Αν έχετε την υπομονή να διαβάσετε όλο το άρθρο, θα αντιληφθείτε πως εμείς μάλλον θα μείνουμε χωρίς επαρκή αεροπορική συγκοινωνία και σε κάθε περίπτωση λίγη και ακριβή, απλά γιατί κάποιοι άλλοι στο παρελθόν ήταν πιο έξυπνοι και επιτήδειοι από εμάς.
Εμείς είμαστε τα χλωρά που κάηκαν μαζί με τα ξερά.
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στις 17 Μαΐου 2016 και αναφέρεται σε στοιχεία και αριθμούς για το σχεδιασμό και την τιμολόγηση των δρομολογίων στις «άγονες γραμμές» που παρέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης, μετά από σχετική επίκαιρη ερώτηση για τις αερομεταφορές.
Η σχετική αναφορά εδώ: http://www.stokokkino.gr/article/10…
Εγώ απλά τα μεταφέρω και προσπαθώ να καταλάβω πού είναι το δίκαιο και πού το άδικο όσον αφορά το καθεστώς των επιδοτήσεων στις συγκοινωνίες που πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό:
«…Παραλάβαμε είκοσι οκτώ άγονες γραμμές με κόστος 47 εκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες … Όταν αναλάβαμε, λοιπόν, αναζητήσαμε την τεκμηρίωση και το σχεδιασμό των άγονων γραμμών. Ποιος ήταν αυτός ο σχεδιασμός; Μηδενικός. Μηδέν.
Ενδεικτικά αναφέρω άγονες γραμμές: Αθήνα-Πάρος. Άγονη. Μέσα στην απομόνωση είναι. Αθήνα-Ζάκυνθος, Θεσσαλονίκη-Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη-Καλαμάτα. Άγονες γραμμές.
Αν δει κανείς ποιος είναι ο αριθμός των θέσεων που πληρώνει ο ελληνικός λαός για κάθε άγονη γραμμή και ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των επιβατών -γιατί αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο στις άγονες γραμμές, ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των επιβατών- θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άγονες αεροπορικές γραμμές και ο αριθμός των πτήσεων έγιναν για να πληρώνει ο ελληνικός λαός συγκεκριμένη εταιρεία.
Το 2014 πληρώθηκαν άσκοπα μισό εκατομμύριο θέσεις.
Συνολικά ο ελληνικός λαός πλήρωσε 47 εκατομμύρια το 2014 για 1.080.501 θέσεις. Πόσοι πολίτες κάθονταν σε αυτές τις θέσεις και μετακινήθηκαν; Μετακινήθηκαν 565.667 πολίτες και τουρίστες. Αυτοί είναι οι επιβάτες, σχεδόν το 50%.
Ζάκυνθος … επιβατική κίνηση το 2014, 36.315 επιβάτες. Πόσες θέσεις πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Πλήρωσε 58.584 θέσεις. Πόσο δίναμε για αυτό; Δίναμε 1.078.000. Τσάμπα πράμα!
Το τρενάκι, Ρόδος-Κως-Κάλυμνος-Λέρος-Αστυπάλαια. Επιβατική κίνηση του 2014, 5.791 επιβάτες. Πόσες θέσεις πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Πλήρωσε 9.883 θέσεις. Τι δίναμε εδώ; Δίναμε 1.714.000.
Αθήνα-Σητεία. Επιβατική κίνηση 20.295 επιβάτες. Προσφερόμενες θέσεις, δηλαδή τι πληρώναμε για να μετακινηθούν οι 20.000 πολίτες; Πληρώναμε 75.107 θέσεις.
Αθήνα-Καστοριά-Κοζάνη, 6.452 οι επιβάτες που μετακινήθηκαν. Οι θέσεις που πληρώναμε ήταν 20.052.
Στη γραμμή Θεσσαλονίκη-Λήμνος-Ικαρία. Ήταν 14.635 οι επιβάτες που μετακινούνταν και 45.570 οι θέσεις που πληρώνονταν.
Στη γραμμή Αλεξανδρούπολη-Σητεία ήταν 2.710 οι επιβάτες που μετακινούνταν και 7.860 οι θέσεις που πληρώνονταν.
Στη γραμμή Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Σάμος-Ρόδος ήταν 8.359 οι συνολικοί επιβάτες που μετακινούνταν και 26.106 οι θέσεις που πληρώνονταν. Συνολικά -τα είπα πριν τα νούμερα- ούτε το 50%!
Ακούστε σχεδιασμό γραμμών:
Κάποιος ανέφερε τα Επτάνησα:
Ένα αεροπλάνο ξεκινούσε από Κέρκυρα, πήγαινε στο Άκτιο, στην Κεφαλονιά, στη Ζάκυνθο, στα Κύθηρα και στον γυρισμό ακολουθούσε ακριβώς την αντίστροφη πορεία. Προσγειωνόταν, δηλαδή, πάλι ανάποδα στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλονιά, στο Άκτιο, στην Κέρκυρα. Δέκα προσγειώσεις και απογειώσεις.
Αυτό κόστιζε 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Θέλει πολύ μυαλό, δηλαδή, για να πει κανείς ότι θα γυρνούσε απευθείας στο αρχικό αεροδρόμιο; Όχι. Άλλο σχεδιασμό υπηρετούσε, πώς ανεβάζουμε την επιδότηση.
Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Σάμος-Ρόδος και στον γυρισμό το ανάποδο, 3,5 εκατομμύρια ευρώ. Δέκα προσγειώσεις και απογειώσεις, επίσης.
Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Σητεία και πίσω πάλι τα ίδια, Σητεία-Κάσος-Κάρπαθος-Ρόδος, 4,1 εκατομμύρια ευρώ. Οκτώ προσγειώσεις και απογειώσεις. Ανεβάζουμε το κόστος σε κάθε πτήση. Μια χαρά!
Ζάκυνθος-Κύθηρα: Ιανουάριος, εννιά αφίξεις αεροσκαφών, οκτώ επιβάτες. Φεβρουάριος, οκτώ αφίξεις αεροσκαφών, μηδέν επιβάτες. Μάρτιος, τέσσερις αφίξεις αεροσκαφών, ένας επιβάτης. Απρίλιος, δεκατρείς αφίξεις αεροσκαφών, ένας επιβάτης. Πλήρωνε ο ελληνικός λαός. Μάιος, δεκατρείς αφίξεις αεροσκαφών, τέσσερις επιβάτες. Πάμε στο καλοκαίρι. Ιούνιος, δεκατρείς αφίξεις αεροσκαφών, δέκα επιβάτες. Ιούλιος, δεκατέσσερις αφίξεις αεροσκαφών, τριάντα εννιά επιβάτες.
Για όσους χωρούν σε ένα αεροπλάνο, σε μια πτήση πληρώναμε άλλες δώδεκα έτσι. …
Όγδοος μήνας, Αύγουστος, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου, δεκατέσσερις πτήσεις αεροσκαφών -εδώ προσθέσαμε και μία- τριάντα εννιά επιβάτες. Σεπτέμβριος, δώδεκα πτήσεις αεροσκαφών, είκοσι τρεις επιβάτες. Οκτώβριος, δεκατρείς πτήσεις αεροσκαφών, πέντε επιβάτες. Νοέμβριος, επτά πτήσεις αεροσκαφών -εδώ κάτι έγινε, αρρώστησε ο πιλότος, δεν κάναμε πολλές πτήσεις- δύο επιβάτες. Δεκέμβριος, εννιά πτήσεις αεροσκαφών, τέσσερις επιβάτες.
Κατά τα λοιπά, η τοπική κοινωνία! Ποια τοπική κοινωνία; Πού είδατε ότι βοηθάμε με αυτό την τοπική κοινωνία;
Η πτήση για Λονδίνο με τις τούρκικες αερογραμμές κοστίζει 158 ευρώ, με ελληνικές αερογραμμές 204 ευρώ, με γερμανικές αερογραμμές 213 ευρώ. Η πτήση για Μόσχα κοστίζει 178 ευρώ με ρωσικές αερογραμμές, 192 ευρώ με τις τούρκικες και 261 ευρώ με τις ελληνικές κοκ.
Ας δούμε τώρα το αντιστάθμισμα των δικών μας εδώ, των άγονων γραμμών. Για τη γραμμή Άκτιο-Σητεία το κόστος είναι 547,83 ευρώ, για Θεσσαλονίκη-Σκύρος 419 ευρώ, για Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Σάμος-Ρόδος 413 ευρώ και για Αλεξανδρούπολη-Σητεία 365 ευρώ.
Με δύο λόγια, δηλαδή, τα λεφτά που δίνουμε σ’ αυτές τις γραμμές είναι περισσότερα από το να πάει κάποιος στη Νέα Υόρκη και να γυρίσει. »
Και έτσι απλά μάλλον τα αεροπλάνα για μας εδώ στην Κάρπαθο θα είναι ακριβοθώρητα.
Λίγο να προβληματιστούμε και εμείς και οι τοπικοί μας άρχοντες.
