Αγαπητοί συμπατριώτες θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ στο ιδιαίτερα σοβαρό θέμα της «ανάρτησης των Δασικών Χαρτών του Δήμου Καρπάθου» και τις δραματικές επιπτώσεις της  στο σύνολο των συμπατριωτών μας.

ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Η κατάρτιση δασικών χαρτών, η οποία καθυστέρησε για μεγάλο διάστημα, αποτελεί απαραίτητο αναπτυξιακό εργαλείο για τη χώρα μας. Όπως το κτηματολόγιο και ο χωροταξικός σχεδιασμός. Με την προϋπόθεση ότι θα είναι αξιόπιστα. Διαφορετικά απαξιώνονται στη συνείδηση των πολιτών. Η αντίρρησή μας δεν είναι για τους Δασικούς Χάρτες γενικά, αλλά για τους συγκεκριμένους Δασικούς Χάρτες.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ:

Οι Δασικοί Χάρτες που αναρτήθηκαν περιλαμβάνουν δύο διακριτές περιπτώσεις:

1) Τις περιοχές που εντάσσονται σ’ αυτούς (και αφορούν το σύνολο σχεδόν της έκτασης της Καρπάθου), από τις οποίες το 95% περίπου χαρακτηρίζονται ως δασικές και μόνον το 5% ως αγροτικές.

2) Τις (πολύ μικρής έκτασης) περιοχές που δεν εντάσσονται σ’ αυτούς και περικλείονται με μαύρη γραμμή, οι οποίες, και μετά την οριστικοποίηση  των Δασικών Χαρτών, θα εξακολουθούν να υπόκεινται στον έλεγχο της Δασικής Υπηρεσίας. Δηλαδή μπορούν να χαρακτηρισθούν και αυτές ως δασικές. Αλλά ακόμη και αν θεωρηθούν στο σύνολο τους ως αγροτικές, άνω του 80% των εκτάσεων του νησιού μας θεωρούνται δασικές. 

ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι οι Δασικοί Χάρτες γενικώς, αλλά οι συγκεκριμένοι Δασικοί Χάρτες οι οποίοι είναι τόσο ανακριβείς, ώστε να καθίστανται παντελώς αναξιόπιστοι και να απαξιώνουν το πολύτιμο αυτό εργαλείο. Αποτελούν, κατά τον πλέον επιεική χαρακτηρισμό, ληστρική επίθεση εναντίον της ιδιοκτησίας των πολιτών. Απόλυτα δίκαιος και ο θυμός των πολιτών. Και απόλυτα κατανοητή η οποιαδήποτε αντίδρασή των.

Εμφανίζουν τον Δήμο Καρπάθου, του οποίου η μεγαλύτερη έκταση ήταν και είναι γεωργική, ως ζούγκλα του Αμαζονίου. Περιοχές με εμφανή στοιχεία, δηλωτικά του γεωργικού χαρακτήρα τους (ελιές άνω 100 ετών, αναβαθμίδες κλπ), ορατές και στους έχοντες μειωμένη όραση, εμφανίζονται ως Δάση. Ακόμα και Ξενοδοχεία και παραλίες. Γιατί μέσα στα χωράφια φύτρωσαν μερικά σκίνα, φασκομηλιές και ασπάλαθοι. Ο απόλυτος παραλογισμός.

Πότε είχε η Κάρπαθος τόσα Δάση και δεν το αντιλήφθηκε κανείς; Ποιοι συνέταξαν αυτούς τους εμφανώς αναξιόπιστους Δασικούς Χάρτες;  Ποια στοιχεία έλαβαν υ’ όψιν τους; Αν δεν υπήρχαν αεροφωτογραφίες του έτους 1945, οι οποίες σύμφωνα με τον νόμο έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψιν, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν οι Ιταλικοί Δασικοί Χάρτες του έτους 1932-33, ή η επανέκδοση τους του έτους 1940, που είναι χρονικά πλησιέστεροι με το έτος 1945 κρίσιμο, σύμφωνα με το νόμο, για τον χαρακτηρισμό ως δασικής ή μη κάποιας έκτασης; Η μη χρησιμοποίηση των  Ιταλικών Δασικών Χαρτών καθιστά τους Δασικούς Χάρτες, εκτός από παντελώς αναξιόπιστους, νομικά άκυρους, σύμφωνα με το νόμο. Γιατί πριν την ανάρτηση τους δεν δόθηκαν σε δημόσια διαβούλευση ώστε να υποβληθούν οι σχετικές παρατηρήσεις και να γίνουν οι απαιτούμενες διορθώσεις; Ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της εμφανούς και πανθομολογούμενης ανακρίβειας των; Ποιος τους ενέκρινε; Δεν αντιλήφθηκε κανείς αρμόδιος το μέγεθος αυτού του τερατουργήματος και τις συνέπειες του;

ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

Οι Δασικοί Χάρτες που αναρτήθηκαν συνιστούν στην ουσία «δήμευση» των ακινήτων που χαρακτηρίζονται σ’ αυτούς ως δασικές ή χορτολιβαδικές εκτάσεις, εκτός των άλλων, και για τους παρακάτω λόγους:

1) Όλες οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται σ’ αυτούς  ως δασικές (ακόμη και ως χορτολιβαδικές) θεωρείται ότι ανήκουν κατά τεκμήριο στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα Ελληνικά νησιά, τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Δασικού Κώδικα, εξαιρούνται  από το έτος 1979 από το τεκμήριο αυτό. Αυτό σημαίνει ότι, για τις εκτάσεις αυτές, ο ιδιοκτήτης τους πρέπει να αποδείξει δικαστικά, ασκώντας σχετική αγωγή, την κυριότητά του σ’ αυτές με συμβολαιογραφικούς τίτλους ιδιοκτησίας μεταγεγραμμένους πριν από το έτος 1945. Δηλαδή πριν την ενσωμάτωση. Διαφορετικά θεωρείται ότι οι ιδιοκτησίες αυτές ανήκουν στο Δημόσιο και o ίδιος καταπατητής των (δηλαδή των ακινήτων του) με όλες τις εντεύθεν συνέπειες (πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής, ποινικές διώξεις με βαρύτατες ποινές κλπ). Και η δικαστική περιπέτειά του, ακόμη κι αν τα καταφέρει να δικαιωθεί, θα διαρκέσει τουλάχιστον 15 χρόνια. Γιατί τόσα χρόνια διαρκούν οι δίκες αυτές και μάλιστα όταν είναι αντίδικος το Ελληνικό Δημόσιο.

Αλήθεια πού θα βρεθούν αυτοί οι τίτλοι ιδιοκτησίας όταν είναι γνωστό σε όλους ότι οι μεταβιβάσεις, πριν από την ενσωμάτωση αλλά και για μεγάλο διάστημα μετά από αυτήν, γινόντουσαν με ιδιωτικά έγγραφα ή και ατύπως βάσει του ισχύοντος εθιμικού δικαίου; Αλλά και λόγω της οικονομικής ανέχειας των κατοίκων οι οποίοι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να συντάξουν συμβόλαια. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα στερηθούν την περιουσία τους. Πώς διέφυγε της προσοχής των αρμοδίων; Σε ποια περιπέτεια «πάνε» να ρίξουν τους συμπολίτες μας; Το έχει αναλογισθεί κανείς αυτό;

2) Υπάρχει επίσης αντιστροφή του βάρους απόδειξης για τον χαρακτήρα της εδαφικής έκτασης ως δασικής ή μη, το οποίο μετατίθεται από το Δημόσιο στους Πολίτες. Δηλαδή ο θιγόμενος ιδιοκτήτης (και όχι το Δημόσιο) της πρέπει να αμφισβητήσει την ιδιότητα της ως δασικής ή χορτολιβαδικής, με άσκηση σχετικής προσφυγής, και στη συνέχεια να το αποδείξει (με αεροφωτογραφίες, φωτοερμηνείες κλπ). Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις του θέματος, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό.

ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΑΡΧΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥ

Η δημοσίευση των Δασικών Χαρτών συνιστά καταφανή παραβίαση πολλών Αρχών του Κράτους δικαίου. Κυρίως της Αρχής της Ασφαλείας του Δικαίου και της Αρχής της Προστατευόμενης Εμπιστοσύνης. Το Κράτος αμφισβητεί προκλητικά και βάναυσα την ιδιοκτησία των πολιτών του. Την ακίνητη περιουσία του που αναγνώρισαν, έστω και κουτσουρεμένα, οι Ιταλοί κατακτητές και αποδέχθηκε το Ελληνικό Κράτος κατά την ενσωμάτωση και εξακολουθούσε να αναγνωρίζει από τότε ως ιδιωτική ιδιοκτησία, έρχεται τώρα να την αμφισβητήσει με εντελώς άδικο και παράλογο τρόπο, θεωρώντας τη κατά τεκμήριο Δημόσια περιουσία.

Συνιστά επίσης πλήρη περιφρόνηση των πολιτών οι οποίοι, στην κορύφωση της πανδημίας και μέσα στην οικονομική κρίση, καλούνται να παραμελήσουν όλες τις βιοποριστικές τους δραστηριότητες για να υπερασπίσουν τις ιδιοκτησίες τους από τη δήμευση, απευθυνόμενοι σε μηχανικούς, δικηγόρους, δασολόγους κλπ. Με κλειστά Υποθηκοφυλακεία και Δικαστήρια και με όλες τις υπηρεσίες του Κράτους σε υπολειτουργία. Με μοναδικό λόγο το γεγονός ότι το Κράτος χαρακτήρισε, εντελώς αυθαίρετα και άδικα, τις ιδιοκτησίες τους ως δασικές. Ενώ ταυτόχρονα τους στερεί ουσιαστικά το δικαίωμα υπεράσπισής των με την αντιστροφή του βάρους απόδειξης, τις απαγορευτικές προθεσμίες άσκησης προσφυγής και το δυσβάστακτο οικονομικό κόστος υποστήριξης των. Συνάδει η συμπεριφορά αυτή σε ένα κράτος που θέλει να θεωρείται Ευρωπαϊκό;

Συνιστά ακόμη βαρύτατη προσβολή της αξιοπρέπειας όλων των Καρπαθίων. Θέλω να υπενθυμίσω σε όλους αυτούς που δημιούργησαν ή ανέχθηκαν το ανοσιούργημα των συγκεκριμένων «Δασικών Χαρτών» την αγάπη των Καρπάθιων και ειδικά των ομογενών μας για την πατρογονική τους γη. Και την συναισθηματική σύνδεσή τους με αυτή. Αυτήν την γη την οποία υπερασπίσθηκαν έναντι οποιουδήποτε καταπατητή ή κατακτητή, αδιαφορώντας για το οποιοδήποτε κόστος. Γιατί τη θεωρούν αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού τους και της οικογένειάς τους, όποια και αν είναι η οικονομική της αξία.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Η συμπεριφορά αυτή είναι χαρακτηριστική της αναλγησίας των μηχανισμών του Κράτους και της έλλειψης στοιχειώδους σεβασμού προς τους πολίτες και ιδιαίτερα τους οικονομικά ασθενέστερους. Αλήθεια αναλογίσθηκε κανένας από τους Διοικούντες πώς θα αντιμετωπίσουν, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, οι οικονομικά ασθενέστεροι συμπατριώτες μας το οικονομικό βάρος των προσφυγών; Θέλουν να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν τη γη τους; Δεν αναλογίσθηκαν, τουλάχιστον, την κοινωνική αναταραχή που θα προκαλέσει η ενέργεια αυτή αλλά και την διάρρηξη της οποιασδήποτε, έστω και στοιχειώδους, εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κράτος και τους Διοικούντες αυτό; Με αυτό τον τρόπο θα καλλιεργήσουν την απαιτούμενη, ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, εθνική ομοψυχία; Με τους πολίτες να θεωρούν το κράτος εχθρό τους και καταπατητή της περιουσίας τους; Δεν αντιλαμβάνονται ακόμη στις επιπτώσεις της στο χρόνο απονομής της ήδη ασθμαίνουσας από το βάρος των εκκρεμών υποθέσεων Δικαιοσύνης, που φθάνει στα όρια της αρνησιδικίας, με την προσθήκη χιλιάδων νέων υποθέσεων; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η συμπεριφορά αυτή αποτελεί, εκτός των άλλων, τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη της πατρίδας μας;

ΑΜΕΣΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ – ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Λόγω της πλήρους ανακριβείας και αναξιοπιστίας των Δασικών Χαρτών είναι αδύνατη η οποιαδήποτε προσπάθεια βελτιώσεώς τους. Μόνο κόστος και ταλαιπωρία στο κράτος και τους πολίτες θα έχει μια τέτοια προσπάθεια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είναι επιτακτική η ανάγκη της άμεσης απόσυρσής τους. Όχι σήμερα ή αύριο, αλλά χθες. Με ταυτόχρονη άμεση διεξαγωγή έρευνας για την ανεύρεση των ευθυνών. Από τους συντάκτες των Δασικών Χαρτών και αυτούς που τους ενέκριναν. Και των λόγων αυτής της εμφανούς και πανθομολογούμενης ανακρίβειας των, μεταξύ των οποίων και το κρίσιμο και καθοριστικό ερώτημα γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν οι Ιταλικοί Δασικοί Χάρτες.

Η μόνη δυνατή λύση είναι η σύνταξη νέας μελέτης με ουσιαστική αυτοψία του χώρου και διαβούλευση ώστε να συνταχθούν ακριβείς και αξιόπιστοι Δασικοί Χάρτες οι οποίοι θα απεικονίζουν την πραγματικότητα, με διόρθωση όλων των προδήλων σφαλμάτων και με άρση της αναδάσωσης όλων των αγροτικών εκτάσεων που εσφαλμένως κηρύχθηκαν αναδασωτέες γιατί ήταν αγροτικές περιοχές. Στην οποία (νέα μελέτη) θα ληφθούν υπ’ όψιν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και κυρίως οι  Ιταλικοί Δασικοί Χάρτες, όπως απαιτεί ο νόμος και προτείνει, πολύ σωστά, ο κ. Γεώργιος Δήμαρχος, συνταξιούχος Τεχνολόγος Δασοπονίας του Δασονομείου Καρπάθου επί μακρά σειρά ετών, με τεράστια πείρα στο θέμα των δασών της Καρπάθου.

Αλλά και άμεσες νομοθετικές παρεμβάσεις που θα αποκαθιστούν το Κράτος δικαίου, την ισονομία των πολιτών και την κοινή λογική. Όπως π.χ  η κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου στα Δωδεκάνησα (σύμφωνα με όσα ισχύουν και στα υπόλοιπα Ελληνικά νησιά), και η ταυτόχρονη αναγνώριση, ως τίτλων ιδιοκτησίας έναντι του Δημοσίου, όλων των ιδιωτικών εγγράφων μεταβίβασης ακινήτων (προικοσυμφώνων, δωρητηρίων, πωλητηρίων) που συντάχθηκαν πριν την ενσωμάτωση αλλά και μετά από αυτήν, καθώς και η καθιέρωση τεκμηρίου κυριότητας έναντι του Δημοσίου όσων έχουν μεταγεγραμμένους τίτλους κυριότητας, ή τίτλους από κληρονομία.

Τα ανωτέρω αποτελούν την πρώτη προσέγγισή μου. Την οποία, παρά την φαινομενική οξύτητά της, θεωρώ εξαιρετικά μετριοπαθή εν σχέσει με τις τρομερές συνέπειες που επέρχονται. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου πριν να είναι πολύ αργά και οι συνέπειες να είναι μη αναστρέψιμες. Δεν συνηθίζω, άλλωστε, να κινδυνολογώ. Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τα θέματα των δασών καταλαβαίνουν τι εννοώ. Ειδικά αυτοί που μπορεί και πρέπει να καταλάβουν. Η αδικαιολόγητη από κάθε άποψη εμμονή στους συγκεκριμένους Δασικούς Χάρτες θα επισύρει την δίκαιη οργή όλων των Καρπαθίων. Ας αναλογισθούν όλοι τις συνέπειές της.

Αθήνα Φεβρουάριος 2021

Μιχαήλ Λ. Κοσμάς