Κάσος 26/01/2022- Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνα
Φτωχότερος από σήμερα είναι ο ναυτικός κόσμος της Κάσου και όχι μόνο. Φτωχότερο και το Καραβοστάσι, φτωχότερη και η οικογένεια του Αγίου Σπυρίδωνα, φτωχότερη και η οικογένεια σου. Αλλά φτωχότεροι όλοι όσοι σε γνώριζαν φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες του.
Σήμερα σφύριξε το καράβι και ήχησε η καμπάνα του Άη Σπυρίδωνα.
Έτσι ακριβώς γινόταν κάθε φορά που περνούσες με πλοίο όντας πλοίαρχος. Να αντικρίσεις την Κάσο, να σε χαιρετήσουν οι Κασιώτες, με τον ήχο της καμπάνας, να πάρεις εικόνες, ανάσα, μυρωδιά της Μπούκας…
Αντώνη Χατζηπέτρο, καπετάν Αντώνη, όλα όμως σήμερα είναι αλλιώτικα, θλιβερά, ταξίδεψες για ένα τελευταίο μπάρκο. Στο τόπο που γεννήθηκες και μεγάλωσες.
Αθεράπευτη η αγάπη και η έγνοια σου, όχι μόνο για την οικογένεια σου, αλλά και για το νησί σου.
Αυτή αφενός σε ώθησε να ασχοληθείς με τα κοινά πάντα με συναίνεση για όλα τα προβλήματα του, και αφετέρου να ιδρύσεις και να λειτουργήσεις το Ναυτικό Μουσείο, το πνευματικό σου παιδί, με συνοδοιπόρο τον αείμνηστο πατριώτη μας Νικόλα Πιπίνο.
Η όλη πολιτιστική προσφορά και το έργο σου σήκωσε ψηλά το όνομα της Κάσου.
Ως καλός ταξιδευτής θέλησες με τον τρόπο αυτό να ταξιδεύεις όλους και να τους κάνεις γνώστες στην ναυτική της ιστορίας.
Δεν άδραξα την ευκαιρία του τραγικού γεγονότος της απώλειας σου για να σου πω, όσα σου αξίζουν.
Πίστευα ότι θα το έπραττα στην ίδρυση, δημιουργία και λειτουργία της συλλογής ζωγραφικών πινάκων και φωτογραφιών που ήταν ένα όνειρο και σκοπός σου.
Άλλα θα συνεχίσει η οικογένεια μου και εγώ να στηρίζει όλες αυτές τις προσπάθειες και το έργο σου.
Φίλε μου Αντώνη, είμαστε όλοι εδώ, ακόμη και συμπατριώτες από την πατρίδα του πατέρα σου, τη Κω, για να σε τιμήσουμε και να πούμε ότι δεν άφησες μόνο ένα μεγάλο κενό στο Κασονήσι.
Αλλά άφησες και το αποτύπωμα σου με τη φιλοπατρία σου, ως παράδειγμα για τα νέα παιδιά .
Σε αποχαιρετούμε σήμερα με τα λόγια του Κασιώτη ποιητή της θάλασσας Δημητρίου Αντωνίου.
‘’Μόλα τους κάβους,
Βήρα! Ε, καπετάνιε,
Βάστα μια βάρκα
Πέτρινη πλώρη!’’
Ιουλία Δασκαλάκη