Μαρία Μακρής-Bylek: Αν δεν είχα δωρίσει το χωράφι μου, γήπεδο τέννις στο Απέρι δεν θα γινόταν και όσοι πρόσφεραν γιαυτό δεν έχουν αναγνωριστεί, παρά μόνο ο Τζώρτζης που δεν έχει κάνει τίποτα….

“I am very upset that I and the others who contributed for the Tennis Courts in Aperi did not get recognized instead Zorzis was who had nothing to do with the Tennis courts has his name on a plaque.

This is how the tennis courts were able to be built

The land that was donated for the tennis courts in Aperi, was my land, Maria Makris Bylek, who my mother Joyce Makris gave to me. With the help of my cousin Nikos Papanikitas whose mother Rigo, was my mothers’ sister.He helped with the paperwork to donate the land.

If I had not donated the land, there would be no tennis courts. I don’t know why someone else is getting the credit or my donated land.

My mother god rest her soul would be rolling in her grave if she heard about this.

Because she had a genuine love for the island, specifically Aperi where she grew up.

I am not only sending this message for me but for everyone else who helped make the tennis courts happen who are not getting the proper recognition and credit for their contribution.

There should be something in place to display every person who helped make the tennis courts possible”.

***************************

“Είμαι πολύ αναστατωμένη που εγώ και άλλοι που έχουν συμβάλλει στη δημιουργία γηπέδου τέννις στο Απέρι δεν έχουν αναγνωριστεί, παρά μόνο ο Τζώρτζης που δεν έχει κάνει τίποτα,έχει μπει το όνομα του στην πλάκα.

Έτσι μπόρεσε να κατασκευαστεί το γήπεδο τέννις:

Η γη που δόθηκε για το γήπεδο τέννις στο Απέρι ήταν δική μου, Μαρία Μακρής Bylek, την οποία η μητέρα μου, Joyce Μακρή μου έδωσε. Και με τη βοήθεια του Νίκου Παπανικήτα, γιος της Ρηγώς, της αδερφής της μητέρας μου.Αυτός με βοήθησε με τα έγγραφα για τη δωρεά της γης.

Αν δεν είχα δωρίσει το χωράφι μου, γήπεδο του τένις στο Απέρι δεν θα γινόταν.

Δεν ξέρω γιατί κάποιος άλλος παίρνει την πίστωση για τη δωρεά της δικής μου γης.

Η μητέρα μου, ο Θεός να την αναπαύσει, θα σηκωνόταν από το τάφο της αν το άκουγε αυτό.

Επειδή είχε μια γνήσια αγάπη για το νησί, ειδικά το Απέρι, όπου μεγάλωσε.

Δεν το κάνω μόνο για τον εαυτό μου αυτό, αλλά για όσους βοήθησαν να γίνει αυτό το γήπεδο τέννις οι οποίοι δεν λαμβάνουν την κατάλληλη αναγνώριση και εύσημα για τη συνεισφορά τους.

Θα πρέπει να υπάρχει κάποια θέση που να αναφέρονται όλα τα ονόματα όσων βοήθησαν να γίνει το γήπεδο τέννις”.