Κόρη μου που ‘ ταν έφυγες πέρασε ένας χρόνος
κι έλιωσε την καρδούλα μου η λύπη και ο πόνος
Πέρασε χρόνος κι ο καημός έλιωσε την καρδιά μου
γιατί έφυγες ,κορούλα μου, για πάντα από κοντά μου
Πέρασα χίλια βάσανα και πίκρες στη ζωή μου
μ’ αυτό που δεν αντέχεται είναι για το παιδί μου
Έξυπνη και νοικοκυρά κι από τις πρώτες πρώτη
ώσπου να ζω θα κλαίω γω την ακριβή σου νιότη
Πέρασε χρόνος και θαρρώ πως σε θωρώ μπροστά μου
κι ωσάν ποτάμι, κούκλα μου, τρέχουν τα δάκρυά μου
Έφυγες που το σπίτι μας κι έφυγε η χαρά μας
μα μέρα νύχτα κόρη μου ευρίσκεσαι κοντά μας
Απ’ όπου κι αν επέρασες κι εστάθη το κορμί σου
σε βλέπουμε ,κορούλα μου, και είμαστε μαζί σου
Όμως εσύ δεν μας μιλά και το ‘ χουμε μεράκι
κι απ’ ολωνών μας τις καρδιές τρέχει πικρό φαρμάκι
Ξέρω, αν ήτο δυνατόν κι αν ήτο να μπορούσες
με τον μπαμπά σου θα ‘ρχουσου μαζί να μας μιλούσες
Ό,τι κι αν πω, κορούλα μου, κι όσα και να μιλήσω
ο πόνος μου θα γιατρευτεί τα μάτια μου σαν κλείσω
Η πονεμένη μαμά σου Νίνα Σκούλλου
