Αναλύσαμε σε προηγούμενο πόνημά  μας, ότι τούτη η επετειακή χρονιά της Εθνεγερσίας γίνεται αφορμή εθνικοπολιτειακού αναστοχασμού, από την μία, εάν οι μαζικές  θυσίες των ηρώων προγόνων μας έπιασαν τόπο και για την “απελευθέρωση του κράτους από τις χίλιες δύο παθογένειές του”.

Και από την άλλη εάν συνεχίζεται οι πολίτες να καταδυναστεύονται από την απροσπέλαστη κρατική γραφειοκρατεία, επιτέλους, “Η ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΕΣ ΜΑΣ”.

Ευαγγελίστρια, Πηγάδια Κάρπαθος! Φωτό: Νικολέτα Γ. Μανωλάκη

Δυστυχώς, τα σήματα που εκπέμπονται από παντού είναι απογοητευτκά παρά την “ψηφιακή μετεξέλιξη”.

Πάντως, αναγνωρίζεται ότι έγινε μία καλή αρχή από την παρούσα κυβέρνηση και με τα σημαντικά κονδύλια  από το  Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ ελπίζουμε πολύ περισσότερα.. αλλά, δυστυχώς, η υπόθεση έχει ακόμη μεγάλη ουρά.. θα χρειαστούν “ψηφιακές μεταγγίσεις” παντού και “πολιτικούς-ήρωες του ’21” για να ανταπεξέλθουν στο βαρυσήμαντο εγχείρημα- “επανάσταση”.

Κατ’ αρχάς, για τον ψηφιακό μετασχηματισμό ολόκληρου του Δημόσιου και του Ιδιωτικού Τομέα ένα υπουργείο με ένα Πιερρακάκη, τι να πρωτομαζέψει, πως να διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα αιώνων, “ψύλλους στα άχυρα”. Θα απαιτούσε, πιστεύουμε, “πιερρακάκηδες”– ανάλογες  ψηφιακές γραμματείες-παντού, που με ομάδες νομικών-συνταγματολόγων μαζί  σε όλα τα υπουργεία  να “μηδενίσουν” ή να βάλουν σε τάξη “(εξημερώσουν) το γραφειοκρατικό τέρας”.

Τελευταία προσδίδουμε μεγάλη έκταση στην ψηφιακή αναβάθμιση, διότι πρώτο θα διευκολύνει χίλιες δύο απόμακρες διαδικασίες.. και δεύτερο για μας μόλις ανοίγει μία χαραμάδα  ελπίδας ότι με την νέα παγκόσμια τάση της τηλεργασίας προαναγγέλεται μερική επιστροφή των αστών πίσω στα χωριά-νησιά, που τους περιμένουν με ανοιχτές τις αγκάλες..  ειδικά τούτες τις ανοιξιάτικες ημέρες,  την πιο ερωτική (ανθοφορούσα) περίοδο του χρόνου που η καταπράσινη φύση αγκαλιάζει τα όπου γης τέκνα της και είναι συνυφασμένη με οικογενειακές ομήγυρεις, λίγο πριν την μεγαλειώδη κατάνυξη της Μεγαλοβδομάδας, το ψήσιμο  του πασχαλιάτικου ντόπιου αρνιού (οφτού), την μαγειρίτσα, τα κόκκινα αυγά, τα παραδοσιακά γλέντια, τις στράκες (εδώ “για πολλοστή επανάσταση”,  με ισχνή πλειοψηφία περί τους 40 νεολαίους των Μενετών αποφάσισαν ο “στρακοπόλεμος” να ξεκινήσει την 12η μεσονύκτια ώρα της Ανάστασης!.

Επιτέλους, θα πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά εάν η αυξανόμενη αστικοποίηση συμβαδίζει με τις ανάγκες και τι  συμφέρει καλύτερα την χώρα μας.

Ανέκαθεν ξεχνούν οι προύχοντες και οι κολίγοι ότι μαζί με το χωριό θάβουν την γεωργοκτηνοτροφία και τόσα άλλα  που αντιπροσωπεύουν παράδοση, ήθη, έθιμα και ξεθωριάζουν τάχιστα έτσι τους πολιτιστικούς ιστούς του έθνους.. για να μπορεί το χωριό να συνεχίζει να είναι το ασφαλές ψυχοσωματικό καταφύγιο των “φορτισμένων” από κάθε άποψη αστών.. και ότι δεκάδες χρόνια τώρα τα χωριά διανύουν “Μεγαλοβδομάδες των Παθών” και περιμένουν με την ψυχή στο στόμα την δικιά τους “Ανάσταση”.

