Κυριακή βράδυ, λέω να ψάξω εισιτήρια και τιμές για καλοκαιρινές διακοπές στη Βέροια.
Έχουμε και λέμε: Είμαστε τέσσερις, έχουμε αυτοκίνητο, μπαίνω στο Internet , Blue star 2 μέχρι τον Πειραιά, 19 ώρες και 874,00 €, Πρέβελης 19-26 ώρες και 747,00 €, Ολυμπιακή 880,00 € μέχρι Αθήνα και χωρίς αυτοκίνητο. Για Βέροια 260,00 καύσιμα και διόδια. Αυτά είναι τα ναύλα, τα υπόλοιπα δεν τα λογαριάζω. Καλά πάμε.
Κάνω δεύτερες σκέψεις. Τυχερός είμαι που μένω σε νησί, δεν κάθομαι στο σπίτι μου; Αλλά πάλι… Κάποια στιγμή θα πρέπει να ταξιδέψω, μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει. Πάντως με τέτοιες τιμές, Έλληνας τουρίστας δεν έρχεται. Καλά να είναι οι Καρπάθιοι που θα έρθουν το καλοκαίρι και τα τσάρτερ με τους ξένους. Δε θέλουμε Έλληνες!
Στην Κάρπαθο τώρα. Ο Δήμος Καρπάθου είναι μαλωμένος με τους πολίτες και οι πολίτες με το Δήμο.
Κάνει μια προσπάθεια να μαζέψει τα σκουπίδια ο Δήμος, από πίσω όλοι μας να ξαναγεμίσουμε τους κάδους. Χτες, Σάββατο, ένας γείτονας άφησε μια ωραιότατη λεκάνη τουαλέτας και κάτι στρώματα να μας φτιάχνουν το κέφι μέχρι τη Δευτέρα. Προφανώς εκδικήθηκε το Δήμο που σε τουλάχιστον δύο σημεία αφήνει κάδους ξαπλωμένους και λερωμένους, γιατί έσπασαν οι ρόδες τους και δεν τους αντικαθιστά. Εκεί κοντά στο παρατημένο τρίκυκλο του Ταχυδρομείου υπάρχουν κάτι κρυμμένα σκουπίδια που κάποιος πονηρός τα αφήνει, γιατί βαριέται να περπατήσει 20 μέτρα παραπάνω.
Βάφει ο Δήμος με ωραιότατο κίτρινο χρώμα τα σημεία του παραλιακού που απαγορεύεται το παρκάρισμα και πριν καλά καλά στεγνώσει το χρώμα, βάζουμε όλοι τα αυτοκίνητά μας να αγναντεύουν το βαθύ μπλε του Αιγαίου.
Αλλάζει ο Δήμος το κυκλοφοριακό στο κέντρο των Πηγαδίων και σε κάποια κομβικά σημεία και είμαστε όλοι σίγουροι πως το καλοκαίρι οι ασφαλιστικές και τα φαναρτζίδικα θα έχουν αύξηση του κύκλου εργασιών τους. Τουλάχιστον να μη θρηνήσουμε και θύματα. Ειδικά μπροστά στο Lotus. Με παρηγορεί ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου είναι εκεί δίπλα και έτσι θα τους φωνάζουν αμέσως να καμαρώσουν το σχεδιασμό τους.
Έβαλα μερικά κιλά και είπα να αρχίσω το περπάτημα. Το βράδυ μετρώ τις καμένες λάμπες, τα σπασμένα καλύμματα των φωτιστικών και τις πεσμένες κολώνες που τα στηρίζουν. Ειδικά στον κατηφορικό δρόμο μπροστά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο μια κολώνα πρόλαβε και πήρε βαθμούς για το 2ο τρίμηνο. Σε λίγο θα πάρει και ενδεικτικό για την επόμενη τάξη. Αποσυντίθεται σιγά σιγά και κανένας δε συγκινείται. Άλλωστε οι συμπολίτες μου φόρεσαν ένα καφάσι στο συντριβάνι για δυο μέρες και πολύ στενοχωρέθηκα που κάποιος φιλότιμος σήμερα το πήρε από εκεί. Ήταν μια εικαστική παρέμβαση.
Αλήθεια, από νερό πώς πάμε; Δεν έβρεξε και πολύ φέτος, ελπίζω με ένα σωστό προγραμματισμό και μια δίκαια κατανομή να μην πούμε το νερό, νεράκι.
Από την άλλη, πώς νόμιζα ότι οι λακκούβες κλείνουν με κάποιο άλλο υλικό και όχι με τσιμέντο. Μάλλον θα είναι πιο φτηνό και πιο εύκολο. Αλλά υπάρχει και το φαινόμενο της συστολής και διαστολής των υλικών. Και εδώ το τσιμέντο έχει μια ευαισθησία. Εγώ πάντως το προτιμώ. Γιατί και την καλύτερη άσφαλτο να βάλουμε, μόλις το κάνουμε όλο και κάποιο συνεργείο θα αρχίσει να δουλεύει, να τρυπάει και να αφήνει τα μπάζα σε κοινή θέα. Γιατί να ξοδευόμαστε;
Κάποια μπάζα απέναντι από το σπίτι μου, φίλοι του Δήμου, τα έχετε ξεχάσει από τότε που φτιάξατε τη βλάβη του νερού στο σπίτι του γείτονα. Και με την ευκαιρία, πόσο πια να σκουπίζω σκουπίδια, μπάζα και χώματα μπροστά από το δικό μου; Κάτι λογαριασμούς και δημοτικά τέλη τα πληρώνω με συνέπεια. Μη δικαιολογείστε ότι μένω λίγο μακριά και δε φτάνει το προσωπικό σας. Έχετε να έρθετε από πέρυσι το Μάιο. Και αυτή τη φορά να τα πάρετε τα χώματα, γιατί πέρυσι μου τα ρίξατε στην αυλή.
Μας αρέσει να λέμε ότι δε μας έχει αγγίξει πολύ η κρίση. Για το λόγο αυτό μάλλον πληρώνουμε προϊόντα και υπηρεσίες 30% περισσότερο από την υπόλοιπη Ελλάδα. Σιγά, ρε παλικάρια… Ένας μισθός πάει σε βενζίνη και σούπερ μάρκετ. Παλιά πηγαίναμε στα καταστήματά σας με τα λεφτά στην τσέπη και φεύγαμε με τα ψώνια στην τσάντα. Σε λίγο θα ερχόμαστε με τα λεφτά στην τσάντα και θα βάζουμε τα λίγα που θα αγοράζουμε στην τσέπη. Δε δέχεστε και πιστωτική κάρτα. Και οι προσφορές αόρατες.
Απο υγεία καλά πάμε. Απλά να μη σου τύχει. Κανένα παραπάνω σχόλιο, γιατί έχω πάθει και έχω μάθει. Σήμερα είδα το υπό ανέγερση νοσοκομείο να έχει προχωρήσει αρκετά και πήρα κουράγιο.
Ελπίζω τα μεγάλα έργα που δρομολογούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα, να αφήσουν και κανένα ψίχουλο κι εδώ. Προς το παρόν συντάσσομαι με τα δίκαια παράπονα των κατοίκων της Ολύμπου και του Διαφανίου για το λιμάνι στο Διαφάνι και ελπίζω η ζημιά εκεί να αποκατασταθεί σύντομα.
Για τα σχολεία μας ήταν μια δύσκολη χρονιά. Το σχολικό έτος τελειώνει σχεδόν και ελπίζω μέχρι του χρόνου να γίνουν οι επισκευές και οι παρεμβάσεις που απαιτούνται. Μην επικαιροποιήσουμε τις ήδη επικαιροποιημένες μελέτες πάλι, γιατί θα πιστεύω βάσιμα ότι «όποιος δε θέλει να ζυμώσει, πέντε μέρες κοσκινίζει».
Σε λίγο οι τοπικοί μας άρχοντες θα κλείσουν σχεδόν δυο χρόνια θητεία. Θα παρακαλούσα να ξαναδούν το προεκλογικό τους πρόγραμμα και να μην έχουν για παράδειγμα τα κόμματα και τους πολιτικούς που άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν. Πόσες δικαιολογίες να αντέξουμε. Άλλωστε μόνοι τους προσφέρθηκαν να μας κάνουν τη ζωή καλύτερη. Σίγουρα κάποιοι είναι φιλότιμοι και ξεχωρίζουν. Οι άλλοι μάλλον κρατούν δυνάμεις για την τελευταία και προεκλογική χρονιά.
Κλείνοντας το παρόν σημείωμα θέλω να επαινέσω και να συγχαρώ αυτούς τους φιλότιμους και εθελοντές που αγωνίζονται στο νησί για να κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη.
Πιο πρόσφατη η τελευταία προσπάθεια του Κ.Ο.ΠΑ.Π. με τη θεατρική παράσταση που έφερε.
Αν υπάρχουν σωστός σχεδιασμός και μεράκι, η ζωή μας ομορφαίνει.
