Επήρες με τηλέφωνο κ’ ήσουν εις την Ασία,
εκλείωσα τα μάτια μου κ’ ήτον ωσάν να σ’ εία…

Εγιάεις να’ βρεις την νανά, του Παρασκή τη κόρη,
που νυχτοξημερώνεται, με «έθνη» στ’ άγρια όρη…

Χαιρετισμούς σ’ όσους θωρείς κ’ έχουτ την αναπνέα,
και στα Μητάτα απού ’χουσι, μαύρη ανακαπνέα …

Ασία Καρπάθου

Χαιρετισμούς σ’ όσους θωρείς, μ’ οξέα και στιάνια,
και στα καβάγια απού «βαστού» και πλέουσι βατάνια …

Χαιρετισμούς εις τα ’ουνιά, σα θέννα σου ‘παντήξου,
μα και σ’ αυτούς που σατ σε ‘ου, π’ αλάρgου θα σφυρίξου…

Ασία Καρπάθου

Χαιρετισμούς στα σύναθθα, στους πεύκους στ’ αθυμάγια,
εις τις Μυρτές, στις Κυμαρές, στις στράτες, στα ’ουλάγια …

Χαιρετισμούς στις πέρdικες, αμμέ και στους κοράκους…
και στα τσαμπάλια απού χτυπού, σε κρέμους κ’ ακρινάκους…

Χαιρετισμούς στοτ τόπο μας, απ’ όπου κ’ αν περάσεις…
τη «Λησμονιά» ψάξε να βρείς, κρασί να τηκ κεράσεις…

Ασία Καρπάθου

Τούτος ο τόπος να της πεις, δεν είν’ ωσάτ τους άλλους,
και τα παιά του δεν ξεχνού, του γυρισμού τους ντζάλους…

Σαφ φεύgουν όλα στέννουσι, τρουλλία εις τη στράτα,
κ’ ωσά γυρίντζου τα χαλού, με της χαράς την «τράτα …».

Μιχάλης Εμμ. Μακρυμανώλης 15 Νοέμβρη 2016 μ.Χ