Προτάσεις για βαθιές αλλαγές και τομές στο πολιτικό σύστημα με επίκεντρο μια τολμηρή αναθεώρηση του Συντάγματος, κατέθεσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Μάνος Κόνσολας κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Νικητιάδη στην αίθουσα του Επιμελητηρίου.

«Χαίρομαι γιατί με αφορμή το βιβλίο του κ. Νικητιάδη μας δίνεται σήμερα η ευκαιρία να κάνουμε μια αμιγώς πολιτική συζήτηση. Δεν θεωρώ πρόταγμα την κατάργηση του σταυρού προτίμησης σε αυτή τη συγκυρία. Αντίθετα θεωρώ ότι τα πιο σημαντικά προτάγματα είναι άλλα.

Ποια είναι αυτά.
Μια τολμηρή και ευρεία συνταγματική αναθεώρηση.

Βαθιές τομές στο πολιτικό σύστημα που θα εκκινούν από την ανάσχεση της κρίσης αντιπροσώπευσης, που αισθάνεται σήμερα ο πολίτης έναντι του πολιτικού συστήματος», τόνισε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου

Ο κ. Κόνσολας έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός, ότι ένα μεγάλο μέρος των πολιτών αισθάνεται ότι δεν αντιπροσωπεύεται από τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα, επισημαίνοντας:

  • Στις εκλογές του 2004 ψήφισαν 7.571.600 πολίτες.
  • Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ψήφισαν 6.330.000 πολίτες.
  • Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 5.567.930 πολίτες.

Μέσα σε 11 χρόνια ο αριθμός αυτών που ψηφίζουν μειώθηκε κατά 2 εκατομμύρια, κάτι που καταδεικνύει τη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα».

Αναφερόμενος στο ζήτημα της κατάργησης του σταυρού προτίμησης που θέτει ως πρόταση με το βιβλίο του ο κ. Γιώργος Νικητιάδης, ο Μάνος Κόνσολας πήρε ξεκάθαρη θέση λέγοντας:

«Έχει ακουστεί και είναι αληθές ότι ο σταυρός προτίμησης συνδέεται με την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων.

Μόνο που η εικόνα αυτή έχει υποχωρήσει σταδιακά σήμερα, βοηθούσης και της κρίσης. Οι πολίτες ξέρουν ότι ο βουλευτής δεν μπορεί πλέον να τους διορίσει στο δημόσιο, μην υποτιμούμε τους πολίτες , οι περισσότεροι έχουν έναν υψηλό δείκτη ωριμότητας.

Η δική μου εμπειρία, γιατί είμαι νέος Βουλευτής και κατέβηκα για πρώτη φορά υποψήφιος το Μάιο του 2012, είναι ότι τα κριτήρια των ψηφοφόρων έχουν αλλάξει.

Οι πολίτες είναι πλέον πιο πραγματιστές.

Ένα μεγάλο μέρος τους μας κρίνει από τις θέσεις που διατυπώνουμε , από την αποτελεσματικότητα και την εμβέλεια των πρωτοβουλιών και της δραστηριότητας μας, από την ειλικρίνεια μας.

Είναι σαφές ότι υπεισέρχεται και ο ανθρώπινος παράγοντας, η πολιτική άλλωστε δεν είναι μια αποστειρωμένη διαδικασία, στο κέντρο της βρίσκεται ο ανθρώπινος παράγοντας.

Το σημαντικό όμως είναι ότι δίνεται η δυνατότητα στον πολίτη να επιλέξει ποιον θα εμπιστευθεί και ποιον θα απορρίψει.

Τη στιγμή που δεν υπάρχουν ανοιχτές και συμμετοχικές διαδικασίες των μελών των κομμάτων στην επιλογή των υποψηφίων αλλά και στη διαμόρφωση των πολιτικών αποφάσεων, προτιμώ την επιλογή αυτή να την κάνουν οι πολίτες.

Έστω και αν κατά την άποψη κάποιων κάνουν λάθος. Προτιμώ να κάνουν το λάθος οι πολίτες εκλέγοντας ένα βουλευτή, λάθος που μπορούν να διορθώσουν στις επόμενες εκλογές, παρά να διορίζονται βουλευτές από μηχανισμούς και άτυπες παρακαμπτηρίους.

Θα  έλεγα επίσης ότι ο σταυρός προτίμησης δίνει τη δυνατότητα να ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό αλλά και η σύνθεση του κοινοβουλίου.

Αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη.

Αντίθετα ο βαθμός ανανέωσης, όταν εφαρμόστηκε η λίστα το 1985,ήταν ελάχιστος. Μόλις που άγγιξε το 10%».

Ο κ. Κόνσολας τόνισε ότι η Ελλάδα, γεωγραφικά, κοινωνικά και μορφολογικά, χαρακτηρίζεται από μια ασυνέχεια και το στοιχείο αυτό καθιστά δύσκολη τη διαίρεση της σε 180 μονοεδρικές περιφέρειες, όπως προτείνεται.

Κατά κύριο λόγο όμως προκύπτει ζήτημα αντιπροσώπευσης γιατί είναι φανερό ότι οι 180 μονοεδρικές περιφέρειες θα είναι υπόθεση των δύο μεγάλων κομμάτων, είναι απίθανο να διεκδικήσουν τις έδρες αυτές τα μικρότερα κόμματα.

«Εκτιμώ ότι ένα σύστημα με 180 μονοεδρικές περιφέρειες θα εξασφαλίσει μεν ισχυρές κυβερνήσεις αλλά θα λειτουργήσει εις βάρος της αντιπροσώπευσης όλων των πολιτικών δυνάμεων» υπογράμμισε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου που έφερε παραδείγματα και από το εκλογικό σύστημα που ισχύει στην Αγγλία.

Ο Μάνος Κόνσολας αναφέρθηκε και τον υποβαθμισμένο ρόλο του Κοινοβουλίου αλλά και των βουλευτών επισημαίνοντας ότι «ο βουλευτής καλείται να επικυρώσει νόμους, στη σύνταξη των οποίων είναι πολύ δύσκολο να συμμετέχει και ακόμα πιο δύσκολο να παρέμβει.

Εκεί βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα.

Το πρόβλημα αυτό δεν θα το λύσει η κατάργηση του σταυρού προτίμησης, θα το λύσει μια τολμηρή και ρηξικέλευθη συνταγματική αναθεώρηση.

Με επανακαθορισμό των ορίων ανάμεσα στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία.

Με ασυμβίβαστο υπουργού-βουλευτή.

Με τη νομοθετική εξουσία να περνάει αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, με τους βουλευτές να συμμετέχουν ενεργά στη σύνταξη και διαμόρφωση των νόμων.

Θα συζητούσα και ενδεχομένως να συναινούσα στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης αν λειτουργούσαν οι προϋποθέσεις ενός πολιτικού και κομματικού συστήματος που θα είχε ως σημείο αναφοράς μια άλλη ποιότητα και λειτουργία των κομμάτων.

Με ουσιαστική και βαρύνουσα συμμετοχή των πολιτών και των μελών στις πολιτικές αποφάσεις και στην επιλογή των υποψηφίων.

Με κόμματα που θα λειτουργούσαν με τάσεις και με κανόνες άμεσης δημοκρατίας.

Με την κατάργηση του σταυρού προτίμησης δεν σημαίνει ότι θα ενισχυθεί αυτόματα και η δημοκρατία αλλά και η συμμετοχή των πολιτών στα κόμματα.

Αντίθετα είναι υπαρκτός ο κίνδυνος αντί για τη δημοκρατία και τη συμμετοχή των πολιτών να ενισχυθούν οι μηχανισμοί.

Το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης που έθεσα, είναι για μένα ο καταλυτικός παράγοντας τομών στο πολιτικό σύστημα αλλά και ενδυνάμωσης των θεσμών.

Είναι καταλυτικός παράγοντας για να ανασυσταθεί ένα σύγχρονο Κράτος, ένα κράτος ευθύνης απαλλαγμένο από τις παθογένειες του χθες.

Εκτιμώ επίσης ότι ο εκλογικός νόμος πρέπει να αποτελέσει μέρος αυτής της συνταγματικής μεταρρύθμισης, να θωρακιστεί συνταγματικά και να μην αποτελεί μέσο άσκησης πολιτικής και σκοπιμοτήτων της εκάστοτε κυβέρνησης.

Εγώ πιστεύω ότι η χώρα χρειάζεται ένα πάγιο εκλογικό σύστημα που θα διασφαλίζει το σχηματισμό κυβέρνησης και ένα υψηλό δείκτη αντιπροσώπευσης και αντιστοιχίας με την ψήφο των πολιτών».

(Πηγή: Δελτίο Τύπου Πολιτικού Γραφείου Μ. Κόνσολα)