Αγαπητοί συμπατριώτες,
Θεωρώ υποχρέωση μου να επανέλθω στο ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα των Δασικών Χαρτών μετά τη διαφαινόμενη άρνηση της Κυβέρνησης να τους αποσύρει αλλά και να παράσχει ικανοποιητική προθεσμία προβολής αντιρρήσεων.
Οποιοδήποτε στοιχειωδώς ευνομούμενο Κράτος θα ανακαλούσε τους -καθ’ ομολογίαν ακόμη και των οργάνων του- παντελώς ανακριβείς δασικούς χάρτες και θα αναζητούσε ευθύνες, τόσον από τους συντάκτες των, όσο και από αυτούς που τους ενέκριναν και τους παρέλαβαν.
Αντί για το αυτονόητο, το Κράτος εμμένει σε αυτούς ζητώντας από τους πολίτες να αναλάβουν την ευθύνη και το κόστος της διόρθωσης των δικών του λαθών.
«Πήγαν περίπατο» οι προ έτους πανηγυρικές κυβερνητικές υποσχέσεις – δεσμεύσεις «για οριζόντια διόρθωση των από τη Διοίκηση» ώστε ο πολίτης να αντιλαμβάνεται ότι το κράτος τον υπολογίζει και τον θεωρεί ως το ιερό δισκοπότηρο αυτής της εθνικής προσπάθειας» και «να μην τρέχει ο (πολίτης) να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας».
Οι «αναμορφωμένοι» δασικοί χάρτες είναι το ίδιο ανακριβείς και παράνομοι όπως και οι αναμορφωθέντες.
Ούτε το 1% των ανακριβειών δεν διορθώθηκε.
«Πήγαν περίπατο» και οι πανηγυρικές δηλώσεις διάφορων βουλευτών και πολιτευτών, τις οποίες μοίραζαν πριν από λίγες ακόμη ημέρες, για λύση του προβλήματος με νομοθετικές ρυθμίσεις.
Το ουσιαστικό πρόβλημα παραμένει το ίδιο.
Όπως και πριν την «αναμόρφωση» και τις «νομοθετικές ρυθμίσεις», ο πολίτης πρέπει να ασκήσει αντιρρήσεις -και μάλιστα σε ασφυκτικές προθεσμίες που δεν είναι δυνατόν εκ των πραγμάτων να τηρηθούν- για να διορθώσει τα λάθη των δασικών χαρτών που οφείλονται αποκλειστικά και μόνον σε ευθύνη του Κράτους. Τα οποία, παρά τις πανηγυρικές δεσμεύσεις των εκπροσώπων του, δεν διόρθωσε.
ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΜΜΟΝΗΣ
Η εμμονή σε αυτούς τους παράλογα ανακριβείς δασικούς χάρτες αποτελεί σοβαρό ατόπημα και ασέβεια προς τους πολίτες η οποία θα έχει εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες εκ των οποίων επισημαίνω συνοπτικά τις ακόλουθες:
Για τους πολίτες:
-Όποιος πολίτης δεν καταφέρει (ακόμη και για λόγους ανωτέρας βίας) να ασκήσει αντιρρήσεις μέσα στις ασφυκτικές προθεσμίες χάνει την περιουσία του η οποία μετατρέπεται σε δάσος. Με αμάχητο τεκμήριο. Ακόμα και αν είναι «δάσος» με ελιές εκατό ετών ή με αμπέλια. Ακόμα και αν αναγνωρισθεί η κυριότητά του ως δάσος, θα υπόκειται στον συνεχή έλεγχο της Δασικής Υπηρεσίας για κάθε ενέργεια του. Ακόμη και για να κλαδέψει τα δένδρα του.
-Απαγορεύεται, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας κύρωσης, η σύνταξη και η μεταγραφή οποιουδήποτε συμβολαίου μεταβίβασης (πώλησης, γονικής παροχής κλπ) ακόμη και πράξεων αποδοχής κληρονομίας για τα ακίνητα αυτά, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η άσκηση αντιρρήσεων από τους κληρονόμους του αποβιώσαντος.
–Δεν είναι δυνατή η έκδοση οικοδομικών αδειών, ούτε καν η καλλιέργεια των ακινήτων αυτών, με συνέπεια την αδυναμία οποιασδήποτε εκμετάλλευσης τους.
-Δυσβάστακτο οικονομικό βάρος άσκησης αντιρρήσεων, στο οποίο οι πολίτες και ιδιαίτερα οι οικονομικά ασθενείς είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν.
Για το Κράτος:
-Απασχόληση χιλιάδων κρατικών υπαλλήλων για τη διερεύνηση άσκοπων αντιρρήσεων που δεν θα χρειαζόταν να ασκηθούν αν είχαν συνταχθεί στοιχειωδώς ακριβείς δασικοί χάρτες, με ασύλληπτο οικονομικό και άλλο κόστος.
-Απασχόληση της ήδη ασθμαίνουσας Δικαιοσύνης με τις προσφυγές κατά των αποφάσεων των Επιτροπών.
-Αναστολή της οικονομικής ανάπτυξης για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα δεδομένου ότι το 80% της εκτός σχεδίου γης καθίσταται εκτός συναλλαγής.
–Κατάργηση κάθε έννοιας νομιμότητας και «εξοικείωση» των πολιτών στην αυθαιρεσία με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της οποιασδήποτε εμπιστοσύνης των προς το Κράτος, το οποίο προ ενός έτους τους διαβεβαίωνε, με τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι «τα λάθη θα τα διορθώσει η Διοίκηση» (δηλαδή το ίδιο) χωρίς καμιά επιβάρυνσή τους ή ενέργεια τους και τώρα πράττει το εντελώς αντίθετο.
-Πλήρης απαξίωση στα μάτια των πολιτών των δασικών χαρτών
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
-Άμεση απόσυρση των παράνομων και παντελώς ανακριβών δασικών χαρτών και αναζήτηση ευθυνών (ποινικών και αστικών) από αυτούς που τους συνέταξαν και από αυτούς που τους παρέλαβαν.
-Σύνταξη νέας μελέτης με ουσιαστική αυτοψία του χώρου και διαβούλευση ώστε να συνταχθούν ακριβείς και αξιόπιστοι Δασικοί Χάρτες, οι οποίοι θα απεικονίζουν την πραγματικότητα.
Στην οποία (νέα μελέτη), λόγω ελλείψεως αεροφωτογραφιών του 1945 στα Δωδεκάνησα, θα ληφθούν υπ’ όψιν, με νομοθετική ρύθμιση, για λόγους ισονομίας με τα ακίνητα της υπόλοιπης χώρας, όλα τα διαθέσιμα στοιχεία μεταξύ των οποίων και οι Ιταλικοί Δασικοί Χάρτες του 1942.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένας από τους περιφερόμενους σωτήρες δεν σκέφθηκε την παράμετρο αυτή.
Η πατρίδα μας έχει ανάγκη, ως αναπτυξιακό εργαλείο, ακριβείς Δασικούς Χάρτες και όχι το έκτρωμα που παρουσίασαν ως «Δασικούς Χάρτες» και μάλιστα «αναμορφωμένους».
ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ – ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΩΝ
Δεν αποτελεί ασέβεια προς τους πολίτες μόνον η εμμονή στους ανακριβείς δασικούς χάρτες αλλά και ο τρόπος ανάρτησης τους και κυρίως η ουσιαστικά ανύπαρκτη προθεσμία προβολής των αντιρρήσεων.
Ειδικά για τους οικονομικά αδύναμους και για τους ομογενείς μας για τους οποίους ισχύει η ίδια προθεσμία.
Η κατά γενική παραδοχή ανεπαρκέστατη προθεσμία εκπνέει αλλά εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα όλοι οι δασολόγοι και οι υπόλοιποι αρμόδιοι επιστήμονες αρνούνται, λόγω φόρτου εργασίας, να αναλάβουν άλλες υποθέσεις, με αποτέλεσμα οι θιγόμενοι πολίτες να στερούνται του δικαιώματος προβολής αντιρρήσεων.
