Τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής γαλακτομικών προϊόντων της Κάσου, με μεθόδους από τα χρόνια του Ομήρου, είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι μαθητές και μαθήτριες της Γ’ Τάξης του 2ου Πειραματικού Σχολείου Ρόδου, ενώ δημιούργησαν και σχετικό Blog για την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων του νησιού.
Από το γάλα στην Σιτάκα. Φωτό Ν. Γ. Μαστροπαύλος
Πιο αναλυτικά, το 2ο ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ Δ.Σ. ΡΟΔΟΥ, ανήκει στο Δίκτυο σχολείων Aspnet της UNESCO. Στο πλαίσιο Διαφύλαξης της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς μας και με αφορμή την Οδύσσεια, τις αντίστοιχες ενότητες στη Γλώσσα και Μελέτης Περιβάλλοντος, της Γ’ τάξης εξετάστηκαν τα «άυλα πολιτιστικά αγαθά» της Κάσου ως αναπόσπαστο στοιχείο για τη διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς.
Κασιώτικη μυζήθρα. Φωτό Ν. Γ. Μαστροπαύλος
Έχοντας ως γνώμονα ότι η υποβάθμιση του φυσικού κόσμου υπονομεύει ήδη την ευημερία μας, οι μαθητές/-τριες γνώρισαν τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής γαλακτομικών προϊόντων με μεθόδους από τα χρόνια του Ομήρου.
Ανέδειξαν πώς οι βιολογικοί πόροι και η ποικιλία τους και τα αγαθά που εξασφαλίζουν αναδεικνύονται ως παράγοντες πρωταρχικής σημασίας για την επιβίωση του είδους μας και την ανάπτυξη των πολιτισμών μας.
Με την ενασχόληση τους με αυτό τον τομέα φαίνεται να υιοθέτησαν αξίες που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση διατροφικών συνηθειών που θα βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τη φύση.
Αυτές οι θετικές αλλαγές θα αποτελέσουν όχημα στην πορεία μας προς τη βιώσιμη ανάπτυξη έχοντας διαμορφώσει στάσεις ότι τα τρόφιμα που τρώμε όλα προϋποθέτουν υγιή οικοσυστήματα.
Ελαϊκή Κάσου.Φωτό: Ν.Γ. Μαυστροπαύλος
Δημιούργησαν BLOG: https://mazirieskasou. blogspot.com/2021/06/blog-post.html στο οποίο αναδεικνύουν το παραδοσιακό τρόπο παρασκευής γαλακτομικών προϊόντων στα μητάτα, με το οποίο φαίνεται πως δεν είναι «νεκρές» παραδόσεις του παρελθόντος αλλά αποτελείται από πρακτικές που είναι ζωντανές μέχρι σήμερα και μοιράζονται εκφράσεις πολιτιστικής κληρονομιάς οι οποίες παρουσιάζουν στοιχεία παρόμοια με παραδόσεις και πρακτικές άλλων περιοχών που έχουν περάσει από τη μια γενιά στην άλλη και φαίνεται να αποτελούν συνεκτικά στοιχεία του παρόντος με το παρελθόν και το μέλλον.
Φτιάχνοντας Σιτάκα. Εργαλείο “Kαλαμούσης”.Φωτό: Ν. Γ. Μαστροπαύλος
Επιμέλεια οργάνωσης και υλοποίησης του προγράμματος: Ευαγγελία Λιβανίου και Σταματία Μαντικού.
Πολύτιμοι συνεργάτες σε όλο αυτό το πρόγραμμα: Γ. Ν. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Ν. Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Τι είναι Aspnet UNESCO
Σχολικές Μονάδες στο Δίκτυο Συνδεδεμένων Σχολείων της UNESCO (ASPnet/Associated Schools Project Network).
Το Δίκτυο Συνδεδεμένων Σχολείων της UNESCO (ASPnet/Associated Schools Project Network)1, αποτελεί ένα παγκόσμιο Δίκτυο στο οποίο συμμετέχουν σχολεία προσχολικής, πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Τα σχολεία-μέλη του Δικτύου δεσμεύονται να προωθήσουν μέσα από τη λειτουργία τους τις προτεραιότητες του διεθνούς οργανισμού, συμβάλλοντας στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών για μια πιο δίκαιη, ειρηνική και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.
Ένα σχολείο που έχει ενταχθεί στο Δίκτυο έχει ως έργο να προωθήσει τις αξίες και τις αρχές που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα της UNESCO και στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ισότητας των φύλων, της κοινωνικής προόδου, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας υλοποιώντας την σχολική ολιστική προσέγγιση (whole school approach).
