Για την γιαγιά μου την Φανίτσα δεν είναι τα λόγια που θα την χαρακτηρίσουν. Είναι τα συναισθήματα που έχει ο καθένας καθισμένος απέναντι της.
+Φανίτσα Μάλτα 30/1/1922-2/1/2024
Η μορφή της, ακλόνητη βγήκε μέσα από τις κακουχίες της ζωής σαν λάμψη. Όλοι γύρω της γεμάτοι ερωτήσεις.. για τις δυσκολίες, για τις χαρές, για τις λύπες, για την καθημερινότητα και τα δρώμενα γενικά τόσων χρόνων.
Και με τον ξεχωριστό της πάντα τρόπο περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια και με κάθε μαντινάδα την εκάστοτε στιγμή..
Ξεχώριζε τους ανθρώπους για τα καλά τους πάντα. Έβρισκε πάντα το καλό μέσα σου για να το βγάλει προς τα έξω, και να σε κάνει να νιώσεις υπερήφανος για όλα όσα έχεις κάνει και εσύ· και οι πρόγονοι σου· γιατί εκτίμησε ότι κι αν είδε από αυτούς τα χρόνια που έζησε μαζί τους. Και το έχουν νιώσει όλοι αυτό.
Οι μαντινάδες που έχει πει έχουν μείνει στην ιστορία κ ο τρόπος που τις εξέφραζε μοναδικός.
Πόσοι δεν έχουν πάρει μαντινάδες της Φανίτσας να τραγουδήσουν στις χαρές τους και στων αλλονών επίσης. Πόσοι δεν έμαθαν να τραγουδούν και να παίζουν όργανα δίπλα της. που η απόδοση κάθε τραγουδιού άλλαζε στα χείλη της.
Η γιαγιά η Φανίτσα ήταν είδωλο πολλών κοριτσιών του νησιού, που όσα χρόνια θυμάμαι, ερχόντουσαν να θαυμάσουν τη λάμψη αυτή.. που σήμαινε ομορφιά, και καλοσύνη, και μερακλοσύνη.
Και συγγενείς και κόσμο που από μακριά ερχόταν να την δει, να δώσει και να πάρει χαιρετισμούς και μηνύματα φίλων ξενιτεμένων. Και συμβουλές. Σε ανθρώπους που δεν τους ήξερε αλλά κάποιος τους αρμήνεψε να ρωτήσουν τη Φανίτσα για να τους βρει τη λύση.
Για εμάς ήταν τα πάντα!
Διαμάντι του Μεσοχωριού και το χορό στολίζεις. Κι ας είχα κόρη ν´αστελνα να μάθει ότι γνωρίζεις, της είπαν όταν την είδαν ακόμα 12 χρόνων στην αυλή της Παναγίας οι γέροι Ολυμπίτες, που λόγω της στενής καταγωγής της, καμάρωναν περίσσια.
Καλό ταξίδι γιαγιά. Πάρε χαιρετισμούς στις αγαπημένες σου αδερφές που αγάπησα όπως και εσένα. Δεν κατάφερα να σας αποχαιρετήσω όπως θα ήθελα.
Καλή αντάμωση γιαγιά,
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
