Ήρθε η άνοιξη και η εποχή που ο Πλούτωνας αφήνει την Περσεφόνη να γυρίσει στον πάνω κόσμο. Αλλά αυτή τη φορά για συνοδεία μας έστειλε τον κορονοϊό. Ξεκίνησε από την Κίνα, πέρασε από διάφορες χώρες και αόρατος έφτασε στην Αμερική συνεχίζοντας την νεκρική πορεία που του ενέταξε ο Πλούτωνας και όπως ήταν επόμενο δεν άφησε ανέπαφους και τους εδώ συμπατριώτες μας.
Αρκετοί προσβλήθηκαν από τον ιό και ανάρρωσαν και άλλοι ταλαιπωρήθηκαν. Δυστυχώς ορισμένοι υπέκυψαν στο μοιραίο και όπως ήταν επόμενο, ολόκληρη η παροικία μας μοιράστηκε τον πόνο των οικογενειών τους. Τώρα, όλοι ζουν με τον φόβο αλλά κάνουν υπομονή γιατί δεν ξέρουν τι θα ξημερώσει αύριο.
Υπάρχουν και οι στωικοί, είναι αυτοί που έζησαν τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και βρίσκονται στη ζωή. Γνώρισαν βομβαρδισμούς, θανάτους, πείνα, στερήσεις και καταστροφές και τελικά, αυτές οι δοκιμασίες τους έκαμαν να αισθάνονται πιο δυνατοί.
Μαζί με την άνοιξη και την Περσεφόνη ο Πλούτωνας έστειλε και τον κορονοϊό.
Όμως η ζωή και συμπεριφορά όλων άλλαξε δραματικά και ίσως αποφασιστικά. Οι περισσότεροι ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου βρίσκεται σε έξαψη ο κορονοϊός. Άλλοι, κατοικούν στα περίχωρα όπου υπάρχει μεγαλύτερος ελεύθερος χώρος για να κινηθούν χωρίς να υποβάλλονται στην απαραβίαστη κλεισούρα.
Όπως συμβαίνει σ’ όλο το κόσμο, εκτός από την υγεία, ο κορονοϊός επηρέασε και τα οικονομικά των συμπατριωτών, ιδιαίτερα αυτών που ασχολούνται με τις επιχειρήσεις εστιατορίων.
Τα εστιατόρια έκλεισαν, οι ιδιοκτήτες τους έμειναν χωρίς εισόδημα, απέλυσαν προσωπικό, σταμάτησαν τις παραγγελίες και δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο των εστιατορίων ή των οικοπέδων των Diners, που αποτελεί το κύριο εισόδημα των ιδιοκτητών τους.
Βέβαια η μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών μας δεν ασχολείται πια με τα εστιατόρια, αλλά με τις επιστήμες και με την βοήθεια της νέας τεχνολογίας δουλεύουν από τα σπίτια τους.
Και με άλλους τρόπους ο κορονοϊός επηρέασε τη ζωή τους. Κάθε χρόνο πολλοί, ιδιαίτερα συνταξιούχοι, μετά το ξεχειμώνιασμα στην Αμερική προγραμμάτισαν να επισκεφθουν την Κάρπαθο, να γιορτάσουν το Πάσχα και να μείνουν στο νησί μέχρι αργά το φθινόπωρο. Φέτος αναγκαστικά όλοι, γιορτάσαμε ένα πρωτόγνωρο Πάσχα, με τις εκκλησίες κλειστές και εδώ στην Αμερική.
Ευτυχώς η νέα τεχνολογία ήρθε αρωγός και με κάποιο τρόπο άμβλυνε αυτή την έλλειψη. Ακούσαμε το μήνυμα του Μητροπολίτη μας και παρακολουθήσαμε τα πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μέσα από άδειες εκκλησίες. Αλλά με τα μάτια της ψυχής είδαμε γεμάτες τις εκκλησίες και τους πιστούς στις συνηθισμένες θέσεις τους.
Μας δόθηκε η ευκαιρία να αυτοσυγκεντρωθούμε και να στρέψουμε τη σκέψη μας στα πιο ουσιώδη πράγματα της ζωής στο διάβα μας πάνω σ’ αυτή τη γη.
Όπως πάντοτε, σε κάθε δύσκολη στιγμή, η σκέψη μας στρέφεται στην πατρίδα μας και πως αντιμετωπίζει το πρόβλημα του κορονοϊού που τόσο ξαφνικά πλάκωσε ολόκληρη την υφήλιο.
Στις καθημερινές συζητήσεις και τηλεφωνήματα οι συμπατριώτες μας, ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων, εκφράζουν την χαρά και την υπερηφάνεια τους που τόσο θετικά και αποτελεσματικά η Ελληνική Κυβέρνηση και όλος ο Ελληνικός λαός αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΣΣΩΤΗΣ