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσει στη διδασκαλία (σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών κάθε βαθμίδας), εκπονεί προγράμματα, διοργανώνει δράσεις και αναπτύσσει συνεργασίες στα ακόλουθα θεματικά πεδία:
Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη και Αειφόρος Τρόπος Διαβίωσης
Εκπαίδευση για την Παγκόσμια Ιδιότητα του Πολίτη και Πολιτισμός της Ειρήνης
Διαπολιτισμική Μάθηση, Διαφορετικότητα και Πολιτισμική Κληρονομιά.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Νίκος Γ. Μαστροπαύλος, Δημοσιογράφος- Πολιτισμολόγος
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάσο. Τελειώνοντας το εξατάξιο τότε Γυμνάσιο στην Κάσο θα γινόταν ή καπετάνιος ή συγγραφέας. Τελικά έγινε και τα δύο.
Γράφει για ταξίδια γιατί θέλει να τα ζει δύο φορές. Μια φορά όταν τα κάνει και μια φορά όταν τα γράφει. Πολυτάλαντος, ανήσυχο, δημιουργικό πνεύμα… Tο πρώτο βραβείο έρχεται το 1972 από την παιδική του ζωγραφιά στο περιοδικό «Επίκαιρα» με τίτλο: Ένα από τα μετόχια του Σεφέρη.
Επαγγελματικά από το 1981 εργάζεται ως ρεπόρτερ σε ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας. και στο Βήμα της Κυριακής επί 23 χρόνια , αφήνει το δικό στίγμα …Σπουδάζει σε ανωτέρα σχολή ηλεκτρονικών με συνεχείς σπουδές και αναζητήσεις… Σπουδάζει για τον πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο , παρακολουθεί μαθήματα Λαογραφίας του Μηνά Αλεξιάδη στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Επιμορφώνεται συνεχώς μεταξύ… της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας ειδικά για την ηθική του Αριστοτέλη και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης… και συνεχείς αναζητήσεις…
Εκπαιδεύτηκε στη φωτογραφία όσο και στις λέξεις.
Τον συναρπάζει να φωτογραφίζει τους δημιουργούς στα εργαστήρια τους κι από εκεί αναδύθηκε η κατηγορία Art studio Dreams της eudemonia.gr
Δεν είναι σεφ αλλά καταγράφει τις συνταγές γιατί φωτίζει τον πολιτισμό και τη ζωή των ανθρώπων που τα γεύονται. Αναδεικνύει την κουλτούρα της τροφής.
Νικόλαος Παπαγεωργίου
Στα 22 του χρόνια έφυγε από το νησί του την Κάσο ως ναυτικός πλοίαρχος σε υπερωκεάνια καράβια.
Σε ένα ταξίδι του στην Αμερική το 1967 έμεινε εκεί και δεν γύρισε ποτέ στο καράβι. Δούλεψε ασταμάτητα για τριάντα χρόνια σε δικό του μαγαζί. Παντρεύτηκε έκανε οικογένεια.
Διατέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος της Αδελφότητας των Κασίων στην Αμερική. Ενεργός μέλος σε όλα τα Δωδεκανησιακά σωματεία και στην κοινότητα της ορθόδοξης εκκλησίας στην Αμερική. Ξεχώρισε και ξεχωρίζει για την ενεργή προσφορά του τόσο στα κοινά όσο και στη συνεισφορά του σε υλικοτεχνικά έργα , έργα πολιτισμού… όποτε του ζητηθεί είναι στη διάθεση κάθε συμπατριώτη του.
Τα τελευταία 20 χρόνια είναι συνταξιούχος και απολαμβάνει τα εγγόνια του, το γράψιμο μαντινάδων, έχει εκδώσει βιβλία. Ασχολείται με τη μεγάλη του αγάπη τη ζωγραφική . Με τα έργα του συμμετέχει σε εκθέσεις ζωγραφικής. Αυτός που τον ενέπνευσε να ζωγραφίζει ήταν ο δάσκαλος του στο σχολείο, ο Στέφανος Κοβιός από τη Ρόδο. Τον οποίο είχε τη χαρά να τον συναντήσει το 2019 στην Ελλάδα μετά από 63 ολόκληρα χρόνια .
Επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα… Ρωτώντας τον πότε θα επιστρέψει στην πατρίδα… μονολογεί… πως στην Αμερική ήρθα για λίγο… αλλά έμεινα 54 ολόκληρα χρόνια και η σκέψη του ταξιδεύει στη μεγάλη του αγάπη, την Κάσο.
