείλω στη Ρόδο ειδική σφραγίδα για την Τελωνειακή Υπηρεσία, για την αναγραφή στα διαβατήρια των τουριστών, η εισαγωγή φωτογραφικών μηχανών, γούνες κλπ, και την υποχρεωτική επανεξαγωγή τους στην αναχώρηση. Να μην χάσει το Κράτος, δασμούς. Την άλλη ημέρα, την είχε στα χέρια του! Με ευχαρίστησε, αλλά με στεναχώρησε. «Φαγώθηκε» να πληρώσει την αξία της, παρά την πείσμονα άρνηση μου. Υποχώρησα, τι να κάνω. Καλή του ώρα, όπου και να είναι.
——————————————
Έχοντας προ πολλού τα 101 ονόματα τουριστών της ιστορικής πρώτης άφιξης ως αντιπρόσωπος του Νορβηγικού Γραφείου «Saga Tours και της Δανέζικης αεροπορικής εταιρείας Maersk Air εξ ιδίων τύπωσα ειδικά αναμνηστικά διπλώματα ανακήρυξης τους ως «Φίλοι της Καρπάθου». Επίσης, σε γνωστό μου Ροδίτη κεραμοποιό, παρήγγειλα πέντε χρυσοποίκιλτα παραδοσιακά πιάτα με γραμμένα χώρια τα ονόματα του κυβερνήτη, συγκυβερνήτη και τριών αεροσυνοδών με ειδική αναφορά στην ημερομηνία άφιξης 28/5/1987 του αεροσκάφους να τα επιδώσουμε στην άφιξη.
Σε σχετική παράκληση μου, το Λύκειο Ελληνίδων Καρπάθου ανταποκρίθηκε πρόθυμα με το χορευτικό μπαλέτο, λαμπρύνοντας περισσότερο την τελετή υποδοχής με οργανοπαίκτες τους Ηλία Βασιλαράκη, Εμμ. Κωστέτσο, Νικ.Βλάχο και Ι. Παναγιώτου, οι οποίοι αυθόρμητα προσήλθαν με τα ηχοσυστήματα τους. Την επομένη της άφιξης, ευχαρίστησα και εγγράφως την πρόεδρο και εξαδέλφη μου Πόπη Καραδημητρίου – Κασιώτη, επισυνάπτοντας δωροεπιταγή μου 50.000 δρχ.υπέρ του Λυκείου για να εμπλουτίσουν ακόμη περισσότερο το «βεστιάριο» του Σωματείου. Όσον αφορά τους μουσικούς, το 2002 με την ευκαιρία 15ετίας από την πρώτη προσγείωση των CHARTERS και με την ιδιότητα πλέον του Προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Καρπάθου, τους τιμήσαμε με ειδικά αναμνηστικά διπλώματα σε ανταπόδοση της αφιλοκερδούς συμμετοχής τους.
Ενθουσιασμένοι από το ιστορικό γεγονός, συγγενείς μου, οι πέντε τότε -όλοι κι όλοι- ξενοδόχοι της Καρπάθου -σήμερα περίπου εκατό- η ΟΜΟΝΟΙΑ Απερίου, το Λύκειο Ελληνίδων Καρπάθου, ετοίμασαν θεϊκές λιχουδιές σε αφάνταστη ποικιλία από Καρπάθικους μπακλαβάδες, ξεροτί(γ)ανα, πουγκιά και τρίγωνα.
Προηγούμενα, για να προλάβω ενδεχόμενες αρνητικές εντυπώσεις με δυσάρεστες όμως επιπτώσεις, πραγματοποίησα επιμορφωτικά «ταχύρρυθμα» σεμινάρια σωστής επαγγελματικής συμπεριφοράς, σε οδηγούς ΤΑΧΙ και σερβιτόρους, να αποφύγουμε δυσάρεστα απρόοπτα.
———————————————————————————————————-
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ CHARTER ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΙΟΥ 1987.
Ξημερώνει η πολλά αναμενόμενη ημέρα υποδοχής του πρώτου CHARTER αεροσκάφους στην ιστορία της Καρπάθου. ΄Εχουν έλθει στο νησί οι γνωστοί μου κ. Στρογγύλης Γενικός διευθυντής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας στην Αθήνα, ο αερολιμενάρχης Ρόδου κ. Πετρούλιας, ο διευθυντής Ολυμπιακής Ρόδου κ. Σπυλιωτόπουλος, μαζί με τεχνικούς και προσωπικό εδάφους να εποπτεύσουν το έργο και να βοηθήσουν το άπειρο προσωπικό του αεροδρομίου μας στα καθήκοντα τους, που αγνοούσαν παντελώς, εξυπηρέτηση τέτοιου μεγέθους αεροσκάφους, συνηθισμένοι στα μικρά 18 θέσια ελικοφόρα SΚY VAN Ολυμπιακής.
Να αναφέρουμε ότι το προηγούμενο βράδυ, είχαμε τα προεόρτια. Δεξιώθηκα (κοινώς …τραπεζοκάθησα) στην ψαροταβέρνα του Ζαφείρη στα «Βρουλίδια» εγώ ο ιδιώτης επιχειρηματίας -υποκαθιστώντας άφαντους έπαρχο, δήμαρχο- τους κρατικούς αξιωματούχους της Πολιτικής αεροπορίας, όλο το προσωπικό της Ολυμπιακής Ρόδου & Καρπάθου, τους διευθυντές του «Saga Tours», το προσωπικό του γραφείου μου, ξενοδόχους, 20 και πλέον άτομα. Θυμάμαι ακόμη το ΜENU. Το κύριο πιάτο περιελάμβανε καραβίδες για όλους! εκτός από εμένα -καθ΄ ότι αλλεργικός στα οκταποειδή-οστρακοειδή- που αρκέστηκα σε φαγκρί.
Απόγευμα στις 14.30, πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι Καρπάθιοι από όλα τα χωριά, κατακλύζουν το αεροδρόμιο (μην ξεχνάμε ο πληθυσμός της Καρπάθου – εκτός καλοκαιρινής περιόδου δεν υπερβαίνει τις 4.000 – συνωστίζονται να πιάσουν θέση σε μια μοναδική μέθεξη, να απολαύσουν με την καρδιά τους το θέαμα. Θέλουν να διηγούνται στα παιδιά και εγγόνια τη φυσική παρουσία τους στο κοσμοϊστορικό γεγονός για την Κάρπαθο.
Περίεργο όμως, κανένας μα κανένας επίσημος δεν εμφανίζεται στην υποδοχή. Κανείς βουλευτής, νομάρχης, έπαρχος, δήμαρχος, έλλειπαν όλοι τους στις… Σεϋχέλλες!. ‘Ελαμψαν με την απουσία τους, αλλά άφησαν αλγεινή εντύπωση. Παρόντες μόνο ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Φωκάς Σακελλιάδης, ο πρόεδρος Πυλών Μηνάς Οικονομίδης, Όθους Μανώλης Χατζημανώλης και Αρκάσας Σταύρος Αθηναίος. Οι μόνοι που έγκαιρα είχαν συνειδητοποιήσει την σπουδαία σημασία της στιγμής και «έγραψαν» τους εντολείς της «αποχής» στην άφιξη του CHARTER ανεξίτηλα, δηλαδή εκεί… που πρέπει. Στη Ρόδο σε αντιδιαστολή, κάθε χρόνο στην υποδοχή του πρώτου CHARTER αεροπλάνου της σεζόν, παραβρίσκονται όλες, μα όλες, οι Αρχές με μπαλέτα και Φιλαρμονική.
Κανένα τηλεοπτικό συνεργείο της ΕΡΤ1 και ΕΡΤ 2 (μονοπώλιο τότε η κρατική ενημέρωση) δεν παραβρίσκεται να αποθανατίσει το γεγονός. Να προβληθεί το έργο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ευκαιρία να διαφημιστεί παράλληλα η Κάρπαθος ανά το Πανελλήνιο! Καμία αναφορά στο γεγονός από τα δελτία ειδήσεων της ημέρας. Απόλυτη σιγή στον Αθηναϊκό Τύπο. Είδες προπαγάνδα Κυβερνητικό Κόμμα; Που να ‘βρεί άκρη ο Ανδρέας Παπανδρέου με την «εκ των έσω» δολιοφθορά, να τους τραβήξει μερικές… άντε να μην πω τι.
Ωρα 15.25 το αεροσκάφος εμφανίζεται μακριά στον ορίζοντα από δυτικά. Κάνει κύκλο και πλησιάζει τώρα από ανατολάς, πετά χαμηλά πάνω από τα κεφάλια μας. Φαίνεται τόσο μεγάλο. Ανοιγοκλείνει τα flaps στα πτερύγια ο πιλότος, σαν χαιρετισμό! Κάνει ένα επί πλέον γύρο πάνω από το αεροδρόμιο. Τα πλήθη παραληρούν από τη χαρά τους. Ξεσπούν σε παρατεταμένα χειροκροτήματα. Όλοι περιμένουμε τώρα την ομαλή προσγείωση του. Ο κόσμος κάνει τον σταυρό του, μαζί και εγώ.
Ωρα 15.27 το αεροσκάφος προσγειώνεται από την ανατολική πλευρά και σταματά αναγκαστικά «Τaxi way» ανατολικά στο τροχόδρομο, 50 μέτρα μακριά από την πίστα!!! Ο κόσμος όμως «πετά» από τη χαρά του. Συνεχίζει ασταμάτητα τα χειροκροτήματα. Αναφωνεί πολλά «μπράβο». Προσπαθώ να αποφεύγω τα προσωπικά συγχαρητήρια, από γνωστούς κι άγνωστους Καρπάθιους. ΄Εχω το μυαλό μου στην οργάνωση της υποδοχής, να κυλήσουν όλα ομαλά, άσχετα αν είναι ανθρώπινα δικαιολογημένη η απέραντη ικανοποίηση που νοιώθω. Ο πιλότος όμως δεν σβήνει τους κινητήρες (διότι τα παραληφθέντα μηχανήματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας λόγω παλαιότητας, τα θεώρησε αναξιόπιστα, με αποτέλεσμα ο συγκυβερνήτης να παραμένει υποχρεωτικά εντός του αεροσκάφους με φουλ τις μηχανές) να μην μείνει αμανάτι στην Κάρπαθο. Εξέρχεται πρώτος, ελέγχει τον χώρο στάθμευσης και δίνει το πράσινο φως στους τουρίστες να εξέλθουν. Οι τουρίστες κοιτούν το πλήθος στο βάθος, που τους χειροκροτεί συνέχεια. Βλέπουν τις προετοιμασίες με τα γλυκίσματα, το χορευτικό μπαλέτο, ακούν Καρπάθικη μουσική και πλησιάζουν στην πίστα εντυπωσιασμένοι με την υποδοχή και τις τιμές που τους επιδαψιλεύουμε. Παίρνουν τα αναμνηστικά διπλώματα ως «Φίλοι της Καρπάθου» που τύπωσα και από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, δώρο των γραφείων μου. Ο Κυβερνήτης του αεροσκάφους και το πλήρωμα, τα χρυσοποίκιλτα πιάτα-δώρα, με ευχαριστεί.
Ερωτώ: Captain! Υour impression = Kε κυβερνήτα, τις εντυπώσεις σας; Μου απαντά:
«What a beautiful Air FIELD indeed» = Πράγματι, πολύ ωραίος αερο-αγρός! Απέφυγε δηλαδή να το αποκαλέσει Air PORT (αεροδρόμιο) προφανώς, ελλείψει κτιριακών εγκαταστάσεων, αλλά με καταπληκτικό κατασκευαστικά τροχόδρομο προσγείωσης-απογείωσης και σε μήκος.
Το μπαλέτο συνεχίζει τους Ελληνικούς χορούς. Ενώνονται και οι όμορφες αεροσυνοδοί και οι τουρίστες. Ακολούθησαν αρκετές μαντινάδες και έμμετρες ευχές, που αυθόρμητα γνωστοί και μη, αφιέρωσαν για το πολυσήμαντο γεγονός.
Οργανοπαίχτης Ηλίας Βασιλαράκης:
Τ’ αεροπλάνα ήφερες (α)πό την Σκανδιναβία!
και τ’ όνομα σου θα γραφτεί, Μακρή, στην ιστορία.
Σαν όνειρο το βλέπουσι στην Κάρπαθο οι α(ν)θρώποι,
που το νησί συνδέεται, με ούλη την Ευρώπη!
Ο κ. Θεοχούρης από Αρκάσα:
Κάρπαθος (α)π’ όλα τα νησιά, τωρά ’ρχεσαι η πρώτη,
γιατί σε εσυνδέσανε, με Μπόϊνγκ στην Ευρώπη!
Συγχαρητήρια Μακρή και να ‘χετε υγεία,
που φέρατε τον τουρισμό, από την Νορβηγία!
Και εις τα Πρακτορεία σας, ώρες καλές μπροστά σας,
προβάλατε την Κάρπαθο κι’ όλου του κόσμου οι ευχές, θα ’ναι βοήθεια σας.
Μια λεπτομέρεια. Μόλις τελειώνει η υποδοχή και απογειώνεται το αεροσκάφος, με πλησιάζει ο Γενικός διευθυντής Αερονομικού ελέγχου της Πολιτικής Αεροπορίας Ελλάδος κ. Στρογγύλης ευγενέστατο και ικανότατο στέλεχος, ικανοποιημένος και χαρούμενος για την επιτυχία του εγχειρήματος μου.
«Κύριε Μακρή, όλα πήγαν καλά!» μου λέει. Με συνεχάρη για τον αγώνα και την επιτυχή κατάληξη του και ολοκλήρωσε:
«Μακάρι να είχαν κι άλλα μέρη της Πατρίδας μας θαρραλέους πατριώτες σαν και εσάς, ικανούς να ξυπνούν από το λήθαργο το Αθηναϊκό κράτος, χωρίς το κόμπλεξ του επαρχιώτη».
Σημείωση: Πολύ αργότερα ο κ. Στρογγύλης με αντέγραψε. Έκανε κάτι αντίστοιχο στη γενέθλιο πατρίδα του, καθιερώνοντας την Καλαμάτα τουριστικό προορισμό με CHARTERS, εκμεταλλευόμενος την κρατική νευραλγική θέση του και φυσικά χαρούμενος μου το ανήγγειλε τηλεφωνικά στη Ρόδο.
Αυτά τα «ολίγα» επί του παρόντος, συνέβησαν πριν 30 ακριβώς χρόνια. Ευτυχώς με το διαδίκτυο, οι συμπατριώτες μου θα γνωρίζουν τώρα λεπτομέρειες, ώστε να αποθαρρύνονται οι κάθε λογής-λογής σφετεριστές του αγώνα μου και να μη γελοιοποιούνται.
