Εκλογές 2009. Ο καθηγητής περπατά στη παραλιακή πολυσύχναστη αγορά της Καλύμνου, χαιρετώντας και συνομιλώντας με τους πελάτες των καταστημάτων. Η παρουσία του αισθητή, έκανε τον κόσμο να σηκώνεται, να τον πλησιάζει και με έκδηλη αγάπη και τιμή, να του σφίγγει το χέρι και να συνομιλεί για λίγο μαζί του.
Ενας ηλικιωμένος γκριζομάλλης κύριος, καθόταν στην άκρη του καφενέ και αδιάφορος για το τι συνέβαινε γύρω του, συνέχισε να πίνει τον καφέ του αγναντεύοντας τη θάλασσα. Ο καθηγητής τον πλησιάζει, “Γειά σας, τι κάνετε;” του λέει. ‘Καλησπέρα γιατρέ, καλά. Βαστάς από Κάλυμνο;’ Ο καθηγητής χαμογελά, ”Όχι! Από Χάλκη και Ρόδο. Γιατί;’” “‘Ε! Όλο και κάποια ρίζα έχετε όλοι οι υποψήφιοι από τη Κάλυμνο!” “Oμως, εγώ, δε θέλω να με ψηφίσεις γιατί είμαι Ροδίτης, Χαλκίτης, ή Καλύμνιος. Θέλω να με ψηφίσεις αν πιστεύεις ότι έκανα κάτι καλό και ότι μπορώ ακόμα να κάνω κάτι καλό για τα νησιά μας. Μόνο έτσι θέλω να με ψηφίσεις!”. Ο ηλικιωμένος κύριος σηκώθηκε, έσφιξε και με τα δύο του χέρια τα χέρια του καθηγητή και του είπε “Κύριε Κρεμαστινέ δε θα πήγαινα να ψηφίσω. Τώρα, θα σε ψηφίσω εγώ και η οικογένεια μου, γιατί το αξίζεις! Είσαι άλλος άνθρωπος!”
+ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ
Με αυτή την ακαταμάχητη απλότητα και την αφοπλιστική ειλικρίνεια πορεύτηκε και πολιτεύτηκε ο αείμνηστος Καθηγητής.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός επεδίωξε, και «έζησε χρήσιμα».
Πιστός στην Αριστοτελική ρήση «Εστίν η ευδαιμονία κατ’ αρετήν ενέργεια», έφτασε στα ήπατα αξιώματα και της επιστήμης και της πολιτικής, συνδυάζοντας το χάρισμα της ευφυΐας με την αρετή. Συνεισέφερε στην Επιστήμη με παγκόσμια αναγνώριση. Αναμόρφωσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας βάζοντας τα θεμέλια για την μελλοντική, σύγχρονη εξέλιξή του. Συνέβαλε καταλυτικά στη συνολική αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου όλης της Δωδεκανήσου.
Ο χαρισματικός Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε τον Δημήτρη Κρεμαστινό, όχι μόνο για την άρτια και εντυπωσιακή επιστημονική του επάρκεια, αλλά για το ήθος, τον άμεπτο και ακέραιο χαρακτήρα του. Στάθηκε δίπλα στον Ανδρέα όχι ως ετερόφωτος, άλλα ως ξεχωριστή, αξιόλογη και σημαντική προσωπικότητα.
Δεν ασχολήθηκε μόνο με τα θέματα Υγείας. Ασχολήθηκε ουσιαστικά με οτιδήποτε αφορούσε τα Δωδεκάνησα. Παιδεία, τουρισμό, αλιεία, πρωτογενή τομέα, επιχειρηματικότητα. Με αποφασιστικές παρεμβάσεις του, συνεισέφερε στην εξασφάλιση αναγκαίων προγραμμάτων και κονδυλίων. Κυριολεκτικά δεν υπάρχει έργο που υλοποιήθηκε στα Δωδεκάνησα τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια, από το νοσοκομείο Ρόδου μέχρι την πρόσφατη προμήθεια των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, και από τις επιχορηγήσεις στον τουρισμό, τους αγρότες και τους ψαράδες, μέχρι την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων και δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, χωρίς την άμεση ή έμμεση αρωγή ή/και συνεισφορά του Δημήτρη Κρεμαστινού.
Ανθρώπινος και τεχνοκράτης, αυστηρός και δίκαιος, καθηγητής και Δάσκαλος, πειθαρχημένα προσηλωμένος πάντα στο καθήκον, έφτασε στο υψηλότερο στάδιο των ανθρώπινων αναγκών, αυτό της αυτο-ολοκλήρωσης, που λίγοι φτάνουν. Κι όμως, δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του, τους παιδικούς του φίλους, τον απλό μη προνομιούχο συνάνθρωπό του. Όπως ακριβώς λέει ο Kipling «Με βασιλιάδες να γυρνάς, δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακραίνεις».
Απλόχερα, αστείρευτα και ακούραστα ήταν πάντα η ελπίδα και το καταφύγιο του κάθε Δωδεκανήσιου.
Είχα την αγαθή τύχη, και την ξεχωριστή τιμή της φιλίας και της εμπιστοσύνης του και τον ευχαριστώ ευγνωμόνως.
Η Επιστήμη μπορεί να είναι φτωχότερη, η Ελλάδα μπορεί να είναι φτωχότερη με την απώλεια του μεγάλου επιστήμονα και του υποδειγματικού πολιτικού, τα Δωδεκάνησα όμως, έχασαν τον δικό τους άνθρωπο, ορφάνεψαν.
Πεθαίνει όποιος λησμονιέται. Και ο Δημήτρης Κρεμαστινός είναι Αθάνατος. Θα ζει πάντα στις καρδιές και στο μυαλό μας και σήμερα και αύριο.
Χαράλαμπος Ι. Πλάτσης, καθηγητής πληροφορικής, διετέλεσε Διοικητής και Υποδιοικητής της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας
