O 94χρονος Δωδεκανήσιος αθλητής, Κώστας Χατζηεμμανουήλ αποτελεί πλέον παγκόσμιο φαινόμενο, αφού δεν σταματά να κατακτά μετάλλια και πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο και να γράφει ιστορία.

Ο Κώος αθλητής ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμιο φαινόμενο, ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά στην Ιστορία κατακτώντας τέσσερα μετάλλια -ένα χρυσό, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα- στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου για αθλητές άνω των 35 ετών στο Τορούν της Πολωνίας.

Στην αθλητική του διαδρομή η οποία ξεκίνησε στα 80 του χρόνια, κατέκτησε πάνω από 35 μετάλλια εκ των οποίων τα περισσότερα χρυσά!

Ξεκίνησε να ασχολείται με τον αθλητισμό στα 80 του χρόνια, όταν ο ελεύθερος χρόνος του και οι δουλειές του πλέον του το επέτρεψαν, εκπλήσσοντας τα παιδιά και τα εγγόνια του γι’ αυτή του την απόφαση.

Όπως ο ίδιος έχει εξομολογηθεί στη «δ», όταν ήταν 76 ετών, διεξήχθησαν στην Κω πανελλήνιοι αγώνες στίβου βετεράνων και πήγε μαζί με τον γιο του να τους παρακολουθήσουν. «Οταν είδα τους ανθρώπους της ηλικίας μου να τρέχουν, τότε του είπα “μωρέ Νίκο, έτσι τρέχουν στα 80 τους χρόνια; Αν το ήξερα, θα ελάμβανα μέρος κι εγώ!”.

Επειτα, από τέσσερα χρόνια, έγιναν πάλι αγώνες στην Κω, εγώ ήμουν ήδη 80 ετών και αποφάσισα να λάβω μέρος. Χωρίς καμία ιδιαίτερη προετοιμασία βγήκα πρώτος στα 100 μέτρα.

Στο ίδιο έτος, ακολούθησαν αγώνες βετεράνων στη Λάρισα όπου αποφάσισα να πάρω κι εκεί μέρος στα 100 αλλά και στα 200 μέτρα αυτή τη φορά και βγήκα πάλι πρώτος. Μετά πλέον άρχισα να λαμβάνω μέρος στους αγώνες κάθε χρόνο συστηματικά. Τον τρίτο χρόνο, έγιναν αγώνες στην Τουρκία, πήγα κι εκεί και βγήκα στα 100 και στα 200 μέτρα τρίτος, στα 400 βγήκα πρώτος με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Τον τέταρτο χρόνο πήγα στην Ουγγαρία σε παγκόσμιους αγώνες, όπου βγήκα πρώτος στα 200 μέτρα και έκτοτε ελάμβανα μέρος σε όλους τους αγώνες. Στο παγκόσμιο δεν πήγαινα τότε διότι ασχολιόμουν με τα κρασιά και Αύγουστο μήνα δεν μπορούσα να αφήσω τις δουλειές μου για να τρέξω. Σε πανελλήνιους, βαλκανικούς και πανευρωπαϊκούς έβγαινα πάντα πρώτος»!

Ως αθλητής, όπως λέει, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να βγει πρώτος! «Τρέχω με τον ίδιο ζήλο που έτρεχα και όταν ήμουν νέος. Ετοιμάζομαι, κάνω προπονήσεις και πηγαίνω στους αγώνες αποφασισμένος για την νίκη. Δίπλα μου έχω την οικογένειά μου, κάνουμε μαζί προπονήσεις».

Οι φίλοι, όπως εξομολογήθηκε στη «δ», στην αρχή δεν τον πίστευαν και παρότι είναι κι αυτοί περήφανοι, μέχρι σήμερα εξακολουθούν να τον πειράζουν! «Μου λένε -για να με πειράξουν- ότι αγοράζω τα μετάλλια από το Μοναστηράκι και τα φέρνω στην Κω! Ομως είναι υπερήφανοι για μένα και πανηγυρίζουμε μαζί τις επιτυχίες μου. Βέβαια, πέρα από τους φίλους μου και πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζω προσωπικά, με χαιρετούν στο δρόμο, μου δίνουν συγχαρητήρια. Οχι μόνο στην Κω, αλλά και αλλού όπου πηγαίνω»!

