Στη μνήμη της αγαπημένης μου μητέρας Θεοδώρας Εμμ. Σπανίδη
Έφυγε η αρχόντισσα,έπεσε η κολώνα
που στόλιζε τις Μενετές πάνω από ένα αιώνα.
Μάνα μου εξεκίνησες γι’αγύριστο ταξίδι
μα εις το τέρμα σαν θα πας θε νάβρεις τον Σπανίδη.
Θα βρεις τον Μανωλάκη σου,αδέλφια και γονείς σου
μαζί τους ν’αναπαύεται αιώνια η ψυχή σου.
Μάνα μου ξεκουράστηκες πολυβασανισμέμη
φρόνιμη και νοικοκυρά και χιλιοπροκομένη.
Κεντούσες εις την μηχανή κι έπλεκες με τις ώρες
νάχουσι να στολίζουσι μάνα και οι τρεις σου κόρες.
Παρακαλούσα το Θεό για να σ’ απελευθερώσει
μα τον δικό σου το κενό ποιος θα το αναπληρώσει.
Το χώμα νάναι ελαφρύ και δεν θα σου ξεχάσω
μέχρι ναρθώ μανούλα μου κι εγώ να ησυχάσω.
Η κόρη σου Φωτούλα Σπανίδη-Γερογιάννη
