Η Καρπαθιακή κοινή γνώμη αμήχανη, παρακολουθεί αυτήν την περίοδο μια άνευ προηγουμένου διελκυστίνδα όσον αφορά τη χωροθέτηση του νέου λιμανιού μας, αφού είναι απ’ όλους παραδεκτό ότι το λιμάνι των Πηγαδίων χαρακτηρίζεται ως ο κύριος, για να μην πω ο αποκλειστικός υποδοχέας της θαλάσσιας επιβατικής, τουριστικής και εμπορευματικής κίνησης της Καρπάθου.
Από την μία πλευρά οι καθ ύλην αρμόδιοι παράγοντες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, οι εκπρόσωποι των Πανελλήνιων Συνδέσμων Πλοιάρχων, Εφοπλιστών (Ακτοπλοϊας & Κρουαζιέρας) καθώς και συμπατριώτες μας εμπειρογνώμονες περί των λιμενικών και τουριστικών θεμάτων να στοχεύουν σε μακρόπνοες λιμενικές εγκαταστάσεις στα Πηγάδια.
Λιμάνι Πηγαδίων. (Φωτό: Δημήτρης Σπανός)
Από την άλλη, η τωρινή πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Καρπάθου να επιμένει κοντόφθαλμα να «λύσει» όπως-όπως το λιμενικό πρόβλημα επί των ημερών της, επιδεικνύνοντας αδικαιολόγητη ανελαστικότητα (να μη πω πείσμα…) μετά και την απόρριψη της πρότασης «Γα(δ)αρόνησο» που εισέπραξε ως γνωστόν στις 25 Ιανουαρίου από το Υπουργείο, αδιαφορώντας για την προοπτική του «αύριο», με την ψευδαίσθηση ότι το έργο θα γίνει επί των ημερών της, έστω και μίζερο.
Προσωπικά θεωρώ ευτύχημα ότι προηγούμενες λαθεμένες κρατικές επιλογές αντίστοιχων λιμενικών έργων π.χ, στην Κάσο, Τήνο κ.α, έχουν κάνει σοφότερους τους αποφασίζοντες στο ελληνικό «γκουβέρνο» και έτσι, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Όμως αυτή η διαμάχη έχει κόστος στην τοπική οικονομία. Μόνο από την μη προσέγγιση κρουαζιεροπλοίων, χάνονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τη σεζόν.
Ας το έχουν υπ όψη τους οι κύριοι σύμβουλοι της δημαρχιακής παράταξης.
Τα κρουαζιερόπλοια δεν πρυμνοδετούνται όπως τα Ferrry Boats. Χωρίς δυνατότητα πλαγιοδέτησης σε ευθύγραμμο κρηπίδωμα (προβλήτα) άνω των 200 μέτρων για ασφαλή και ταχεία ροή απο/επιβιβαζομένων εκατοντάδων τουριστών, δεν θα τα δούμε, στον αιώνα τον άπαντα.
Η Κάρπαθος δεν είναι Σαντορίνη με την παγκόσμια αναγνωρισημότητα για να ελπίζουμε, η οποία λόγω του απύθμενου βάθους στις ακτογραμμές της (κάποιες εκατοντάδες μέτρα!) τα κρουαζιερόπλοια δεν έχουν άλλη επιλογή. Αποτελεί άλλωστε μοναδική εξαίρεση στη Μεσόγειο.
Παράλληλα δεν νομίζω ότι υπάρχουν αφελείς να πιστεύουν ότι η επιλογή της λύσης «Γα(δ)αρόνησου» με τεθλασμένης γραμμής κρηπίδωμα 80+70 μέτρων προσφέρεται ως χρυσή ευκαιρία στους ιδιοκτήτες «Ημεροπλοίων» να πλουτίσουν με τα κρουαζιερόπλοια αγκυροβολημένα «αρόδο» έξω από το νησάκι «Δεσποτικό».
Για να τελειώνουμε, ρίχνω την ιδέα «Δημοψηφίσματος».
Για την ιστορία, υπάρχει προηγούμενο. Την Άνοιξη του 1986 ο κατά γενική ομολογία επιτυχημένος* Δήμαρχος Καρπάθου Γεώργιος Ηλ. Μακρής διενήργησε δημοψήφισμα για την κατεδάφιση ή μη, του παλαιού ναού Ευαγγελιστρίας που είχε υποστεί ρηγματώσεις και έλυσε αυθωρεί, ένα πρόβλημα που ταλάνιζε τη μικρή μας κοινωνία, εξ αιτίας μιας μικρής αλλά μαχητικής διαφωνούσας ομάδας. Το αποτέλεσμα; Σήμερα στη θέση του αντικρύζουμε το νέο περικαλλή Ναό της Βαγγελίστρας, ίδιου ρυθμού, διπλάσιο όμως σε χωρητικότητα που ανήγειραν οι Απανταχού της Γης Πηγαδιώτες, υπό την υψηλή επιστασία του Μητροπολίτη Αμβροσίου.
________________________
* Εκπόνησε και εφάρμοσε Σχέδιο πόλεως στα Πηγάδια.
* Οραματίστηκε και επεράτωσε τα μεγάλα λιμενικά έργα στη Σκάλα:
Ακρομόλιο επιφάνειας 2.000 τ.μ στην κατάληξη του κυματοθραύστη. Μαρίνα.
Διαπλατύνσεις προβλήτας και προκυμαίας. Μεταφορά και κατασκευή Καρνάγιου στη «Μάντρα».
* Δέσμευσε κατάλληλο οικοπεδικό χώρο και ολοκλήρωσε τις αρχιτεκτονικές μελέτες, εξασφαλίζοντας προηγουμένως κρατικά κονδύλια για την κατασκευή του Σχολικού συγκροτήματος Πηγαδίων, από τα μεγαλύτερα στα Δωδεκάνησα, που στεγάζει έκτοτε: Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο!
