Ο νους μας κουδουνίζει, είναι αλλού..
Σκηνικό τρόμου από επαναλαμβανόμενες αργές καμπανιές κηδειών ηχούν βάναυσα από τις τηλεοπτικές ιαχές με τις αποτρόπαιες λέξεις θάνατος, πόλεμος, αόρατος εχθρός, αλλόκοσμη σιωπή στις έρημες πόλεις (Σπιναλόγκες), μαζικές ταφές και φέρετρα χωρίς παπά και συγγενείς, πολιορκημένα χωριά, αποκλεισμένες προσφυγικές δομές, μολυσμένα καράβια που δεν τα θέλει κανένα λιμάνι, εισβολή “διαστημανθρώπων” στα νοσοκομεία, ο κατά φαντασία μπάουρας για τις παιδικές φο(β)έρες είναι τώρα πια αληθινός, ολοζώνταντος και θερίζει, ο “βρυκόλακας βγήκε παγανιά”..
Έλεος!
Τα ΜΜΕ δεν υπολογίζουν ώρες, τι θα πει πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μας μπουκώνουν ολημερίς με το ίδιο αρρωστηδιάρικο-απωθητικό φαϊ (“των μακάβριων παρενεργειών” του κορωνοϊού).. είπαμε από λι(γ)οπό όλοι με το ζόρι το καταπίνουμε, το πάρα πολύ δεν χωνεύεται, δεν αντέχεται, μας φέρνει αναγούλες…
Γι’ αυτό εμείς εδώ προσπαθούμε να αλλάζουμε όσο μπορούμε την άνωστη, σούπα αλλά δεν συμμαζεύεται, όταν όλα τα μα(γ)ειριά των Μέσων Ενημέρωσης σαν να σερβίρονται από τις ίδιες κουζίνες.. αναγκαστικά, λοιπόν, το κυρίως πιάτο-θέμα περιορίζεται σε ανάλογη μερίδα και θα πλατιάζουμε απ’ εδώ κι από εκεί, τραχανάς για να μεριώνουν τα στομάχια, διάφορα
ορεκτικά, επιδόρπια, κ.τ.λ…
ΠΗΓΑΔΙΑ, ΚΑΡΠΑΘΟΣ! Φωτό: Maia Xomizuri-Litou
Καλά, έχουμε και “παραξενιές”, μεγάλοι ανθρώποι είμαστε, μιά ζωή αθεράπευτα αισιόδοξοι και για αυτό σας ζητάμε την επιήκειά σας, αν υπερβάλλουμε, αν καταπιανόμαστε με θέματα, που για μερικούς και από εμάς ακόμη είναι πληκτικά, για άλλους μη αρεστά.. γι’ αυτό θα ήμασταν πολύ αφελείς αν περιμέναμε like δεν θα γράφαμε ποτέ για τέτοια ζέοντα-καυτά, για μας προτεραιότητας ζητήματα:
Επέκταση της Παραλιακής, Σχέδια Πόλης από Άγιο Πέτρο μέχρι τον Βρόντη, Εξοβελισμός του Εργοστασίου της Δ.Ε.Η. και αντικατάστασής του με Α.Π.Ε, όπως ήδη ακολούθησε η γειτονική μας Κάσο με τα ανάλογα σοβαρά έσοδα για τον Δήμο, κ.τ.λ.. και σήμερα το άνοιγμα της μοναδικής δυαδικής κεντρικής οδικής-κυκλοφοριακής συμφόρησης των Πηγαδίων.. που φαίνεται ότι καίνε τόσο πολύ, ώστε κανένας ειδικός, δυστυχώς, κρίσιμες δεκαετίες τώρα, δεν τα έχει αγγίξει.. παρόλο που ολόκληρη η Καρπαθιακή κοινωνία έβλεπε, ότι η πρωτεύουσα, όσο μεγάλωνε οι αναπηρίες της γίνονται όλο και πιο ανίατες.
Γι’ αυτούς τους λόγους ζητάμε συγνώμη και κατανόηση απ’ όλους τους καθ’ ύλη αρμόδιους εμπειρογνώμονες και πολιτικούς, αν θεωρούν ότι μπαίνουμε εμπειρικά, κατ’ επανάληψη στα δικά τους χωράφια.
