Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Έρευνας διορίστηκε ο συμπατριώτης μας απο την Βωλάδα, καθηγητής και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσιος Πελεγρίνης.
Παραθέτουμε σύντομο βιογραφικό.
Γεννήθηκε το 1948, στο Σουδάν. Εργάστηκε ως καθηγητής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι απόφοιτος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του ΄Εξετερ της Αγγλίας και διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου αυτού.
Δίδαξε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας από το 1977. Διετέλεσε Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής από το 2001 έως το 2007, Πρόεδρος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας από το 2007 έως το 2011, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στη Φιλοσοφία από το 2005, και Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Αύγουστο του 2014.
Πέρα από το διδακτικό και συγγραφικό του έργο συνεργάστηκε με την δημόσια τηλεόραση, επιμελούμενος και παρουσιάζοντας τις σειρές εκπομπών Την Ταυτότητά Σας, Παρακαλώ (1999), Και το Ταξίδι Συνεχίζεται (2000) και 25ηΏρα (2002), στο πλαίσιο των οποίων σκιαγραφήθηκαν κορυφαίες στιγμές της νεότερης Ελλάδας, μέσα από τα οράματα και τη δράση ορισμένων ξεχωριστών ιστορικών μορφών και διαπρεπών διανοουμένων. Συνεργάστηκε επίσης, με το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας παρουσιάζοντας ιδέες και πρόσωπα από τον κόσμο της διανόησης στο πλαίσιο των εκπομπών Εγχειρίδιο φιλοσοφίας (2001) και Λεξικό της Φιλοσοφίας (2002).
Από το 1993 έως το 2000 οργάνωσε στο Παλιό Πανεπιστήμιο, στην Πλάκα, επτά πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια: «Φάουστ: Η μαγεία της φιλοσοφίας – Η φιλοσοφία της μαγείας» (1993), «Γαλιλαίος Γαλιλέι: Αιρετικές φωνές» (1994), «Η εκδίκηση» (1996), «Η μοχθηρία του γέλιου» (1997), «Το αιώνιο θήλυ» (1998), «Ωδή στη νύχτα» (1999) και «Η αξία της φθοράς» (2000). Στο πλαίσιο των συνεδρίων αυτών πραγματοποιήθηκαν επαγγελματικού χαρακτήρα θεατρικές παραστάσεις κλασικών έργων, όπως ο Οθέλος του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Ν. Κοντούρη, ο Δον Ζουάν του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Β. Νικολαΐδη, ο Φάουστ του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Γ. Καλαντζόπουλου, η Ελένη του Ρίτσου σε σκηνοθεσία Β. Παπαβασιλείου, η Λοκαντιέρα του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Σ. Ράλλη, Τα λάθη μιας νύχτας του Γκόλντσμιθ σε σκηνοθεσία Αλ. Μυλωνά. Σκοπός της ένταξης των θεατρικών αυτών παραστάσεων στο πρόγραμμα των φιλοσοφικών συνεδρίων ήταν η εναρμόνιση της τέχνης του δράματος με την προσέγγιση των αντικειμένων της φιλοσοφίας.
Εμφορούμενος από την πεποίθηση πως η φιλοσοφία και το θέατρο είναι χώροι εξόχως συγγενικοί και συμπληρωματικοί, παρουσίασε από το 2006 έως το 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τη σειρά «Η Φιλοσοφία στην Σκηνή».
Πρόκειται για 14 πρωτότυπα θεατρικά έργα
(Θαλής, Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Μάρκος Αυρήλιος, Καρτέσιος, Χιουμ, Καντ, Νίτσε Σοπενχάουερ, Κίρκεγκωρ και Βιτγκενστάιν), μέσα από την πλοκή των οποίων εκτίθεται η ζωή και η πνευματική δράση των εν λόγω κορυφαίων φιλοσόφων, με τη σύμπραξη επαγγελματιών σκηνοθετών, ηθοποιών και άλλων συντελεστών.
Τον χειμώνα του 2011 παρουσίασε σε μπαρ του Κολωνακίου τον μονόλογό μου Φθορά, φθορά, φθορά, ενώ από τον Ιανουάριο του 2013 ανεβάσανε με τον Κώστα Καζάκο στην σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης το έργο του Ιουλιανός. Το ίδιο έργο παρουσιάστηκε στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1913.
Τον Οκτώβριο του 2014 τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λονδίνο με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας για τον ρόλο του στην ταινία του Δημήτρη Πιατά, Πανδημία –ταινία η οποία απέσπασε, επίσης, τα βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερου σεναρίου.
Εκτός από άρθρα του που έχουν δημοσιευθεί σε εγχώρια και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει γράψει τα “Βιβλία”. ‘Εχει, επίσης, εκδώσει την συλλογή διηγημάτων υπό τον τίτλο “Δεύτερη επιλογή (1997)” και το μυθιστόρημα “Το είδωλο του κόσμου (1999)”.
