ΟΙ ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

Αγαπητοί συμπατριώτες θεωρώ υποχρέωσή μου να επανέλθω στο ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα των Δασικών Χαρτών και τις σοβαρότατες επιπτώσεις τους. Μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για αναστολή της προθεσμίας άσκησης αντιρρήσεων και μείωσης του παράβολου άσκησης των. Οι οποίες, προφανώς, δεν λύνουν το πρόβλημα.

ΟΙ  ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΣ

Οι αναρτημένοι Δασικοί Χάρτες είναι παντελώς ανακριβείς. Κατά γενική ομολογία και παραδοχή. Από το σύνολο των Κρατικών οργάνων ακόμη και αυτών οι οποίοι είχαν την αρμοδιότητα της σύνταξης και ανάρτησης των. Και από το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος που ετοιμάζει «νομοθετικές παρεμβάσεις για την επίλυση των προβλημάτων». Οικόπεδα, καλλιέργειες, βοσκοτόπια, ελαιώνες, κατοικίες, δρόμοι, λιμάνια, ακόμα και παραλιακές εκτάσεις εμφανίζονται ως δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις. Τόσο ανακριβείς ώστε να προσβάλλουν την κοινή νοημοσύνη. Εμφανίζουν το Δήμο Καρπάθου, του οποίου η μεγαλύτερη έκταση ήταν και είναι γεωργική, ως ζούγκλα του Αμαζονίου. Ο απόλυτος παραλογισμός.

ΠΗΓΑΔΙΑ ΚΑΡΠΑΘΟΣ! ΦΩΤΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗΣ

ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ

Για πολλούς τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους. Επισημαίνω συνοπτικά τρεις (3) χαρακτηριστικές περιπτώσεις εκτάσεων οι οποίες χαρακτηρίζονται ως δασικές και οι οποίες,  ακόμη και με τον ισχύοντα παράλογο δασικό νόμο, δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως τέτοιες:

1) Εκτάσεις, οι οποίες ήταν καθαρά γεωργικές το έτος 1945, κρίσιμο χρόνο για τον χαρακτηρισμό ως δασικής ή μη κάποιας έκτασης. Οι συντάκτες των χαρτών και οι «επιβλέποντες» αυτούς, με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχαν αεροφωτογραφίες του 1945, δεν αναζήτησαν, όπως είχαν νομική υποχρέωση (από το δασικό νόμο αλλά και από την συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για προστασία της ιδιοκτησίας), τα στοιχεία τα οποία θα προσδιόριζαν την φύση του εδάφους το συγκεκριμένο έτος, όπως π.χ: α) τους Ιταλικούς
Δασικούς Χάρτες του έτους 1932-33 και την  επανέκδοση τους του έτους 1940, που είναι χρονικά πλησιέστεροι στο έτος 1945, β) τα σωζόμενα επί του εδάφους στοιχεία   (αναβαθμίδες κλπ).

2) Μεγάλες εκτάσεις χαρακτηρίζονται ως χορτολιβαδικές  χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις. Πολλές εξ αυτών δίπλα στη θάλασσα, με σχεδόν μηδενικό υψόμετρο που δεν έχουν καμιά σύνδεση με δάσος.

3) Γεωργικές εκτάσεις που κηρύχθηκαν παράνομα αναδασωτέες γιατί δεν ήταν δάση. Ως γνωστόν, μετά από κάθε πυρκαγιά, η δασική υπηρεσία κήρυσσε ως αναδασωτέα την ευρύτερη περιοχή από την οποία «πέρασε η φωτιά» χωρίς να εξαιρεί, όπως είχε υποχρέωση από το νόμο, τις ευρισκόμενες εντός της περιοχής αυτής γεωργικές εκτάσεις, οι οποίες ουδέποτε έχασαν το γεωργικό χαρακτήρα τους. Ο προσδιορισμός των εκτάσεων αυτών έπρεπε να είχε προηγηθεί της ανάρτησης  των Δασικών Χαρτών ώστε να μην περιληφθούν σ’ αυτούς ως δασικές εκτάσεις. Ήταν αυτονόητη νομική υποχρέωση των συντακτών των Δασικών Χαρτών και  της Διοίκησης, η οποία, άλλωστε, προβλεπόταν από σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος του 2017.

Αλλά και στοιχειώδους λογικής και σεβασμού των πολιτών. Παρά ταύτα. Όλες αυτές οι καθαρά γεωργικές, σύμφωνα με τον νόμο, εκτάσεις χαρακτηρίζονται παράνομα συλλήβδην στους αναρτημένους δασικούς χάρτες ως δασικές. Εν γνώσει της ανακρίβειας του χαρακτηρισμού των από τους συντάκτες των αλλά και αυτούς οι οποίοι τους επέβλεψαν, τους ενέκριναν και τους παρέλαβαν.

Και οι ιδιοκτήτες τους είναι τώρα υποχρεωμένοι, για να τις σώσουν, να προβάλουν αντιρρήσεις επωμιζόμενοι τρομακτικό οικονομικό και ψυχολογικό κόστος.

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ – ΕΥΘΥΝΕΣ

Ποιοι συνέταξαν αυτούς τους παντελώς ανακριβείς και παράνομους δασικούς χάρτες; Ποιοι τους το ανέθεσαν και με ποιες συμβάσεις; Ποιοι τους επέβλεψαν; Ποιοι τους παρέλαβαν και με ποιους όρους; Δεν διαπίστωσε κανείς την πρόδηλη ανακρίβεια των; Καταβλήθηκαν οι αμοιβές των μελετητών που τις συνέταξαν; Αναζητήθηκαν ή μπορούν να αναζητηθούν οι ευθύνες αυτές; Αν όχι για ποιο λόγο;

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η δημοσίευση των Δασικών Χαρτών αλλά και η εμμονή σε αυτούς παρά την γενική παραδοχή της παντελούς ανακρίβειας των αποτελεί βαρύτατη ύβρη κατά των πολιτών. Απαξιώνει στα μάτια τους το πολύτιμο αυτό εργαλείο των Δασικών Χαρτών. Οι συγκεκριμένοι δασικοί χάρτες αποτελούν, κατά τον πλέον επιεική χαρακτηρισμό, πράξη ντροπής και αίσχους. Πράξη ληστρική εναντίον της ιδιοκτησίας των πολιτών την οποία επιχειρούν να δημεύσουν.

Αλλά και κυρίως εναντίον της αξιοπρέπειας των. Έστρεψαν ήδη κατ’ αυτών τη δίκαιη μήνι της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Οι οποίοι δεν πρόκειται να τους αποδεχθούν ποτέ. Απόλυτα δίκαιος και ο θυμός των. Και απόλυτα κατανοητή η οποιαδήποτε αντίδρασή των. Η εμμονή σ’ αυτούς θα πυροδοτήσει την ήδη υποβόσκουσα κοινωνική αναταραχή και θα διαρρήξει την οποιαδήποτε σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κράτος και τους Διοικούντες αυτό.

Λόγω της πλήρους ανακριβείας και αναξιοπιστίας των Δασικών Χαρτών είναι αδύνατη η οποιαδήποτε προσπάθεια βελτιώσεως τους. Μόνο κόστος και ταλαιπωρία στο κράτος και τους πολίτες θα έχει μια τέτοια προσπάθεια. Αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση στοιχειωδώς ευνομούμενου Κράτους η ανάκληση των προφανώς παράνομων διοικητικών πράξεων, όπως η συγκεκριμένη. Η ευθύνη της κατάρτισης των συγκεκριμένων παντελώς ανακριβών Δασικών Χαρτών βαρύνει αποκλειστικά το Κράτος και τις υπηρεσίες του και όχι τους Πολίτες στους οποίους επιχειρεί να μεταφέρει την ευθύνη και το κόστος της «διόρθωσης των».

Είναι επιτακτική η ανάγκη της άμεσης απόσυρσής των. Όχι σήμερα ή αύριο, αλλά χθες. Αποτελεί στοιχειώδη πράξη πρόνοιας και ελάχιστης ευαισθησίας.

Και δημόσια δήλωση συγγνώμης για την ύβρι της συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Η αναγνώριση του λάθους είναι ίδιον του στοιχειωδώς ευφυούς ανθρώπου άρα και μιας στοιχειωδώς ευφυούς Κυβέρνησης.

Αθήνα, Απρίλιος 2021
ΜΙΧΑΗΛ Λ. ΚΟΣΜΑΣ