Τώρα που γενικεύεται ο εμβολιασμός ελπίζουμε ο κόσμος να αισθάνεται ανακούφιση και ευχόμαστε, τουλάχιστον, ο υπόλοιπος χρόνος να είναι αναστάσιμος (ανοσία όχι και “της αγέλης”, όπως μας την πλασάρουν τώρα) για όλους και κανονικότητα σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας..

Εμείς διαθέτουμε διαφορετικό οικονομο-φυσιο-πολιτιστικό μοντέλο, διαφορετικούς εδραιομένους πυλώνες από την Ε.Ε. τον Πολιτισμό, την Ναυτιλία, τον Τουρισμό, την Διασπορά.. που μπορούν να προστεθούν και άλλοι εκεί που εμφανέστατα υπερέχουμε στις “Πράσινες Ενέργειες” (Α.Π.Ε.-ήλιο-άνεμο-κυματισμό), στις αναξιοποίητες φαιές ουσίες (Νέες Τεχνολογίες, Άμυνα, Καινοτομία, Νεοφυείς, Εξωστρέφεια, κ.τ.λ.).

Δεν γίνεται να είμαστε όλες οι χώρες ίδιες, βιομηχανικές άρα αστικές, για να αντιγράφουμε κάκιστα, επιζήμια θα έλεγα τα πρότυπά τους. Άρα, εκτός “την επιτελική ψηφιακή κεφαλή” χρειάζονται “ψηφιακές ενέσεις” και το υπόλοιπο σώμα, από τον λαιμό και κάτω: Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, Ένωση Δήμων Ελλάδας μέχρι κάτω τις πατούσες-τις Κοινότητες- Χωριά, Πανελλαδικές Οργανώσεις Επιχειρηματιών, Επαγγελματιών, Εργατών, Αγροτών, κ.τ.λ.

Αναδιάρθρωση  στην κρατική μηχανή χωρίς την κρατική βάση-πατούσες τις Κοινότητες-χωριά, που βρίσκονται  σε άμεση επαφή με τις ανάγκες και τις αγωνίες της καθημερινότητας των πολιτών, ολόκληρο το σώμα θα παραπαίει για πάντα.

Αυτά που “είχαμε άχτι και σας ζαλίζουμε που σας τα ψάλλουμε χρόνια τώρα, επιτέλους μισοαγάλεται η ψυχή μας”..

Τώρα δεν είμαστε μόνοι και έρημοι.. ολόκληρη η αστική Ελλάδα παραληρούσε στην δια πασών “στο Χωριό, στο Χωριό, Πάσχα στο Χωριό”!!

Καλά, πως μπορούν να κωφεύουν διαχρονικά στους “βομβαρδισμούς” της τηλεόρασης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πρωί, μεσημέρι βράδυ και από τις “ιαχές νοσταλγίας”;

Ειδικά τώρα, μετά  από πολλά χρόνια “γενικής αποκαθήλωσης” και τελευταία τον ένα χρόνο  φυλακή-κλεισούρα  δια του φόβου του “κόβιντ-μπάουρα”, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο κόσμος για να ξεσκάσει ψηφίζει δαγκωτό και με τα δέκα του “Χωριό”.. εκτός το Πάσχα, βέβαια, το μακαρίζουν και δύο-τρεις Μεγάλες Γιορτές τον χρόνο και ήδη με το άνοιγμα ξεκίνησαν τα καραβάνια του καλοκαιριού.

Αναπολεί όλη η ελληνική κοινωνία τα χωριά, που ξέρει ότι αιμορραγούν, βρίσκονται στα χάλια τους και τους πιάνει όλους κατάθλιψη και πάλι τα αναζητούν, είναι οι ρίζες τους.

Κόντρα στις προηγούμενες απαγορεύσεις για έξοδο και τι δεν μηχανεύονταν οι απόγονοι του πολυμήχανου Οδυσσέα για να πάνε πίσω στις Ιθάκες-χωριά τους.. χίλιες δύο δικαιολογίες για να σπάσουν-ξεγελάσουν τον αστυνομικό κλοιό στα διόδια, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια.

Οι περισσότεροι πρωτευουσιάνοι, δηλ. πάνω από 3 εκατ., δήλωναν ευφάνταστα ότι είναι άρον-άρον αγρότες για να μπορούν “να δικαιολογούν”, ότι τους περιμένουν επειγόντως αγροτικές εργασίες.. μακάρι να ήτανε όλα τούτα τα μιλιούνια αγρότες, πού τέτοια τύχη για την περιφέρεια και ολόκληρη την χώρα! Και αναγκαστικά τους γινότανε αναστροφή επί τόπου, με καταπιωμένη την γλώσσα πίσω στα σπιτάκια τους. Μα δεν είναι μόνο “οι χωριατοκολλημένοι” έλληνες.. Από την άλλη και το εξωτερικό σύμπαν είχαν πάθει “ελληνική νησιωτική παράκρουση”, διατυμπανίζουν πότε  θα έρθει η πολυπόθητη μέρα “να σπάσουν και της δικής τους φυλακής (του δεσμώτη-ϊού) και των πρωτοκόλων τα σίδερα” για να “ξε(δ)ώκουν”.

Ακούμε, διαβάζουμε διθυραμβικούς ύμνους για τα ελληνικά νησιά και κατ’ επέκταση και για τα χωριά.

Τι Μπαχάμες, τι Μαλδίβες, τι Μπαλί και πράσινα άλογα!.

Επιτέλους, “ίδασι το φως το ελληνικό”.. Δηλαδή, ολόκληρη “η οικουμένη  ντόπια και ξένη” αισθάνεται την ανάγκη να επισκεφθεί και να απολαύσει τα ελληνικά νησιά-χωριά, τιμώντας τα δεόντως.

Και εμάς εδώ, διαχρονικά, η πολιτεία ψάλλει ανερυθρίαστα τον επιτάφιο θρήνο τους, “μακαρία η οδός” για εκατοντάδες ήδη ερημωμένα χωριά.. όπου αντί οικογένειες σταλίζουν τώρα πια οι κουλιανοί, οι νυχτερίδες και όλα τα νυκτόβια ζωϊφια.

Εκτός, λοιπόν, από τα εκατοντάδες χωριά που “δεν υπάρχει ρουθούνι”, τα έχουνε σβήσει ήδη από τον χάρτη, όλα τα υπόλοιπα, περί τα 5.000 χωριά, “φυτοζωούν διασωληνωμένα” και βρίσκονται στα πρόθυρα να “εκπνεύσουν”, να βάλουν λουκέτο.. αλλά χάρη στους ελάχιστους  ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ “μπάστακες”– τοπικούς συμβούλους, ήρωες θα τους έλεγα εγώ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΡΟ, ΔΗΛ., ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ “ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ”, προσπαθούν ολημερίς  να τα στέκου, με δυσκολία, στα πόδια τους.

Η δε πολιτεία διαχρονικά “αποσπερίζει” σε άλλο πλανήτη αφαιρώντας τους τα πάντα, τα αφήνει σύξυλα να ρημάξουν.. διαμεριζόμενοι τα ιμάτιά μας-τις πολιτιστικές μας ρίζες, που αναγνωρίζονται από παντού, τρώμε οι ίδιοι τις σάρκες μας, της χώρας μας.

Ευτυχώς,  όπως επισημοποιείται από τους πάντες,  στα χωριά βρίσκουν όλες τις αξίες τους, “στην γη της επαγγελίας τους” αλλά στα χωριά λείπει η μοναδική, για τους ολίγους εξουσιάζοντες, αριθμητική-εκλογική αξία. Και για τις διαμορφωθείσες τελευταία “πολλά υποσχόμενες” ΑΥΤΟ-ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ (Καλλικράτη- Καποδίστρια) μόνο αυτο-διοικήσεις δεν είναι.. απέχουν κατά παρασάγκας από τις  ολοκληρωτικές, πραγματικές ΑΦ’ ΕΑΥΤΟΎ (ΑΥΤΟ) ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ α’ βαθμού.

Και για να μην πηγαίνουμε μακριά, όταν λ.χ. μόλις και κατά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου  για δύο από τα πιο απλά θέματα απαιτούνται περαιτέρω γραφειοκρατικές διεκπεραιώσεις:

1) Είναι ποτέ δυνατόν για το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, την υγεία και δη εδώ στα απομακρυσμένα νησιά μας που είναι η πιο κρίσιμη αναγκαιότητα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες τους, να χρειάζονται πολλαπλές διαδικασίες για την παροχή κινήτρων σε ιατρικό προσωπικό για το Νοσοκομείο;

Ενώ σε “κανονικό κράτος”, το ίδιο θα μπορούσε να  προνοήσει για την στέγαση, σίτιση, φορολογικές απαλλαγές για 6ετείς, τουλάχιστον, υπηρεσίες, κ.τ.λ. των γιατρών σε πολυέξοδα μικρομεσαία ακριτικά νησιά, που δεν είναι τουρίστες ή ντόπιοι με τα σπιτικά τους για να μπορούν να επιβιώνουν.

Άλλες ιδέες προτάσονται, όπως το παλαιό Κέντρο Υγείας αντί για Πολιτιστικό Κέντρο-Μουσείο να ανακαινισθεί σε διαμερίσματα, όπου θα φιλοξενούνται δωρεάν οι νεοπροσλαμβανόμενοι, ξένοι γιατροί.. το έταιρο “Πνευματικό Κέντρο” στο Κονάκι για τόσα δισεύρετα λεφτά και μετά τα τόσα χρόνια απενεργοποίησής του  κινδυνεύουν όλα του να μετραπούν, ήδη, σε μουσειακά είδη, άρα, είναι καταλυτικής σημασίας να επέμβουν “οι ανώτερες δυνάμεις”..

2) Μετά από 200 χρόνια ελεύθερου βίου σε δημοκρατικό καθεστώς οι εκλεγόμενες παρατάξεις της αντιπολίτευσης (αναπόσπαστο μέρος του πολυπράγμωνα πλέον Δήμου)  να μην έχουν ακόμη ένα γραφείο και γραμματειακή υποστήριξη κάπου μέσα στο Δημοτικό Κατάστημα;

Δηλαδή, μήπως τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα πρέπει να συνεχίζουν να συνεδριάζουν ακόμη στα σπίτια τους ή στα καφενεία(!) ή μήπως πρέπει να νοικιάζουν χώρο; Εύλογα, ο δήμαρχος ανταποκρίθηκε άμεσα και θα δώσει λύση στην στέγαση της αντιπολίτευσης.

Και το άκρον άωτον ο κάθε Δήμος να χρειάζεται δύο νομικούς συμβούλους, για να μπορεί να ξεδιαλύνει, νομο-τελειακά, τις παγίδες του δημοσίου.. να τα βγάλει πέρα με τον γραφειοκρατικό λαβύρινθο, που το ίδιο δημιουργεί.. άρα, ο ίδιος ο υπαίτιος του κυκεώνα, η Κεντρική Διοίκηση, θα έπρεπε να αναλάβει να καλοπληρώνει τέτοιες δικές της κακοφορμίσεις ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, όλες τις διαδικασίες.

Δηλ. τρακόσιοι τόσοι δήμοι επί δύο, πάνω από εφτακόσιοι δικηγόροι μόνο για μία περίπτωση,  ήτοι της Τ.Α.!!  Τόσους νομικούς συμβούλους ούτε η πολυεθνική Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει τόση φαιά ουσία για να διαχειριστεί 29  μέλη-αλλοεθνή κράτη της.

Αυτά τα τριτοκοσμικά ούτε στην Αφρική δεν συμβαίνουν.. ασφαλώς, οι ενστάσεις μας δεν στρέφονται κατά δήμων ή προσώπων.

Ώστε, δεν είναι σχήμα λόγου ότι για το νεοελληνικό κράτος κατέστη αδήριτη ανάγκη “η επανάσταση και εκ των ένδον, πάνω και κάτω”. Αναφερθήκαμε ότι στις ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ “ΠΕΛΑΓΏΝΕΙ” ολόκληρη η κρατική ιεραρχία και αφίενται να πελαγώνουν και οι Δήμοι σε μια σταγόνα νερό και να θέλουν “ναυαγοσώστες”-δικηγόρους.

Δηλαδή, και στα πολύ μεγάλα και σοβαρά αλλά και στα τοπικά ελαφριάς μορφής, όπως κατά σύμπτωση και των ανωτέρω, υπάρχει γενική στέρηση απλουστεύσεων, απροσπέλαστα εμπόδια.

Είθε, λοιπόν, ο Αναστάς Κύριος να αναστήσει “τους κεντρικούς και τους χιλιάδες Λαζάρους-χωριά”..

Να φωτίσει τους  πολιτειακούς άρχοντες να μπούνε “στο πετσί”,  στα θέλω των πολιτών όλης της χώρας αστών και νησιωτών-χωριανών  και να τρέξουν “στα κελεύσματα” των ψυχορραγούντων χωριών να τους παράσχουν  τις στοιχειώδεις αρμοδιότητες και πόρους πριν τα “τινάξουν”, και οι τωρινές ιαχές ευφροσύνης “Χωριό, Χωριό” καταλήξουν “σε επιμνημόσυνες.. εις τόπον χλοερό”..

Περαιώνοντας, ευχόμαστε ο Αναστάς Κύριος να τελειώνει, πλέον, την πρωτοφανή δοκιμασία Του και να χαρίζει σε όλο τον κόσμο Πλούσια τα Ελέη Του και πρώτιστα, πίσω, το μέγιστο αγαθό, την Υγειά του..

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΗΓΑΣ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΛΗΣ