Το άνθος μαραίνεται,
το φύλο ξηραίνεται,
ο κόσμος περνά.
Και μόνο ο θάνατος,
επλάστει αθάνατος,
αυτός δεν γερνά.

Τ’ ακούει η μαύρη γη, τρεις χρόνους δεν γιορτάζει.
Τ’ ακούσανε και τα βουνά, κ’ εκείνα ραϊστήκαν.
Τ’ ακούει και ο ουρανός, τρεις χρόνους δεν σταλάζει.
Ο Χαζαλέξης πέθανε, κι η Κάρπαθος στενάζει.

Οι προσευχές και σκέψη θα βρίσκεται πάντοτε κοντά σου.

Πέρασαν 40 μέρες από τότε που η καμπάνα της Παναγίας του Απερίου, έστειλε αυτό το θλιβερό μαντάτο, και ήρθε η σειρά των Καρπάθιων της Αμερικής να θυμηθούν και να τιμήσουν την μνήμη του.

Το Σάββατο στις 22 Φεβρουαρίου περισσότεροι από 200 Καρπάθιοι και άλλοι ομογενείς παρευρέθηκαν στο 40ημερον μνημόσυνο του Γεωργίου Χαζαλέξη Αλεξιάδη, που τελέστηκε στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στο Paramus του New Jersey, ιερουργούντος του ιερατικού προϊστάμενου της κοινότητος πατρός Ανάργυρου Σταυρόπουλου. Οι περισσότεροι ήρθαν από το New Jersey, όπου για πολλά χρόνια έζησε και δραστηριοποιήθηκε ο αείμνηστος. Αρκετοί άλλοι ήρθαν από την γειτονική πολιτεία της Νέας Υόρκης και από άλλες κοντινές και μακρινές πόλεις και πολιτείες της Αμερικής όπως από την Pennsylvania και το Kentucky. Από την Ελλάδα ήρθε ο Δήμαρχος Καρπάθου Γιάννης Νισύριος.

Εκτός από την οικογένεια και τους συγγενείς του, σύσσωμος η Καρπαθιακή παροικία ήρθε να προσευχηθεί και να τιμήσει την μνήμη του.

Ακολούθησε μακαρία στο Seasons Catering στο Washington Township του New Jersey, όπου η Πόπη Ζανάκη διάβασε μοιρολόγια εκ μέρους της θυγατέρας του αειμνήστου και ο Μανώλης Κασσώτης αναφέρθηκε στην επιχειρηματική, συλλογική, εθνική και φιλανθρωπική του δράση. Επίσης με πολλή αγάπη και συγκινητικά λόγια αναφέρθηκε στον αείμνηστο η Ευαγγελία Moreno, βαπτιστικιά της αείμνηστης συζύγου του και η Πόπη Νικολαΐδου διάβασε δικά της μοιρολλόγια. Στην διάρκεια της μακαρίας προβάλλονταν φωτογραφίες από την ζωή και το έργο του, και έτσι δόθηκε η ευκαιρία σ’ αυτούς που τον γνώρισαν από κοντά και πολλοί που εργάστηκαν μαζί για την πρόοδο της παροικίας μας να θυμηθούν και μνημονεύσουν το αείμνηστο.

Μετά το μνημόσυνο ακολούθησε μακαρία στο Seasons Catering.

Χαίρεστε σεις ψηλά βουνά, που χάρο δεν φοβάστε,
και στην αιώνια ζωή, θεμελιωμένα θά’ στε.

Αλλά εκτός από τα ψηλά βουνά, από το πέρασμα του κάθε ανθρώπου απ’ αυτή τη ζωή, μένει και ότι καλό έκαμε ο αποδημών για τον συνάνθρωπο του και ότι άφησε πίσω του προς μίμηση και παραδειγματισμό.

Μανώλης Κασσώτης

Στη μνήμη του πατέρα μου Γιώργου Χαζαλέξη Αλεξιάδη

Ταξίδι πάλι έκαμα κι ήρθα στα ξένα μέρη,
όμως τον Χαζαλέξη σας τον άφησα στ’ Απέρι.

Τον άφησα παντοτινά στ’ Απέρι να κοιμάται,
μ’ ανάμεσα μας σήμερα το πνεύμα του πλανάται.

Ετάφηκε στα χώματα του τόπου που γεννηθεί,
μα κάνω τα Σαράντα του εδώ που εξελίχθει.

Στον τόπο όπου έζησε περίπου 60 χρόνια,
ανάμεσα σε συγγενείς φίλους του και εγκόνια.

Στον τόπο όπου τάφηκε η ιδική μου μάνα,
του Χαζαλέξη η σύζυγος η ξακουστή Ιωάννα.

Εδώ μεγαλουργήσανε χωρίς αμφιβολία,
και εξετάσεις δώσανε κι οι δυο μ’ επιτυχία.

Καρπάθιοι κι’ άλλοι Έλληνες εδώ τους εγνωρίσαν,
σε κάθε δύσκολη στιγμή την πόρτα τους χτυπήσαν.

Εδώ πρωτοστατήσανε κι’ οι δυο στα σωματεία,
όπως εις την Ομόνοια Ίδρυμα Ομοσπονδία.

Είπα λοιπόν στη νιότη μου Ελπίδα να αντέξεις,
ετούτη τη συγκέντρωση τη θέλει ο Χαζαλέξης.

Χατίρι δε σου χάλασα κι’ ως ήσουν μαθημένος,
όλα τα χρόνια με χαρά ήσουν αγκαλιασμένος.

Μέρες και βράδια και γιορτές ήρχοντο να σε βρούνε,
μικροί μεγάλοι ήθελαν μπαμπά μου να σε δούνε.

Να ‘ναι ανοιχτά τα σπίτια μας είχες επιθυμία,
κι’ ακόμα και με τα παιδιά να βγεις φωτογραφία.

Ποιος ήσουν και τι έκαμες δεν θα απαριθμήσω,
το ξέρουν όσοι σ’ αγαπούν σ’ εκείνους θα τ’ αφήσω.

Μόνο δημόσια θα πω ευχαριστώ μπαμπά μου,
και πάντα θα σ’ ευγνωμονεί η οικογένεια μου.

Κι’ ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ όλους θα λέω πάντα,
τη μνήμη του τιμήσατε κι’ ήρθατε στα Σαράντα.

Ο Γιάννης, ο Αλέξανδρος ο Γιώργος κ’ η Ελπίδα,
ευχαριστούμε όλους σας πριν φύγω στην πατρίδα.

Ελπίδα Αλεξιάδη-Σταματιάδη