Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο εισέρχεται σε μία νέα εποχή ποιοτικών μεταρρυθμιστικών αλλαγών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που χαρακτηρίζεται από υψηλό ανταγωνισμό και μεγάλες προκλήσεις. Σε αυτό το περιβάλλον, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας και των Βαλκανίων, οδεύει προς τη δεύτερη εκατονταετία της ζωής του, υποχρεούμενο αφενός να διατηρήσει την ακαδημαϊκή παράδοση που το διακρίνει και το ξεχωρίζει από τον πληθωρισμό των νέων ΑΕΙ και αφετέρου να προσαρμοστεί στις σύγχρονες απαιτήσεις, αναβαθμίζοντας το επίπεδο σπουδών, εξωστρέφειας και διοικητικής οργάνωσης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΧ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Γράφει στο pagenews.gr ο Αλέξανδρος Μιχ. Παναγιώτου, από το Απέρι Καρπάθου, τριτοετής φοιτητής του Τμήματος Ιατρικής στο Α.Π.Θ. και Υπεύθυνος Συνδικαλισμού της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης.
——————————————————
Το Α.Π.Θ. οφείλει να αφήσει πίσω του αναχρονιστικές πρακτικές και παρωχημένες αντιλήψεις και να προχωρήσει γρήγορα προς το μέλλον.
Οι δημιουργικές δυνάμεις του Πανεπιστημίου, φοιτητές και καθηγητές, που έχουν όραμα και ικανότητες θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες, παραμερίζοντας τις άτολμες πολιτικές διαχείρισης του μαρασμού και της μιζέριας. Αν θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι αποτελούμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, η εικόνα θα πρέπει να είναι ανάλογη: ασφαλείς και καθαρές εγκαταστάσεις, αμφιθέατρα και αίθουσες διδασκαλίας ανακαινισμένες και εναρμονισμένες στην σημερινή εποχή, ψηφιοποιημένη εκπαιδευτική διαδικασία και γραμματειακή υποστήριξη, υγιές ακαδημαϊκό περιβάλλον μακριά από καταλήψεις, καθημερινές πορείες, αφισοκολλήσεις και τα υπόλοιπα, γνωστά τοις πάσι, στα οποία μας έχει καταδικάσει η Αριστερά.
Στο Πανεπιστήμιο του 2030, τα στέκια, τα άβατα και η νοοτροπία της ατιμωρησίας και της ασυδοσίας, στο όνομα της ακαδημαϊκής ελευθερίας, θα πρέπει να αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση και το Α.Π.Θ. να έχει ήδη ενσωματώσει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, στο πλαίσιο ολοκληρωμένης στρατηγικής πολυδιάστατης αναβάθμισης, η οποία θα καταρτιστεί από σήμερα κιόλας. Σε αυτήν τη στρατηγική, προτεραιότητες θα πρέπει να είναι η οικονομική αυτοτέλεια, η εξωστρέφεια, η ψηφιοποίηση και η φοιτητοκεντρική εκπαίδευση, προσαρμοσμένη στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς εργασίας.
