Συχνά πυκνά διαβάζω δηλώσεις όσων έχουν ενδιαφέρον και ασχολούνται με θέματα παιδείας, από πολιτικούς έως και γονείς, όπου υπάρχουν αναφορές μόνο για τους δασκάλους και τα παιδιά.
Τους διαφεύγει είτε επίτηδες είτε από άγνοια ότι:
Η εκπαιδευτική διαδικασία στο σύνολό της αποτελείται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, την εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική που ασκεί η εκάστοτε κυβέρνηση ή ο εκάστοτε Υπουργός, την οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, το Δήμο( Δημοτική-Σχολική Επιτροπή Παιδείας ) και την Τοπική Αυτοδιοίκηση συνολικά, κτιριακή υποδομή, υλικοτεχνική υποδομή, εκπαιδευτικούς, μαθητές, Σύλλογο Διδασκόντων, Σύλλογο Γονέων-Κηδεμόνων, το οικογενειακό περιβάλλον, το τόπο μόνιμης διαμονής των μαθητών και τέλος κάθε αστάθμητο ή μη παράγοντα, γιατί το σχολείο είναι σαφώς κομμάτι της κοινωνίας που λειτουργεί.
Το έργο του εκπαιδευτικού είναι ξεκομμένο με όσα ανέφερα παραπάνω;
Για να μη λέω αερολογίες θα αναφερθώ στην εμπειρία μου όντας 16 χρόνια εκπαιδευτικός σε ένα μικρό σχολείο στη Βωλάδα και την τελευταία πενταετία ως Διευθυντής του 1ου Δ.Σ. στα Πηγάδια και συνολικά φέτος στην 29η σχολική χρονιά:
- Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων: Έχουν αλλάξει όσο διάστημα είμαι στην εκπαίδευση τουλάχιστον 18 Υπουργοί και δεν ξέρω πόσοι Υφυπουργοί ( από το λιγότερο τρία κόμματα ή και με συνεργασίες κομμάτων), ο καθένας με τα προσωπικά του οράματα, πέρα από το πρόγραμμα του κόμματός του. Έχει το κράτος μας σαφή και ενιαία εκπαιδευτική πολιτική;
- Οικονoμική κατάσταση της χώρας μας: Λεφτά για την παιδεία διαχρονικά δεν δόθηκαν ποτέ. Σε κάθε αλλαγή Υπουργού ή προεκλογικά όλοι τάζουν Μετά…υπάρχουν για στραβά υποβρύχια, ΔΕΚΟ, πρόωρες συντάξεις, ρουσφέτια, Ολυμπιάδες και όλα τα άλλα που συζητούμε και νιώθουμε κορόιδα.
- Δήμος: Δε θυμάμαι ποτέ να έχω στείλει κάποιο αίτημα για το κτήριο ή κάποια χρηματοδότηση και να μου απάντησαν σε βάθος χρόνου. Δύο μήνες πριν τις Δημοτικές εκλογές κάτι γίνεται. Και την εποχή της κρίσης και του μνημονίου δικαιολογούνται, αλλά τις εποχές των παχιών αγελάδων κάποιοι φιλότιμοι μόνο βάζουν το χέρι στην τσέπη. Τον περισσότερο χρόνο, μη τον είδατε τον Παναγή.
- Κτιριακή υποδομή: Σε κτήριο του 1965,προσπαθούμε να δουλέψουμε το 2016 με νέα προγράμματα και άλλες συνθήκες. Π.χ. πώς θα κάνουμε μάθημα στην Πληροφορική, με μόνο μια παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και εγκατάσταση του 1970;Και το κυριότερο χωρίς υπολογιστές; Γιατί αυτοί που έχουμε είναι από δωρεές και τα έχουν τα χρονάκια τους. Ας γράψω για τα έγγραφα που στέλνουμε και τις απαντήσεις που δεν παίρνουμε, τις μελέτες που γίνονται ή δε γίνονται και τις επικαιροποιημένες μελέτες που πάλι θα επικαιροποιηθούν την άλλη χρονιά και στο τέλος, τίποτα. Και μετά θα έρθουν, αν έρθουν, μερικοί φιλότιμοι γονείς για να κάνουν τους ήρωες.
