Σήμερα λάμπει το χωριό έβαλε τα καλά του,
είναι μεγάλη η γιορτή, γιορτάζει η Παναγιά του.
Του παπά Γιώργη η φωνή μπαίνει σε κάθε σπίτι,
είναι γλυκό κελάηδισμα σαν του μικρού σπουργίτι.
Όλου του κόσμου οι χωριανοί έρχονται να σε βρούνε,
κι αυτοί που μένου μακριά για σένα προσκυνούνε.
Ο νους μου πάει στη ξενιτιά, σ’αυτούς που δεν μπορούνε,
που θα θελαν παρά πολύ, δεν γίνεται ναρθούνε.
Τα θαύματα σου αμέτρητα, ολόκληρα βιβλία,
κι ο βράχος τόσο ιερός, γεμάτος ιστορία.
Στου Μενεδιάτη τη ψυχή είσαι βαθιά κρυμμένη,
είναι γνωστό σ’όλη τη γη, πως είσαι ευλογημένη.
Το να ξυπνάω κάθε πρωί και να σαι απέναντι μου,
το υπέρτατο συναίσθημα, σε όλη τη ζωή μου.
Μες το Δεκαπενταύγουστο πάντα κάτι με πιάνει,
όλου του κόσμου τις πληγές η χάρη σου να γιάνει.
Η Μεγαλόχαρη να δίνει δύναμη σε όλους!
Χρόνια πολλά!!!
Γιώργος Μανωλίδης