Αυτές τις μέρες η σκέψη μας βρίσκεται μεταξύ γνωστών και αγαπητών συμπατριωτών μας, που ο κορονοϊός στη θανατηφόρο πορεία του αφήνει πίσω του, μεταξύ των άλλων αυτούς που προσβλήθηκαν και ταλαιπωρούνται και αυτούς που έμειναν χωρίς δουλειά.
Πολλοί δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού και άλλες υποχρεώσεις τους. Υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν τρόφιμα για την οικογένεια τους. Παρόμοια μηνύματα έρχονται και από τα νησιά μας.
Παράλληλα, σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες που περνά όλος ο κόσμος, υπάρχουν αρκετοί συμπατριώτες μας που μόλις μάθουν ότι κάποιος έχει ανάγκη, χωρίς θόρυβο βοηθούν όσο το επιτρέπουν οι οικονομικές τους δυνάμεις. Προ ημερών συμπατριώτισσα μας μόλις έλαβε την οικονομική βοήθεια από την Κυβέρνηση και επειδή η ίδια δεν την είχε απόλυτη ανάγκη την διέθεσε σ’ αυτούς που την είχαν.
Μια άλλη συγκέντρωσε ορισμένα χρήματα και μαζί με το υστέρημα της τα έστειλε στην πατρίδα μας για να βοηθήσει αυτούς που βρίσκονται σε ακόμα πιο χειρότερη κατάσταση.
Στην πολύχρονη ιστορία τους οι Δωδεκανησιακοί Σύλλογοι της Αμερική, σε κάθε ανάγκη των εδώ και στην Ελλάδα συμπατριωτών έδειξαν τα φιλάνθρωπα αισθήματα τους. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που όταν κάποιος άπορος συμπατριώτης πέθαινε στην Αμερική, οι σύλλογοι αναλάμβαναν τα έξοδα της κηδείας του και στην μεγάλη οικονομική κρίση του 1932, όταν κάποιος έμενε χωρίς δουλειά, οι σύλλογοι του έδιναν επίδομα ανεργίας.
Όταν πάλι, στα χρόνια του πολέμου, αρκετοί Δωδεκανήσιοι πήγαν πρόσφυγες στην Μέση Ανατολή οι σύλλογοι μας τους βοήθησαν οικονομικά. Το ίδιο και στα δύσκολα χρόνια αμέσως μετά τον πόλεμο, σύλλογοι και οι εδώ συμπατριώτες μας βοήθησαν δεινοπαθούντες συμπατριώτες μας που έμεναν στα νησιά μας.
Τώρα όμως, λόγω του κορονοϊού και της απαγόρευσης συγκεντρώσεων, οι σύλλογοι σταμάτησαν όλες τις δραστηριότητες τους.
Πρέπει όμως με την χρήση της νέας τεχνολογίας να βρεθούν τρόποι να συγκεντρωθούν συλλογικές και ατομικές εισφορές και να τα διαθέσουν σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη.
Μανώλης Κασσώτης