Η Κάρπαθος μένει πάλι..μετέωρη στην Άβυσσο

Είναι πηγαία ευχαρίστηση και τιμή μας να εκθειάζουμε το για πρώτη φορά εναρκτήριο εθνικό λάκτισμα από επίσημο  φορέα της ελληνικής πολιτείας, ότι τα 3Κ(+Γ) αποτελούν ιδιαιτερότητα μέσα στην πολυνησία των χιλιάδων ελληνικών νησιών.

Μενετές Kάρπαθος! Φωτό: Αλέξης Γ. Μανωλάκης

Και εκείνο που χαρακτηρίζει την ιστορικότητα της απόφασης είναι, ότι ένας μη νησιώτης, “ξένος” με τα αξεπέραστα ειδικά προβλήματα των 3Κ(+Γ), αναγνώρισε και αναβάθμισε, οπωσδήποτε, και το μέγιστο εθνικό, γεωπολιτικό, ενεργειακό, πολιτιστικό, οικονομικό-τουριστικό, περιβαλλοντικό, κ.τ.λ.  εμπροσθοβαρές στίγμα τους στην αιχμή του δόρατος της ελληνικής επικράτειας, στο νέο Ελντοράδο της Ανατολικής Μεσογείου..

Επιπλέον, (για να μην έχουν να λένε ότι σαν νησιώτες κοιτάνε τα καλά και συμφέροντα), ένας στεριανός υφυπουργός, από την Κορινθία προσδίδει το “καλό υπόδειγμα”-έναυσμα από την μία στους τοπικούς δημόσιους και τους ιδιωτικούς φορείς, ομού και των 3Κ(+Γ), να αδράξουν την ουρανοκατέβατη ευκαιρία να θέσουν επί τάπητος ένα ολοκληρωμένο “πλαίσιο αναπηριών” με εμπεριστατωμένες μελέτες προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη και την Ε.Ε..

Και δοθείσης της χρυσής ευκαιρίας από “τα καμπανάκια” του αξιότιμου κ. Ταγαρά να απαιτήσουν από την Κυβέρνηση, να ξεκινούν, πάντα, τουνάχιστον, όλα τα πιλοτικά προγράμματα από τα  3Κ(+Γ), σαν μια καλή αρχή..

Παράλληλα, από την άλλη,  και οι νησιώτες πολιτευτές αιτούνται με υπερβατική διάθεση να ενώσουν τις δικές τους δυνάμεις με τις τοπικές για να  μπορέσουν να επιτευχθούν τα ποθητά αποτελέσματα..

Από εποχής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και Τουρκοκρατίας,  τώρα πάλι σε αρκετές έκτακτες, δυσάρεστες καταστάσεις, που η διαχρονική τουρκική απειλή ξαναζεστένεται, βάζοντας στο μάτι  προσάρτησης  τους (βλέπε τουρκολυβικό μνημόνιο, “Γαλάζια Πατρίδα”), πρέπει να ανοίξουν για τους ακρίτες, ή έστω για τους πιο “ακραίους” ακρίτες, κάποιες ΜΟΝΙΜΕΣ  χαραμάδες αισιοδοξίας ΕΙΔΙΚΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ και όχι μόνο, για να επιβιώνουν..

Ήτανε πια καιρός,  και καλώς ανακοινώνεται από την κυβέρνηση πολύ σημαντική σειρά μέτρων  για το “πρασίνισμα” (GREco ISLANDS) από το Ταμείο Ανάκαμψης, περί των 40 μικρών νησιών με πληθυσμό 3.000 κατοίκων και κάτω για:

1. Ενέργεια (ΑΠΕ).
2. Διαχείριση απορριμμάτων.
3. Διαχείριση λυμάτων.
4. Πολιτιστική κουλτούρα και παραδοσιακά προϊόντα διατροφής.
5. Τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας.   κ.τ.λ.

Δηλαδή, ότι πάσχει από καταβολής, στα σοβαρά, και η “εκτός του νυμφώνος” Κάρπαθος..

Αλλά ούτε στα μικρά έχει μία προνομιακή θέση, διαθέτει 4.500 μόνιμους, όμως, πάρα πολλούς αλλοδαπούς.. ούτε ανήκει στα μεγάλα νησιά με αυτάρκη, διατηρήσιμη ανάπτυξη…

Με γη άγονη, με ελάχιστους νέους-νέες για παραγωγές, γι’ αυτό πιο πολλοί οι “εισαγόμενοι” για να στελεχώνουν, τουλάχιστον, την τουριστική βιομηχανία, παρά οι ντόπιοι..

Ακόμη και τα ελάχιστα που παράγει σαν τόπος  οι αποστάσεις και οι συγκοινωνίες είναι τόσο “απόκοσμες”, ούτε λόγος, δεν αξίζει τον κόπο. Δηλαδή,  γίνεται χαμός για όλα τα παραπάνω, και όχι μόνο. προβλήματα και, δυστυχώς, για την Κάρπαθο δεν μετράνε.. έτσι, βρίσκεται αιωρούμενη στην άβυσσο, μεταξύ “Σκύλλας και Χάρυβδης”, δεν έχει που την κεφαλή κλίναι..

Και, επειδή, το “ξυλάρμενο” νησί καταλογίζεται “εκτός” του προγράμματος θα πρέπει να περιμένει μέχρι το 2030 για να διασυνδεθεί ηλεκτρικά με υποθαλάσσιο καλώδιο με την ηπειρωτική χώρα(!!), φέξε μου.. έλεος.

Στην “άκαμπτη” πληθυσμιακή κατάταξη θα πρέπει για το μοναδικό απομονωμένο νησί που βρίσκεται ΕΚΤΟΣ και μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, την Κάρπαθο, να υπάρξει χρηστή εξαίρεση από τους επαϊοντες..

Επειδή, αναφέρομαι συχνά  για “νησιωτικές αναπηρίες αιώνων”  και επειδή μας “πατάνε στον κάλο” περί “ΓΑΛΑΖΙΑΣ ελευθερίας” (πέρα από τον εμβολιασμό έχουν συσσωρευθεί βουνά “κόπροι του Αυγεία”), αναγκαζόμαστε να σταχυολογήσουμε   μόνον μία- δυό τοπικές παθογένειες, αλλά που παρόμοιες συμβαίνουν και σε όλα τα χωριά και πιστεύω και σε όλα τα μικρά νησιά:

Έχετε, λοιπόν, διερωτηθεί ποτέ, κάθε πότε γίνεται καθαριότητα επί τόπου σε κάθε χωριό ή σε παραλιακό οικισμό;

Ούτε για αστείο, μας λένε, αφού από μιας αρχής, με νόμο, δεν έχουν προνοήσει να μην μένουν έτσι αξεκρέμαστα βασικά αγαθά των πολιτών της επαρχίας  με την υπερσυγκέντρωση στα πάντα, “σαν να έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους”.

Πρώτο και κύριο απορριμματοφόρα μέσα από όλα τα “όρθια”  χωριά-παρακλάδια του Δήμου της ενδοχώρας  είναι αδύνατον να τα εξυπηρετούν..

Αφίενται εκ των υστέρων οι δήμοι, εάν και εφόσον διαγνώσουν τα  τοπικά προβλήματα ή όσα αναφύονται να τα επιλύουν από μόνοι τους.. και γιατί άραγε θα ήθελαν να παραδώσουν οι  ίδιοι  τις όποιες εξουσίες στους τοπικούς κοινοτικούς;

Έτσι, πιστεύεται, ότι συμβαίνει  και παραμένουν  εσαεί, όπως έχουν, όλα τα κακώς κείμενα..

Γι’ αυτό η υπερβατική αναθεώρηση κρίνεται “εκ των ων ουκ άνευ”, από τους καθ’ ύλη αρμόδιους, όπου υπάρχουν δυσκολίες εξυπηρέτησης των πολιτών.

Αναπολούν, π.χ., στα χωριά τις “όχι και τόσο παλιές”, καλές εποχές της προσωπικής εξυπηρέτησης από τους τοπικούς υπαλλήλους.. ας έκαναν και αλλιώς.. η καθημερινή επαφή-επικοινωνία των πολιτών με τις άλλοτε τοπικές δημοτικές αρχές, αρχαιοελληνική δημοκρατία στην πράξη, με τα ίδια δημοτικά τέλη..

Καλά θυμούνται οι χωριανοί, τουλάχιστον, ημέρα παρά ημέρα, ο υπάλληλος καθαριότητας έπαιρνε με το υποζύγιο του την ζάντα με τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του κάθε σπιτιού, ενώ τις υπόλοιπες ημέρες σκούπιζε, άστραφταν τα σοκάκια και τα χωριά.

Τώρα, εκτός από την παραμελημένη καθαριότητα, όπου υπάρχουν ερειπωμένα σπίτια γίνονται εστίες σκουπιδότοπων-φωλιές των ποντικών, αιλουροειδών, κ.τ.λ..

Εδώ, στην ντόκα, την ώρα που γράφω, να σου στην Greek T.V. London ο σύμβουλος τουρισμού του δήμου Ανδρέας Μ. Τσαγγάρης έρχεται  να επιβεβαιώσει  σε ερώτημα παρουσιαστή, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του νησιού είναι η καθαριότητα!!

Τονίζουμε, ειδικά τις Μενετές..

ΠΟΥ αλλού βλέπετε, όλα τα απορριμματοφόρα με όλα τα σκουπίδια της Καρπάθου αναγκαστικά  να περνάνε, το ένα μετά του άλλου από τον μοναδικό κεντρικό δρόμο προς ΧΥΤΑ, καταμεσής από τις κεντρικές πλατείες-δρόμους, των Μενετών, κ.τ.λ.,  προκαλώντας απίστευτα μποτιλιαρίσματα και ταϊζοντας, ειδικά τώρα, με ιικά φορτία το μέχρι πρό τινος πεντακάθαρο χωριό..

Και ενώ οι Μενεδιάτες που δέχονται τις “ούριες, δυτικές “αύρες” από “σμήνη μικροβίων, μυγοπούλια, αποπνιξεία, κ.τ.λ.”, πιστοποιούν, ότι δέχθηκαν να εγκατασταθεί ο ΧΥΤΑ στην γειτονιά τους, διότι στις αρχικές του μελέτες, όπως εγκρίθηκαν με προδιαγραφές Ε.Ε., κρίθηκε απαραίτητο να δημιουργηθούν περιφερειακοί δρόμοι από: Κριθαρές-Κουλελέ-Λάϊ προς δρόμο Αγίας  Ειρήνης-ΧΥΤΑ.. και από  Λάϊ προς Κούροι- διασταύρωση προς Πηγάδια και προς Απέρι..

Εκτός από το δυτικό “μυρωδάτο σύννεφο” του ΧΥΤΑ οι Μενετές είναι ζωσμένη στην μέση με “καμφόρους” και από ανατολικά του Νεκροταφείου, από την παλαιά χωματερή!!

Πάντως, μόνο στα Πηγάδια, παρατηρήσανε ότι υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με το διάβα των απορριμματοφόρων από τους κεντρικούς δρόμους και αποκέντρωσαν τους κάδους σε επίκαιρα σημεία..

Από την προηγούμενη δημοτική αρχή η κατάσταση στο ΧΥΤΑ έχει “ξωκοίλει”, καθιερώνοντας τον ως την καθολική “αποβάθρα- σκουπιδότοπο”, ακριβώς στο κέντρο όλων των χωριών της Κάτω Καρπάθου.

Και ούτε δύο χιλιόμετρα παρακάτω το Φράγμα, ίσως, το βγάλουν άχρηστο, εάν δεχθεί υπόγειες διαρροές λυμάτων  από “των ελληνικών προδιαγραφών ΧΥΤΑ”.

Οι έντονες συζητήσεις- φωνές από τα καφενεία των Μενετών θα ακούγονται μέχρι κάτω τα Πηγάδια.. και μέχρι πάνω την Αθήνα.., που όλοι ζητάνε να ξεμπλοκάρουν, επιτέλους, οι έτοιμες μελέτες των  δρόμων προς τον ΧΥΤΑ.. και όχι μόνο, καθολικό αίτημα της Κάτω Καρπάθου παραμένει η μεταφορά του ΧΥΤΑ έξω από την Μέση του πληθυσμιακά κατοικημένου κύκλου των Κάτω Χωριών ή η άμεση υλοποίηση αυτών των παράπλευρων υποστηριχτικών έργων-δρόμων, κ.τ.λ. ΧΥΤΑ, σύμφωνα και με τις νέες προτεραιότητες να καταστεί, επί τέλους, το GREEN (CLEAN) DEAL και παγκαρπαθιακό όραμα.. και επί πλέον θα αξιοποιηθούν ολόκληρες  περιοχές των Πηγαδίων, του Απερίου, της Βολάδας, των Μενετών, που τώρα παραμένουν σχεδόν αδιάβατες.

Και, όπως υποστηρίζουν, μένει να ειδωθούν στην πράξη, εάν καλυτερέψουν οι καταστάσεις με το νέο κύτταρο στον ΧΥΤΑ, την ανάληψη της καθαριότητας και της τηλεμετρίας νερού από ιδιωτικές εταιρείες, που κατά τον υποναύαρχο ε.α. Νίκο Κανάκη θα εκτοξεύσουν τα δημοτικά τέλη.

Όσο αφορά τον περιφερειακό δρόμο προς Αρκάσα οι γνώμες διίστανται:

Στην πλειονότητα τον απορρίπτουν, καθόσον όπως υποστηρίζουν, θα παρακάμπτονται και έτσι θα νεκρώσουν οι Μενετές από κίνηση και από τουρίστες, για πάντα..

Μερικοί που μένουν στον κεντρικό δρόμο επιθυμούν να γίνει πεζόδρομος, από το ελαιοτριβείο μέχρι το συνεργείο Σακελλάρη, για καταστήματα εστίασης, τουριστικά, κ.τ.λ., άρα, και ο περιφερειακός της Αρκάσας θα τους ήτανε απαραίτητος..

Αυτά, όμως, λένε, προϋποθέτουν σοβαρά έργα υποδομών, ιδίως μεγάλοι χώροι πάρκινγκ στα δύο άκρη- “εισόδους”, που δυστυχώς, λείπουν..

Άλλοι, μεγαλύτερης ηλικίας  που μένουν πιο ψηλά, και είναι οι περισσότεροι και δυσκολεύονται να μεταφέρουν τα ψώνια, κ.τ.λ. πιστεύουν, ότι είναι πρώτη ανάγκη να δημιουργηθεί διόροφο πάρκινγκ πάνω στο έτοιμο οικόπεδο-πάρκινγκ στο Λιάϊ-Χριστό.. εκεί και η έτοιμη  “εξέδρα” παράπλευρα του κεντρικού, χρόνια τώρα κανένας από τους αρμόδιους δεν ενδιαφέρθηκε να την ανοίξει για τα λεωφορεία, μεταφέροντας τα κολωνάκια 2 μέτρα παραέξω(!!), βοηθώντας έτσι και το κυκλοφοριακό κομφούζιο.

Ασφαλώς,  εμάς εδώ το θέμα μας δεν  αφορά τους υπαλλήλους και τους υπεύθυνους του δήμου, που ανάλογα με το οργανοπρόγραμμα, τα μέσα, τον αριθμό του προσωπικού και την διεύθυνση που διαθέτουν αναποκρίνονται ανάλογα και αρκετά καλά στις υποχρεώσεις τους.

Το πρόβλημα εντοπίζεται από μιας αρχής στην Κεντρική Διοίκηση (Κ. Δ.), που ψηφίζει τους νόμους,  ήτοι  “κρατάει και το μαχαίρι και το πεπόνι”.. δηλαδή, στην έλλειψη του πρωταρχικού καθορισμού της διαχείρισης των δημοσίων δομών και των ανθρωπίνων πόρων, που θα μπορούσαν να κατευθύνονται ΘΕΣΜΙΚΑ, με νόμο,  και σε μέρη που συνεχίζουν να λείπουν, πλέον, εντελώς.

Πιστεύουμε, λοιπόν, όταν κάνεις, τέτοιες καταλυτικές αλλαγές, όπως επί του προκειμένου στα νησιά ή στις τοπικές αυτοδιοικήσεις, προσπαθείς σαν Κ.Δ., να ξεκαθαρίζεις τα πάντα, για να καλυτερεύεις, οπωσδήποτε, καταστάσεις, και όχι να αφήνεις άλλους  να (ή εάν θα..) βγάζουν το φίδι από την τρύπα (π.χ. τις Δημοτικές Αρχές).. ή αντί να προσεταιρίζεσαι παγκοσμιοποίηση με μέτρο και ότι κάνει καλό, τουλάχιστον, μην την αφήνεις να δημιουργεί “αποκαϊδια” πίσω της..

Με ένα παράδειγμα της καθαριότητας, πόσο μάλλον, που είναι χίλια-ένα, φαίνεται ξεκάθαρα, πως μπορούμε να μιλάμε για “ΓΑΛΑΖΙΑ ελευθερία” για νησιά- χωριά Εμπροσθοφυλακής, όταν τα αφήνουμε, “στα κρύα του λουτρού” από πολλές απόψεις,  και προσπαθούν “να σηκώσουν τον Σταυρό του Μαρτυρίου” ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ;

Όπως μας το διαμηνύουν η αναψηλάφηση  “κατεστημένων αναχρονιστικών παρενεργειών” δημιουργεί για  άλλους αισθήματα ωχαδελφισμού.. για άλλους αισθήματα ανακούφισης..  εμείς,  επειδή τα ζούμε καθημερινά στο πετσί μας, απλά τα καταγράφουμε και διότι είμαστε από την φύση μας αισιόδοξοι, ειδικά όταν κρατικοί φορείς αρχίζουν να “συμπάσχουν”.. πιστεύουμε, ότι η ελπίδα  πεθαίνει τελευταία..

ΜΑΚΗΣ ΡΗΓΑΣ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΗΣ