Μη με ψέγεις
που δεν ακολούθησα
το σκονισμένο αχνάρι σου
και το κενό της απουσίας σου
δεν γέμισα με μια εικόνα.
Φραγκίσκη Σταυράκη
Μη με ψέγεις
που τη στιγμή δεν έκανα διάρκεια
και την αφόρητη σιωπή
έντυσα με φλύαρα λόγια.
Μη με ψέγεις
που σαν πέταγμα αποδημητικού πουλιού άφησα τα χρόνια
να περάσουν
και στάθηκα αδιάφορα στη χαρά
των θερινών νεφών.
Μη με ψέγεις
που δεν πήρα τον χρόνο
απ’ το χέρι, μικρό ατίθασο παιδί,
για να τον οδηγήσω
κατ’ευθείαν στο δρόμο
της καρδιάς σου
και να μπορείς εσύ να τον ορίζεις.
Μη με ψέγεις
που δεν είχα τη δύναμη…
Φραγκίσκη Σταυράκη
ΘΕΜΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗΣ, Νόηση, 2004