Εμείς, λοιπόν, απλά ανάβουμε μια μικρή σπίθα, αν πιάσει φωτιά και εξαπλωθεί, θα εξαρτηθεί από τους ενδιαφερόμενους επιστήμονές μας και όλους τους τοπικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, έχει καλώς.. και ειδικά τον Δήμο και το Επαρχείο με το άξιο, αν και υποστελεχωμένο δυναμικό τους, με τα χρόνια εμπειρίας τους γνωρίζουν να ανταπεξέλθουν τις ιδιορρυθμίες του δημόσιου βίου-γραφειοκρατείας.. και μπορούν να επεξεργασθούν αρμοδιότερα παλαιά και νέα δεδομένα και οπωσδήποτε τις νέες πια προοπτικές..
Γι’ αυτό θεωρώ ότι οι κάθε φορά εκλεγμένοι προύχοντες εκτός τους άμεσα ιδιώτες συμβούλους τους θα πρέπει να αξιοποιούν στον μέγιστο βαθμό τους αξιόλογους υπαλλήλους τους.. ακόμη τον πρόεδρο, τους συμβούλους και όλους τους τοπικούς φορείς των κοινοτήτων, που γνωρίζουν καλύτερα (και από τους κεντρικούς) την κάθε γωνιά και τα προβλήματα του κάθε τόπου τους.
Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, με θεμελιώδεις επιλογές στα επιτελεία του ανέβασε δημοσκοπικά στα ύψη τα ποσοστά του κόμματός του. Καθόσον, αν περιμένουμε τον Μεγάλο Αδελφό, το δυσκίνητο κράτος, να ασχοληθεί με τα χιλιάδες προβλήματα της κάθε περιοχής και ειδικά τώρα με δυσεπίλυτα συσσωρευμένα ζόρια.. τότε Κύριος οίδε.. όπως προαναγγείλαμε, ότι ανεξάρτητα έπρεπε να προχωράμε ταχύτερα, απευχόμενοι, βέβαια, να καταπέσουμε σε “μάντης κακών”, όπερ και εγένετο.. όπως π.χ. κάθε εννιαμηνίτικο μποφόρ να ξεγεννάει με πολλούς πόνους παραμορφωμένα ξεχαρφαλώματα της Παραλιακής.
Ακόμη και η Περιφέρεια, που γνωρίζουμε ότι στην αρμοδιότητά της ανήκουν οι εγκρίσεις των ήδη απορριφθέντων Σχεδίων Πόλης, Λιμανιού, κ.τ.λ.. φαίνεται έτσι αποστασιοποιούμενη και εξ αιτίας “των ενδοοικογενειακών μας έριδων”.
Στο γνωστό προκείμενο λοιπόν: Το Λιμάνι κάθε πόλης ή χωριού και ειδικά κάθε πρωτεύουσας νησιού, όπως τα Πηγάδια, αποτελεί το Α και το Ω, τον ομφαλό όλων των εξελίξεων.
Το Λιμάνι, όμως, αφέθηκε να επικοινωνεί-συγκοινωνεί τόσο με την υπόλοιπη κωμόπολη όσο και με ολόκληρο το νησί μέσω ενός και μόνο δρόμου εισόδου-εξόδου από το Δημαρχείο και να σηκώνει “τον Σταυρό του Μαρτυρίου”.
Ειδικά τα βράδυα που παραμένει νεκρός καθόλη την διάρκεια της τουριστικής σαιζόν και στην κάθε καραβοπανήγυρη, που παθαίνει παγκαρπαθιακό άλγος.
Αν προσθέσουμε και τον άμεσα παράλληλο, γειτονικό Πεζόδρομο που είναι κλειστός στα οχήματα διπλασιάζεται το κακό.
Και όχι μόνον.. ο άλλος κεντρικός μονόδρομος της μετάβασης από την μία άκρη της “πόλης” στα όρια με το Απέρι μέχρι την άλλη στον Άϊ-Πέτρο είναι ένας και μοναδικός, αυτός που διασχίζει τον κεντρικό της πυρήνα. Άρα, οι δύο κυρίαρχες οδικές-κυκλοφοριακές αρτηρίες είναι στενό-κακοτοπιές και φυσικό επόμενο με το παραμικρό να παθαίνουν “θρομβοτικά επεισόδια”.
Πως θα βγούνε έξω από αυτές τις αναπόδραστες συμφορήσεις το γνωρίζουν καλύτερα οι εξειδικευμένοι επιστήμονες.
