Μητέρα, όνομα γλυκό! Πώς να σε λησμονήσω∙
όμως δεν είναι εύκολο, πίσω να σε γυρίσω.
Πέρασε ο χρόνος δύσκολα∙ δεν είσαι πια κοντά μου∙
σ’ευχαριστώ που έρχεσαι συχνά στα όνειρά μου.
Δύο μανάδες φύγατε μέσα σε ένα χρόνο,
πίκρα πολλή αφήσατε, μα και μεγάλο πόνο.
Ήσουνα μάνα, αδελφή, φίλη αγαπημένη,
όμως για πάντα έφυγες και είμαι λυπημένη.
Θα πάω εγώ στην Κάρπαθο, στο σπίτι το δικό μας,
μα εσύ θα λείπεις από μας και από το χωριό μας.
Η αγαπημένη σου ανιψιά, κόρη της αδελφής σου,
ήρθε ν’ ανάψει ένα κερί στη μνήμη τη δική σου.
Κι αν οι ψυχές αισθάνονται, θα ’σαι ευχαριστημένη
πού ’ρθε για συμπαράσταση, γιατί ’μαι πικραμένη.
Φρόντιζε τον πατέρα μου, παππού και τη γιαγιά μου,
τον θείο Κώστα πρόσεχε, να χαίρεται η καρδιά μου.
Γιατί το σπίτι μου, πολύ ο θείος εκτιμούσε∙
το Γιάννη, το Νεκτάριο πολύ τους αγαπούσε.
Τις συμβουλές μητέρα μου, όλες θα τις τηρήσω
και τα οστά στην Κάρπαθο θα τα μετακομίσω.
Δίπλα εις του πατέρα μου θα τα τοποθετήσω,
με αγάπη θα σας σκέφτομαι, όσο καιρό κι αν ζήσω.
Ειρήνη Σκεπετζή
