Με το ποίημα “ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ” ο Γιώργος Ν. Κανάκης έλαβε μέρος στον Ετήσιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του «ΚΕΛΑΙΝΩ». Περιοδικό Λόγου,Τέχνης και Πολιτισμού του Λογοτεχνικού Ομίλου «ΖΑΛΩΝΗ». «’Ξάστερον»,για το 2020 και απέσπασε το Γ΄ Βραβείο ποίησης.
ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΚΑΝΑΚΗΣ
ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ
Του κόσμου ο ήλιος και το φως σκοτείνιασε, καλή μου,
τα δάκρυά μου τρέχουνε σαν το νερό της βρύσης,
βασίλεψαν τα μάτια σου και μαύρισε η ψυχή μου,
δεν με κοιτάς, δεν μου μιλάς, να με παρηγορήσεις.
Μέσα στα άξια χέρια σου, κρατούσες τις ελπίδες,
Μάνα, βασανισμένη μου και γλυκογελαστή μου,
μα τώρα άγριοι άνεμοι ήρθαν και καταιγίδες,
άχρωμη κι άδεια τώρα πια μου φαίνεται η ζωή μου.
Πόσες φορές δεν σμίξανε, βουβά, τα δάκρυά μας
κι απάλυναν, για μια στιγμή, μες στην καρδιά τον πόνο,
πότε στις πίκρες της ζωής και πότε στη χαρά μας,
μου ’δειχνες την αγάπη σου με ένα βλέμμα μόνο!
Στέκομαι τώρα, σε κοιτώ και με τρυπούν μαχαίρια,
έφυγες υπερήφανη απ’ της ζωής τη μάχη,
τ’ απλώνω κι είναι αδειανά, Μάνα, τα δυο μου χέρια
και καίγομαι στους πόνους σου, σαν το ξερό το στάχυ.
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς θα σε ’χω θρονιασμένη,
θα την περάσω τη ζωή, με την ανάμνησή σου,
θα είσαι μες στη σκέψη μου λαμπάδα αναμμένη.
Ήσυχη και γαλήνια, καλή μου, εσύ κοιμήσου.
© Γιώργος Ν. Κανάκης