Η Παραλιακή διαθέτει ακόμα αρκετές δευτερεύουσες διεξόδους μεν, ανέτοιμες δε.. ξεκινώντας:
- Από τον Περιφερειακό από το μέσα τρίγωνο του λαιμού του Λιμανιού, παραθαλάσσια, Καρνάγιο, πάνω από την Σίσαμο, Δαματρία, Κυρά-Παναγιά, δρόμο προς Κούροι, κ.τ.λ.. που θα σηκώσει άνετα ολόκληρο τον όγκο των μικρών και μεγάλων φορτηγών, κ.τ.λ. οχημάτων από τα καράβια, ελευθερώνοντας την ήδη συνωστισμένη Παραλιακή, με ένα σμπάρο δυό
τρυγώνια. - Η κάθοδος από τον Κεντρικό-Ακρόπολη προς καφετέρια Αγνάντι-Λαζάρου-Λιμάνι, που είθε να αποφορτισθεί από τα πάρκινγκ, κ.τ.λ.
- Όποτε κι αν.. το όνειρο μετουσιωθεί σε πραγματικότητα και επεκταθεί η Παραλιακή, όπως αναλύσαμε διεξοδικά σε προηγούμενο πόνημα, από την άκρη της μικρής προβλήτας παρά το Λιμεναρχείο μέχρι το μικρό νησάκι δίπλα-ανατολικά της Μαρίνας.. τότε ίσως υπάρξει δυνατότητα ο Κεντρικός Δρόμος από Δασαρχείο-Συντριβάνι να κατέβει στρίβοντας ομαλά προς την μέλλουσα Μεγαλοπρεπή Πλατεία της Παραλιακής.
- Υπάρχουν δύο δυνατότητες, μία άνοδος Παραλιακή-παράπλευρα από το άλλοτε παραδοσιακό εστιατόριο Ζαφείρη-προς την Δυτική Σκάλα του Επαρχείου-Πλατεία Ολυμπιακής, κ.τ.λ.
- Μία κάθοδος, που θα ξεκινάει από την Πλατεία Ολυμπιακής-δυτικά-ξενοχείο Sunrise (Mουστακάκη) και θα καταλήγει κατερχόμενη παραδίπλα άμεσα προς την καφετέρια DEL MAR (Γ. Πανάρετου) – Παραλιακή.
- Τον παραθαλάσσιο, νεκρό δρόμο στην Αμμουδιά κάτω από το Μνημείο του Ήρωα Ηλιάκη θα πρέπει να τον αναλάβουν οι ειδικοί πως και που θα ξεμοτσάρει η άκρη του μύτου της Αριάδνης προς τον Κεντρικό του Απερίου, βοηθώντας έτσι τον Κεντρικό του Δημαρχείου.
Με αυτές τις 6 διεξόδους πιστεύουμε θα ανασάνουν, θα αλληλοσυγκοινωνούν μεταξύ τους οι δύο μοναδικοί κεντρικοί, πιο αδύναμοι κυκλοφοριακά άξονες,
α) Η Παραλιακή
β) Οι παράλληλες, που εκκινούν από καφετέρια Γ.Σακελλιάδη – Άγιο Πέτρο, αποφορτίζοντας η μία την άλλη και για πάντα περισσότερο τον Εντός Πολεοδομικό Ιστό όσο και τον εκτός και άλλες θα οδηγούν την κυκλοφορία εκτός Κέντρου.. και δευτερευόντως θα αποφεύγει η σφίζουσα Παραλιακή ολόκληρη την γύρα από το Δημαρχείο μέχρι την μοναδική προς Άγιο Πέτρο και τανάπαλιν απο-μποτιλιάροντας η μία την άλλη..–Από την Διασταύρωση στην Βρύση Παχούντη-Κούτουλου, των δρόμων προς Μύλοι και Κεντρικό δρόμο, δεξιά και αριστερά, μέχρι τον Βρόντη θα πρέπει να ρυμοτομηθούν κάθετοι δρόμοι σε μικρές αποστάσεις, σύμφωνα με τους πολεοδομικούς κανονισμούς, καθόσον ήδη δημιουργούνται πελώρια, κουραστικά, ακανόνιστα, τετράγωνα.
Από την ίδια Διασταύρωση της Πηγής Παχούντη-Μύλοι λείπει επειγόντως ένας δευτερεύοντας Περιφερειακός Δρόμος προς Σκόπη, Δαματρία, κ.τ.λ., που θα ξεμπλοκάρει μοναδικά το Κέντρο.
Λίγο παρακάτω ο νότιος, παράπλευρος δρόμος, στο μεγάλο Ξενοδοχείο ALIMOUNDA, του Γ. Μανωλάκη, προς την παραλία θα πρέπει να σπάσει τον μονόδρομο ασφυκτικό κλοιό προς ξενοδοχείο Μακρή.. συνεχίζοντας αυτός ο παράπλευρος δρόμος-παραλία ευθύγραμμα-κατευθεία προς τον Κεντρικό Δρόμο Απερίου.. σε ένα κομβικό τοπίο της Παραλίας.
Και όπως το Alimounda, έτσι τουλάχιστον όλα τα νέα ξενοδοχεία και τα rent a car θα πρέπει να διαθέτουν το ανάλογο πάρκινγκ για να μην δημιουργούνται περαιτέρω ανυπόφοροι συνωστισμοί.
Εδώ, όμως, αντί να ανοίγουν περισσότερα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΠΑΡΚΙΝΓΚ για να αποφορτώνουν την κυκλοφοριακή συσσώρευση, κλείνουν ειδικά σε κεντρικά σημεία, όπως παλαιότερα πίσω από τον Πεζόδρομο, που τον εξυπηρετούσε άνετα.. όπως και τις δύο Κεντρικές μας Εκκλησίες, το Πνευματικό Κέντρο στο Κονάκι, τα πολυπληθή καταστήματα της διασταύρωσης των δρόμων της Πλατείας της Ολυμπιακής, κ.τ.λ., ακόμη και την ήδη φουλαρισμένη Παραλιακή.
Το κεντρικό πάρκινγκ στο Δασονομείο είναι σχεδόν πάντα κατειλημμένο από τους μόνιμους κατοίκους και γι’ αυτό οι χωριανοί συνωστίζονται στους γύρω κεντρικούς δρόμους δυσκολεύοντας περισσότερο την κυκλοφορία.. Γι’ αυτό, ελπίζω να προγραμματιστεί Πολυόροφο Δημοτικό Πάρκινγκ στο ήδη υπάρχον του Δασονομείου, λύνοντας μιά για πάντα τα κυκλοφοριακά-πάρκινγκ προβλήματα της Πρωτεύουσας, όπως συμβαίνει ήδη στους περισσότερους Δήμους.
ΟΥΦ! δρόμοι-πεζοί-πεζά ένα και το αυτό.. αλλά το δέον γενέσθαι, επειδή “σκοντάφτουμε” μιά ζωή στις ίδιες κακοτοπιές σε αγαπημένους μας τόπους.
Μπλέξαμε, ανάκατα..
Αλλά δεν γίνεται να μην ολοκληρώσω με το αποκρουστικό θέμα, που άρχισα και με το οποίο σπαράσεται όλη η υφήλιος.. με την Χριστιανοσύνη, και όχι μόνο, να διανύει Πολυ-Μεγαλοβδομάδες των Παθών, και ο άγριος-ακαταμάχητος ακόμα κορωνοϊός να μας επιβάλλει, με το έτσι το θέλω, περισσότερες ασήκωτες “νηστείες” (πνευματικά καταφύγια-ναούς, υγειονομικές υποδομές-υλικά, εργασίες, κλειστές επιχειρήσεις, “μαϊδιά”, εξόδους, μοναξιές, ψυχοκαταθλιπτικά, κ.τ.λ.), τόσες όλες μαζί ο εξαποδίτης, κι όποιος αντέξει.
Και όποτε με το καλό βγούμε έξω στο ξέφωτο από το μαύρο κι άραχνο τούνελ αλλά και από το τρομολαγνητικό κλίμα, ευχόμαστε όπου νάναι.. οι Άγιες Ημέρες θα μας βοηθήσουν να αλλάξουμε μονομερώς την νηστεία μόνο προς τα παραδοσιακά θερμιδογόνα, τα πλούσια τοπικά μας ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΑ (οφτά) εδέσματα.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ ΑΝΑΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ και παράλληλα να ξεπερνάμε ανώδυνα και τις υπόλοιπες νηστείες.. και με την ευκαιρία τώρα της κλεισούρας και των αναγκαστικών πολλαπλών νηστειών και της γενικής αποτοξίνωσης να βγούμε κερδισμένοι.
ΕΑΝ τα Πάθη των Πολυ-Μεγαλο-Βδομάδων, δοκιμασιών του Σταυρο-ϊού μας βοηθήσουν για ενδοσκόπηση, περισυλλογή και άνωθεν(εκλιπόντων του Αγίου Φωτός και των Εκκλησιασμών) Θεία Φώτιση και τελικά μας οδηγήσουν στην κορύφωση και της δικής μας Ανάστασης του Καλού μας Εαυτού, που όλοι κρύβουμε μέσα μας.
Αμήν, ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.. και του χρόνου να το γιορτάσουμε όλοι μαζί οι Απανταχού Καρπάθιοι στα χωριά μας.. το εύχομαστε από καρδιάς.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΗΓΑΣ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΗΣ
