Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας.

Επιτρέψτε μου, να καταθέσω κι εγώ, τη συγκίνηση και τη χαρά μου, για την ιδιαίτερη αποψινή βραδιά.

Και είναι ξεχωριστή αυτή η βραδιά, ακριβώς γιατί μαζευτήκαμε όλοι εδώ, προκειμένου να τιμήσουμε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Τα Ακριτικά μου» έναν δικό μας ξεχωριστό άνθρωπο, ζυμωμένο με τα Καρπάθια χώματα και χρώματα, παθιασμένο με την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό του νησιού μας.

Ο Ηλίας Βασιλαράς, αναδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια, όπως αναφέρθηκε και από τους αξιόλογους ομιλητές, σε χαλκέντερο ερευνητή του λαϊκού πολιτισμού της Καρπάθου, αποτυπώνοντας παράλληλα σε μαντινάδες και τραγούδια τα ιστορικά γεγονότα, τα βιώματα, τις ευαισθησίες και τις παραδόσεις μας. 

Είναι άνθρωπος που κάνει τον τόπο μας τραγούδι στα χείλη μας και την καρδιά μας. Και αυτό, γιατί πιστεύει ότι η γνώση ενός τόπου από τους ανθρώπους που τον κατοικούν, οικοδομεί βαθιά τη σχέση τους μαζί του. 

Μια σχέση που αποκαλύπτει, όχι μόνον το ριζικό σύστημα των καταβολών του και τους πολύχυμους καρπούς του παρόντος, αλλά και τη δυναμική της προοπτικής που έχει αυτός ο τόπος στη ροή του χρόνου, η οποία δε φέρει πάντοτε θετικό πρόσημο, καθώς απειλεί κατακλυσμικά την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του.

Ο Ηλίας Βασιλαράς δεν είναι μόνον ο πολύτιμος σκαπανέας ενός υλικού που το διασώζει από τη λήθη, είναι συγχρόνως ο μαχητικός σηματωρός και κήρυκας ενός λόγου που βγαίνει από τα βαθιά πνευμόνια αυτής της γης και αυτής της θάλασσας.

Γιατί κάθε τόπος έχει τη δική του βαθιά φωνή, εκείνην που άλλες φωνές των σύγχρονων καιρών προσπαθούν να κατασκεπάσουν και να κατασιγάσουν.

Ο αποψινός τιμώμενος είναι ακριβώς αυτή η βαθιά ποιητική, ανόθευτη φωνή της Καρπάθου, που χρειάζεται να την ακούμε, η φωνή που ξεπηδά από την Ομηρική και τη λυρική ποίηση, που φέρει φθόγγους και ρήματα από την αρχαία Νίσυρο ως την Αρκεσία, σε όλη την έκταση της νήσου και της ψυχής μας.

Γιατί αυτά τα δύο, η νήσος και η ψυχή μας, ταυτίζονται στο έργο του Ηλία Βασιλαρά.

Πώς το λέει ο άλλος ποιητής του Αιγαίου:Πού να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ»! 

«Εμείς λοιπόν χάρη στους θησαυρούς που εναποθέτει μπροστά μας με την έρευνα του και την ποιητική του πένα ο Ηλίας Βασιλαράς, τη βρίσκουμε στο νησί μας, στην αγαπημένη Κάρπαθο. Αυτή είναι το τετράφυλλο δάκρυ μας αλλά και το τετράφυλλο γέλιο μας.

Αγαπητέ κ. Βασιλαρά,

Αγαπημένε μου Ηλία, 

Σε ευχαριστούμε για αυτήν την τετράφυλλη συγκίνηση, γι’ αυτήν την τετράφυλλη χαρά.

Σε ευχαριστώ και προσωπικά, όχι μόνον ως Έπαρχος αλλά και ως Φιλόλογος, και επίτρεψέ μου να εκφράσω τα αισθήματά μου με μία μαντινάδα:

«Ευχαριστούμε σε πολύ Βασιλαρά Ηλία

και να σου δίνει ο Θεός δύναμη κι υγεία.

Να ερευνάς την Κάρπαθο, να γράφεις μαντινάδες

στα χείλη μας να γίνονται τραγούδι και καντάδες».