Ο κ. Κ. Χατζηεμμανουήλ, έχει δουλέψει πολύ στη ζωή του και οι διακρίσεις που μετρά δεν αφορούν μόνο στον αθλητικό στίβο αλλά και στον επαγγελματικό: «Εργάστηκα λεβέντικα και έκανα περιουσία, ένα ξενοδοχείο, ένα οινοποιείο που τολμώ να πω ότι κάνουμε τα καλύτερα κρασιά όχι μόνο σε πανελλαδικό επίπεδο καθώς τα κρασιά μας έχουν λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις». Ο ίδιος εργάστηκε σκληρά από μικρό παιδί. Ηταν και ο πατέρας του οινοποιός και τον βοηθούσε από την εποχή που ακόμα δεν υπήρχαν μηχανήματα και χρησιμοποιούσαν σε πατητήρια, κάνοντας δουλειές στα αμπέλια. Όπως λέει δεν θα ήθελε να είχε ξεκινήσει ενωρίτερα την ενασχόληση με τον αθλητισμό γιατί δεν θα είχε καταφέρει επαγγελματικά όλα αυτά που πέτυχε και που σήμερα του επιτρέπουν να καλύπτει όλα τα έξοδα που απαιτούνται για τη συμμετοχή του στους αγώνες και τις προπονήσεις, αφού όλα τα πληρώνει από την τσέπη του!

Οσον αφορά στον χαρακτηρισμό του ως παγκόσμιο φαινόμενο, ο ίδιος αναφέρει: Τρέχω με συναθλητές ιδίας ηλικίας -αλλάζουμε κατηγορία ανά πενταετία- αλλά τόσες διακρίσεις δεν έχει καταφέρει κανείς άλλος γι΄αυτό και με χαρακτηρίζουν ως παγκόσμιο φαινόμενο.
Οσο για το τι του δίνει δύναμη; Ο ίδιος απαντά αφοπλιστικά: «Πίνω κρασί Χατζηεμμανουήλ! Δύναμη είχα πάντα στη ζωή μου, δεν υπήρξα τεμπέλης. Ακόμα και στην εργασία μου όμως, είχα αθλητικό ρυθμό. Ποιος να μου έλεγε βέβαια ότι κάποτε θα γινόμουν Παγκόσμιος Πρωταθλητής! Αν μου το έλεγε κανείς σε νεαρότερη ηλικία ότι θα είχα αυτή την πορεία, θα τον έβγαζα τρελό!».

Προσέχει πολύ τη διατροφή του στην οποία δεν παραλείπει, όπως τονίζει, να συμπεριλαμβάνει και το κρασί «Χατζηεμμανουήλ»: «Ο,τι τρώτε εσείς τρώγω κι εγώ, τα συνηθισμένα φαγητά που κάνει κάθε σπίτι. Το πρωί κάνω μια εξαίρεση και τρώγω σταφίδες μαύρες, αμύγδαλα, καρύδια, μούστο σταφυλιού, καρότο, ιπποφαές και αυτά όλα τα βάζω στο μπλέντερ μέρα παρά μέρα.Πίνω καφέ με ταχίνι και λίγο τυρί. Αυτά τρώω για πρωινό. Κατά τα άλλα τρώγω κρέας, ψάρια, όσπρια αρκετά και φρούτα. Και κρασί Χατζηεμμανουήλ».

Οσο για το πώς πανηγυρίζει τις νίκες του, λέει πως όταν τελειώσουν οι αγώνες βγαίνει με τους συναθλητές του σε κέντρα διασκεδάσεως «και τρώμε, πίνουμε, χορεύουμε και τραγουδάμε».