- Υλικοτεχνική υποδομή: Κατά μέσο όρο τρία- τέσσερα χρόνια για να ανταποκριθεί η ΚΤΥΠ, τέως Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων, σε ανανέωση θρανίων, γραφείων, καρεκλών, αρχειοθηκών, χαρτών, εποπτικών μέσων και πάσης φύσεως εργαλείων στα χέρια του εκπαιδευτικού. Βιβλία πάντα οριακά στον αριθμό τους, δυσκολία μεταφοράς, οι δάσκαλοι κάνουμε από παραλαβές μέχρι διανομές. Μήπως θυμάστε κάποια Υπουργό που αντί για βιβλία, μας είπε να βγάζουμε φωτοτυπίες;
Το Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ μόλις ξεκίνησε τις συμβάσεις για τις καθαρίστριες στις σχολικές μονάδες. Θεωρητικά πρέπει να τις πληρώνουμε από το Σεπτέμβριο, γιατί το Ι.Κ.Α. καραδοκεί. Και στοιχίζουν τρελά λεφτά. Σε δύο μήνες θα αρχίσουν να πληρώνονται και αν…
6.Εκπαιδευτικοί: Αν κάποτε στην Κάρπαθο τοποθετηθούν όλοι έγκαιρα, έχουμε πιάσει το joker. Κάθε χρόνο ελλείψεις, κάθε χρόνο αργοπορία στις τοποθετήσεις. Ακόμη τα σχολεία περιμένουν κάποιους. Και θα περιμένουν το λιγότερο για δυο εβδομάδες ακόμη για τα βασικά. Και είναι υποτίθεται φέτος, κάπως καλύτερα από άλλες χρονιές. Είπατε τίποτε για εκπαιδευτική συνέχεια;
1ο Δημοτικό Σχολείο Πηγαδίων
Το πρόγραμμα ΕΣΠΑ είναι κάτι σαν «το ιερό δισκοπότηρο». Εμείς όμως στην Κάρπαθο στερούμαστε δυο – τρεις μήνες εκπαιδευτικό έργο. Μήπως ξέρετε πότε έγιναν οι τελευταίοι διορισμοί μόνιμου προσωπικού στην εκπαίδευση και τι σημαίνει αναπληρωτής, αναπληρωτής μειωμένου ωραρίου ή ωρομίσθιος όλοι εσείς που αγωνιάτε για το ποιον δάσκαλο θα έχουν τα παιδιά με την έναρξη των σχολείων;
Ε, από όλα αυτά, προσθέστε εσείς ό,τι νομίζετε, επικαλεστείτε και την κρίση, αλλά σκεφτείτε πως σχεδόν το σύνολο των εκπαιδευτικών έχει εισαχθεί στα Α.Ε.Ι. με μεγάλους βαθμούς τα τελευταία χρόνια και αποφοιτήσει με εξετάσεις από Πανεπιστημιακούς Καθηγητές, διοριστεί χωρίς ρουσφέτι με επετηρίδα ή ΑΣΕΠ και εργάζεται με πρώτο μισθό 630 €. Αυτοί μόνο κατά τον Υπουργό Παιδείας, τους πολιτικούς τους γονείς πρέπει να αξιολογηθούν και για όλα τα προαναφερθέντα έχει ο Θεός…
Αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση κάνουμε στα σχολεία και είναι πιο αυστηρή από όσα μας ζητούνται. Εξετάσεις δίνουμε κάθε μέρα στους γονείς, τους μαθητές και την κοινωνία. Στην αυτοκριτική μας είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία θα έπρεπε να αξιολογούμαστε και να αυτοαξιολογούμαστε. Και να πάρει ο καθένας το βαθμό που του αξίζει. Μόνο που κάποιοι, ειδικά στο Υπουργείο ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κινδυνεύουν να μείνουν στην ίδια τάξη. Οι γονείς δικαιολογούνται σε μεγάλο βαθμό, γιατί η αγάπη για τα παιδιά τους ξεπερνά την αντικειμενική πραγματικότητα.
Είπαμε να παίζουμε τίμια…
