Στη μνήμη του πολυαγαπημένου μου μπαμπά Αθανασίου Γ. Μοναχού

Ο νους μου συγκλονίστηκε δε το πιστεύω ακόμα
πως ο δικός μου ο μπαμπάς εβρίσκεται στο χώμα.

Σαράντα μέρες σήμερα δε το πιστεύω ακόμα
πως ο μπαμπάς μου έφυγε και είναι μες στο χώμα.

Οι μέρες μαύρες φαίνονται όλα χωρίς ουσία
μπαμπά μου νωρίς μου έφυγες μεγάλη η απουσία.

Χάρε δεν έπρεπε να’ ρθείς μέσα στο σπιτικό μας
να πάρεις τόσο σύντομα εμάς τον άνθρωπο μας.

Κλαίω και αναζητώ μπαμπά μου τη μορφή σου
και τη γλυκιά σου τη μιλιά και τη καλή ψυχή σου.

Ανθρώπου δεν εχάλασες μπαμπά μου το χατήρι
ο ξαφνικός σου θάνατος είναι πικρό ποτήρι.

Τίμιος και εργατικός φιλεύσπλαχνος επίσης
με το κεφάλι σου ψηλά κατάφερες να ζήσεις.

Ήσουνα πάντα πρόθυμος όλους τους εβοηθούσες
φίλους , γνωστούς και συγγενείς πάντα μας αγαπούσες.

Ο πόνος είναι αβάσταχτος μέσα η στην καρδιά μου
που ´χασα τον μπαμπά μου γρήγορα από κοντά μου.

Κλαίω και πονώ μπαμπά μου το χαμό σου
τη κουρασμένη νιότη σου και το γλυκό χαμόγελο σου.

Πατέρα μου μας άφησες , έφυγες από κοντά μας
και ένα απέραντο κενό άφησες στη καρδιά μας,

Τον άνθρωπο που λάτρευα και είχα κοντά μου θάρρος
ήρθε καλοκαιριάτικα και τον επήρε ο χάρος.

Σκίζει τη πέτρα ο καημός σκίζει και τον αιθέρα
σαν κάτσω και συλλογιστώ πως έφυγες πατέρα.

Πολλούς εβοήθησες μπαμπά στα ξένα μέρη
γιατί δεν ήθελες ψυχή να δεις να υποφέρει.

Μικρός εξενητεύτηκες μακριά σε ξένες πολιτείες
τίμια αντιμετώπισες όλες τις δυσκολίες

Άραγε μπαμπά συνάντησες και τη καλή μαμά σου
τις θείες , τα ξαδέλφια σου κι όλη τη φαμιλιά σου ;

Και τη γιαγιά τη Μαριγώ που όλο γι αυτή μιλούσες
στο Ακρωτήρι σα πήγαινες πόσο καλοπερνούσες .

Εγω μπαμπά δε πίστευα ποτέ πως θα σε χάσω
και την υπόλοιπη ζωή μόνη πως θα περάσω.

Βιάστηκες μπαμπά και έφυγες να πας εις τους γονείς σου
στους θείους σου του Λυριστή κι άφησες το παιδί σου.

Τώρα μπαμπά αντάμωσες το θείο το Βασίλη
τον αδελφό σου που ´θελες τίποτα να μην του λείπει.

Που το Πειραιά εις τις Πυλές ,Αμερική και Ρόδο ,
φίλοι και συγγενείς συμπαραστέκονται εις το δικό μου πόνο.

Ο πόνος είναι αβάσταχτος ,μαχαίρι στη καρδιά μου
και είναι απίστευτο μπαμπά που δεν είσαι πια κοντά μου.

Έλα μπαμπά μου μια στιγμή λίγο καιμίλησε μου
και ένα γλυκό χαμόγελο για μένα χάρισε μου.

Εσύ μπαμπά δεν ήθελες να κλαίω να πονάω
και τώρα πως με άφησες κι ´ όλο παραμιλάω .

%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf

Εγώ παιδί μου ήθελα να στέκομαι κοντά σου
να βλέπω και να χαίρομαι την οικογένειά σου.

Το ξέρεις δεν επέλεξα να φύγω μακριά σου
εσύ ήσουν που μου έδινε νόημα το όνομά σου.

Παιδί μου Ευγενούλα μου μπορεί απ’τη ζωή να λείπω
όμως σου το ‘πα δίπλα σου παντοτινά θα μείνω.

Από ψηλά θα σε θορρώ μαζί με την γιαγιά σου
και θα ‘ρχομαι να σου μιλώ μέσα στα όνειρά σου.

Σκούπισε για τα δάκρυα που τρέχουν νύχτα-μέρα
και έχε την ευχή μου φυλακτό που σου ‘δινα κάθε μέρα.

Τώρα εδώ συνάντησα όλους τους συγγενείς μου
τους φίλους μου,τον αδελφό και τους καλούς γονείς μου.

Για όλους καλά εστάθηκες προστάτης στη ζωή τους
στη μάνα, στα αδέλφια σου, ανίψια και παιδί σου.

Όπου μπορούσα το καλό το ‘κανα απ’τη ψυχή μου
γι’ αυτό πάντα ελαφριά θα’ναι η συνείδηση μου.

Είναι λιγοστοί οι άνθρωποι που σαν σε γεννιούνται
το πέρασμα σου απ´τη ζωή όλοι θα το θυμούνται .

Ποτάμι είναι ο καημός και ο πόνος στην καρδιά μου
και ως τα να ζω θα τρέχουσι για ´σένα τα δάκρυα μου.

Τις συμβουλές σου τις καλές και τα σοφά σου λόγια
 ως ιερό κειμήλιο θα τα κρατώ αιώνια.

Εγώ θέλω να σε καρτερώ πίσω για να γυρίσεις
στο Πειραιά και στης Πυλές να πας να σουργιανήσεις.

Παρηγοριέμαι όσο μπορώ, σκέπτομαι περασμένα
απού περάσαμε καλά σαν ήμασταν στα ξένα.

Ήθελα χαρούμενο πάντοτε να σαι βλέπω
μακάρι που το χέρι μου να τανε να σε έχω.

Πάντα θα ζω πατέρα μου με την ανάμνηση σου
γιατί μέσα στα χέρια μου άφησες τη πνοή σου.

Πρωί και βράδυ θα ´ρχομαι μπαμπά να  σε  θυμιάζω
το πόνο που μου έδωσες ,  ίσως και μετριάσω.

Μπαμπά μου εις το τάφο σου ανάβω το καντήλι
και εμείς θα ζούμε όλοι μας με τη δική  σου μνήμη.

Τις συμβουλές σου στη ζωή πιστά θα ακολουθούμε
την ιερή τη μνήμη σου για πάντοτε  θα τιμούμε.

Το χώμα αραχνούφαντο στο ακριβό κορμί σου
και μέσα στο Παράδεισο να αναπαυθεί η ψυχή σου.

Η πονεμένη κόρη σου
Ευγενία Αθ. Μοναχού

——————————————————————–

Στη μνήμη του παππού μου ,

Πάντα με αγάπη αληθινή και με γλυκά τα λόγια
παππούλη μου μου μίλαγες θα τα θυμούμαι αιώνια.

Παππού κοιμήσου στις δροσιές μέσα του Παραδείσου
υπόσχεση να σ ´ αγαπώ δίνω η εγγονή σου.

Η εγγονή σου Σοφια Δημητραδιού