Αγαπημένε μου πατέρα, η στιγμή που φοβόμουνα πάντα και δεν ήθελα να έρθει ποτέ τελικά έφτασε.
Μαζευτήκαμε εδώ σήμερα συγγενείς και φίλοι, να σε αποχαιρετήσουμε βυθισμένοι στην θλίψη για το μεγάλο κενό που αφήνεις σε εμάς και στο νησί σου.
Αγαπημένε μου πατέρα.
Σε ευχαριστώ για την ανατροφή και τα εφόδια που μου έδωσες και με δίδαξες, τα 58 μου χρόνια, που είχα την ευτυχία και την αμέριστη χαρά να σε έχω εν ζωή κοντά μου και δίπλα μου.
Υπήρξες η πυξίδα μου και ο φάρος αξιών που μου χάρισες απλόχερα τις σημαντικές συμβουλές σου. Όλα τα κρατάω μέσα μου ως πολύτιμα εφόδια και παρακαταθήκη.
Αγαπητός και χαμογελαστός πάντα στο νησί που μεγάλωσες και αγαπούσες και δημιούργησες οικογένεια με βράχο πάντα δίπλα σου την αγαπημένη μας Εριέττα.
Ξεχωρίζεις για την ειλικρίνεια σου την ανθρωπιά σου και την ψυχική σου δύναμη.
Προικισμένος με αγαθά προτερήματα με ασύγκριτο ψυχικό σθένος, δύναμη και αγάπη μας πρόσφερες τα μέγιστα ώστε να μη μας λείψει τίποτα.
Και εγώ, πάντα σε ήθελα και σε είχα δίπλα μου καθημερινά όσο καιρό έμεινες στην Αθήνα όλα αυτά τα χρόνια, πάνω απ’ όλα σαν πατέρα και σαν φίλο μου.
Χαίρομαι όμως αγαπημένε μου πατέρα που ο ο εγγονός σου ο Μάνος ο Μιχαηλίδης εχει τα προτερήματα σου και θα συνεχίσει το όνομα σου, που ήταν και είναι αγαπητό σε όλη την Κάρπαθο.
Από τη μία άκρη του νησιού έως την άλλη, όπου και να πηγαίναμε όλοι με αγάπη φώναζαν “καλώς τον Μάνο”.
Χαμογελαστός πάντα πατέρα μου μέχρι και την τελευταία στιγμή που σε είδα στο νοσοκομείο, παρόλη την ταλαιπωρία σου, πάλεψες με αξιοπρέπεια και έτσι θα σε θυμάμαι πάντα.
Αγαπημένε μου πατέρα ο Θεός να σου χαρίσει ανάπαυση ψυχής και σώματος και να σου δώσει την θέση που σου αξίζει στον Παράδεισο.
Πατέρα μου, ας είναι ελαφρύ το χώμα του αγαπημένου σου χωριού που θα σε σκεπάσει. Και πάλι ευχαριστώ το Θεό που 58 χρόνια σε κράτησε δίπλα μου και για εμένα θα συνεχίσεις να είσαι μαζί μου. Αιώνια σου η μνήμη αγαπημένε μου πατέρα.
Ο γιός σου Μιχάλης Εμμ. Μιχαηλίδης