“ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ” του Καθηγητή Κωστή Μηνά
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝΕΔΙΑΤΕΣ
+Καθηγητής Κωστής Μηνάς,1937-2021
α) Γιατί είχαν την ορθή σκέψη ότι δεν θα έπρεπε να αφήσουν τους Ιταλούς να καλύψουν το κενό εξουσίας που άφησαν οι Γερμανοί φεύγοντας την προηγούμενη ημέρα.
β) Γιατί είχαν την τόλμη να ξεσηκωθούν πρώτοι εναντίον των Ιταλών σε μια εποχή που και η Κάρπαθος είχε ακόμα αρκετούς ένοπλους και συντεταγμένους στρατιωτικά εχθρούς, οι οποίοι μάλιστα θα μπορούσαν να ενισχυθούν με δυνάμεις της Ρόδου και της Κρήτης.
γ) Γιατί με την ανηποχώρητη στάση τους ανάγκασαν τελικά τους Ιταλούς να παραδοθούν στην πραγματικότητα “άνευ όρων” και έτσι η Κάρπαθος να κηρύξει την ένωση της με την μητέρα πατρίδα.
Στις παρελάσεις και τις άλλες εκδηλώσεις των επετείων της Επανάστασης της Καρπάθου σημαιοφόροι μας πρέπει να είναι Μενεδιάτες, γιατί και τότε πρώτοι ύψωσαν στην Κάρπαθο την ελληνική σημαία και με την πρωτοβουλία τους προσέφεραν παράδειγμα θάρρους και για τις άλλες κοινότητες του νησιού μας.
Δίκαιος έπαινος ανήκει επίσης ανήκει και στους κατοίκους των άλλων χωριών της Καρπάθου, που ακολούθησαν αυθόρμητα τους επαναστατημένους Μενεδιάτες και θέλησαν να συμμεριστούν με εκέινους την κινδυνώδη ευθύνη της επανάστασης γνωρίζοντας ότι δεν θα ήταν γι’ αυτούς επιεικέστερη η εκ μέρους των εχθρών τιμωρία, αν το τόλμημα δεν είχε αίσιαν έκβαση.
Τιμή ανήκει στους Καρπάθιους, που κατά την διάρκεια του Πολέμου βοήθησαν τις συμμαχικές κατασκοπευτικές αποστολές, και που, όλοι τους, τον Οκτώβριο του 1944 νηστικοί και ανυπόδητοι, ξυλοδαρμένοι, αβοήθητοι, τόλμησαν μόνοι τους να υψώσουν στα χωριά τους την ελληνική σημαία, ειδικά στις Μενετές μια μέρα πρωτού υψωθεί στην Ακρόπολη της ελεύθερης Αθήνας, να ελευθερώσουν το νησί τους οκτώ μήνες περίπου προτού ελευθερωθούν τα άλλα νησιά της Δωδεκανήσου (Σύμη, 8-5-1945), να αφοπλίσουν τους κατακτητές, να τους παραδώσουν στους Συμμάχους.
Αυτή η τολμηρή ενέργεια των Καρπαθίων και η πρόσκλησή τους προς τους Συμμάχους- “Ελάτε να παραλάβετε την ελεύθερη Κάρπαθο- είναι η μοναδική στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αποταλεί ύψιστον τίτλο για το νησί μας και πολύτιμη παρακαταθήκη για τα Καρπαθάκια του μέλλοντος.
Τώρα για άλλα πολεμάμε, Για έργα ειρήνης, παιδευτικά, πολιτιστικά, παραγωγικά. Και είναι επ’ισης τιμής τους το ότι και σ’αυτά διακρίνονται οι Καρπάθιοι. Όπως τότε, τον Οκτώβριο του 1944, ας μείνουμε πάντα θαρραλέοι, αξιοπρεπείς και αδελφωμένοι, ας επιδιώξουμε την προκοπή όλης της Καρπάθου, που είναι μια, από τον Κάστελλο ίσαμε το Παρασπόρι…
Το ΒΒC σε εκπομπή του της 17-10 – 1944 ανέφερε “Μοναδικόν εις τα χρονικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα παραμείνει ασφαλώς το γεγονός της απελευθερώσεως της νήσου Καρπάθου, οι κάτοικοι της οποίας, αν και απομωνομένοι από τον ελεύθερον κόσμον, κατόρθωσαν να εξοπλιστούν με τον οπλισμόν του εχθρού και, επαναστατήσαντες, απελευθέρωσαν την ωραίαν νήσον των χωρίς καμιά απολύτως εξωτερικήν βοήθεια.
Η Κάρπαθος ελευθερώθει δια των ιδίων δυνάμεων”.