Με ποιον τρόπο θα υπερασπίσουν οι άνθρωποι αυτοί τα δικαιώματα τους;
Δεν το γνωρίζουν αυτό οι κυβερνητικοί παράγοντες;
Τι έχουν να απολογηθούν στους ανθρώπους αυτούς που θα χάσουν τα δικαιώματα τους για το λόγο αυτόν;
Εφόσον δεν πρυτανεύσει η στοιχειώδης λογική της απόσυρσης και αναμόρφωσης από τη Διοίκηση των δασικών χαρτών, θεωρώ αυτονόητο ότι θα δοθεί η απαιτούμενη παράταση της προθεσμίας ώστε να υπάρξει πραγματική δυνατότητα σε όλους πολίτες να ασκήσουν τα δικαιώματα τους.
Και ιδιαίτερα στους ομογενείς μας. Η παράταση αυτή δεν συνιστά χάρη ή δικαίωση των αμελών συμπολιτών μας -τέτοια αμέλεια δεν υπήρξε- αλλά αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας, αν θέλει να διαφυλάξει, έστω και στοιχειωδώς, το ουσιαστικό δικαίωμα της προσφυγής στη δικαιοσύνη αλλά και τις στοιχειώδεις αρχές της νομιμότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη που πρέπει να διέπουν ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Ειδικά μετά τις υποσχέσεις – δεσμεύσεις της για «οριζόντια διόρθωση των λαθών από την Διοίκηση».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Ουδείς δύναται να αντιληφθεί τους λόγους αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς της Κυβέρνησης προς τους πολίτες, η οποία τραυματίζει βαρύτατα το κύρος της.
Οι πολίτες είναι ήδη εξαιρετικά θυμωμένοι και ο δικαιολογημένος θυμός τους μεγαλώνει συνεχώς. Και θα αυξηθεί γεωμετρικά όσο θα γίνονται γνωστές, σε όλο το εύρος τους, οι επιπτώσεις τους στη ζωή και στην περιουσία τους.
Ειδικά όσοι πίστεψαν τις κυβερνητικές υποσχέσεις – δεσμεύσεις «για οριζόντια διόρθωση των λαθών από τη Διοίκηση» αλλά και τις πρόσφατες για «νομοθετική επίλυση του προβλήματος» και τώρα βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία ασκήσεως αντιρρήσεων μέσα στις ασφυκτικές προθεσμίες και στην έλλειψη επιστημόνων που θα τις υποστηρίξουν.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στη Κυβέρνηση που θα αντιληφθούν το μέγεθος του λάθους και θα το διορθώσουν έγκαιρα.
Ζητώντας συγγνώμη από τους πολίτες για την ταλαιπωρία στην οποία υποβλήθηκαν αδίκως. Η αξιοπιστία και το κύρος της κάθε Κυβέρνησης δεν κρίνεται από τα λάθη, τα οποία είναι φυσικό να διαπράξει, αλλά από την αλαζονεία της και την εμμονή της στις λάθος αποφάσεις.
Το πρόβλημα των δασικών χαρτών δεν είναι πρόσφατο. Χρονίζει με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και πρέπει επί τέλους να λυθεί. Αλλά με σωστό τρόπο. Ώστε η χώρα να αποκτήσει αξιόπιστους δασικούς χάρτες οι οποίοι, εκτός από την προστασία του (πραγματικού) δάσους, θα αποτελέσουν σοβαρό εργαλείο ανάπτυξης.
Σε αυτό συνίσταται η ευθύνη της Κυβέρνησης.
Να δώσει σωστή και αξιόπιστη λύση στο πρόβλημα και όχι οποιαδήποτε λύση.
Η εμμονή σε αυτούς τους τους παράλογα ανακριβείς δασικούς χάρτες όχι μόνον δεν θα το λύσει το πρόβλημα αλλά θα το περιπλέξει. Και θα δημιουργήσει νέο κύκλο αναταραχής στην ελληνική κοινωνία. Χωρίς κανένα λόγο.
Αθήνα Μάιος 2022
Μιχαήλ Λ. Κοσμάς
