Επί Τουρκοκρατίας, διοικητικά η Κάρπαθος αποτελούσε ξεχωριστό καζά, ο οποίος υπαγόταν στο σαντζάκι της Ρόδου, που ανήκε στο Βιλαέτι του Αρχιπελάγους υπό τον Καπουδάν πασά. Η τουρκική κυριαρχία στην Κάρπαθο αντιπροσωπευόταν από τον εκάστοτε Ζαπίτη και μετά το 1840 από τον Μουδίρη (υποδιοικητή), ο οποίος υπαγόταν στον Μουτεσσαρίφη της Ρόδου. Ο Μουδίρης ήταν ο γενικός αντιπρόσωπος της τουρκικής εξουσίας στην Κάρπαθο, γνώριζε ελληνικά και πολλές φορές δεν ήταν Τούρκος. Η κύρια αποστολή του Μουδίρη ήταν η είσπραξη των φόρων και φρόντιζε να διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους ντόπιους, συνεργαζόμενος με τους δημάρχους.
Αυτοδιοίκηση
Οι περισσότερες νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές εξουσίες ανήκαν στην τοπική διοίκηση, όπως διαμορφώθηκε και λειτουργούσε βάσει άγραφων εθίμων και κανονισμών, και κωδικοποιήθηκε το 1864, ως τα Νομικά Έθιμα της Καρπάθου. Το κάθε ένα από τα εννέα χωριά της Καρπάθου αποτελούσε ξεχωριστό δήμο, αν και, κατά διαστήματα, ορισμένα χωριά ενώνονταν σε ένα δήμο: το Απέρι με την Βολάδα, οι Μενετές με την Αρκάσα και το Μεσοχώρι με τα Σπόα. Το Απέρι αποτελούσε την πολιτική, πνευματική και εκπαιδευτική πρωτεύουσα του νησιού. Το 1892 οι τουρκικές αρχές μετέφεραν την πρωτεύουσα της Καρπάθου και ορισμένες υπηρεσίες στα Πηγάδια, που αποτέλεσαν ξεχωριστό δήμο.
Δήμαρχος
Την μεγαλύτερη δύναμη στην Κάρπαθο την είχε ο Δήμαρχος του κάθε χωριού, που ασκούσε τα καθήκοντα του βοηθούμενος από τους άλλους (συνήθως δυο) προεστούς. Ο Δήμαρχος ήταν υπεύθυνος απέναντι στην Τουρκική Διοίκηση να εισπράξει από τους δημότες τους κυβερνητικούς φόρους και να τους παραδώσει στον Μουδίρη. Επίσης εισέπραττε τους δημοτικούς φόρους και την αρχιερατική επιχορήγηση, διόριζε δασκάλους, δραγάτες και όλους τους άλλους δημοτικούς υπαλλήλους. Επέβλεπε τα δημοτικά έργα: συντήρηση δρόμων και μονοπατιών, συντήρηση πηγών, κατασκευή και συντήρηση των φρακτών και περασμάτων μεταξύ των γεωργικών και κτηνοτροφικών περιοχών. Δίκαζε μικροδιαφορές μεταξύ των συγχωριανών του και επέβαλλε πρόστιμα. Όλοι οι δήμαρχοι του νησιού συμμετείχαν στην Γενική Συνέλευση του Μαρτίου και επικύρωναν τις αποφάσεις του δικαστηρίου. Ακολουθεί κατάλογος ορισμένων δημάρχων που υπηρέτησαν επί Τουρκοκρατίας, όπως εξάγεται από διάφορα έγραφα, με αναφορά στο χωριό, την ημερομηνία και χρονολογία που υπηρέτησαν, για όσους υπάρχουν πληροφορίες.
Μουχτάριδες που Υπηρέτησαν επί Τουρκοκρατίας
1802-1815 – Διακομιχάλης Πνευματικός (Κορακίου / Απερίου – Βωλάδος).
1815 – Μιχαήλ Σακέλλης (Απερίου).
10/6/1822 & 10/6/1824 – Διακοκώνστας (Ολύμπου).
1822 – Αποστολάκης Κάλογλους (Απερίου).
22/4/1824 – Χατζή Ηλίας Οικονόμου (Απερίου).
17/8/1825 – Διακο Γεώργης Νουάρος (Απερίου), Διάκο Μιχάλης Νουάρος (Μεσοχωρίου), Μανόλης της Καλήτσας (Βωλάδος), Διάκος του Σακελλάρη.
27/4/1829 – Χατζή Ηλίας Οικονόμου (Απερίου), Γεώργιος Ψαρουδάκης, Μανόλης Μιχαήλ.
17/3/1834 – Γεώργιος Ψαρουδάκης, Χ΄΄ Αντώνης Διάκο Λιού.
20/1/1838 – Χατζή Ηλίας Βιτώρης, Μιχαήλ Νουάρος, Μηνάς Γεωργίου (Βωλάδος), Μηνάς Γεωργίου (συνωνυμία – Όθους), Κωστής Νικολάου (Πυλών), Κωστής Νικολάου (συνωνυμία), Νικόλαος Πάχου.
26/2/1838 – Μηνάς Γεωργίου (Βωλάδος), Κωστής Νικολάου (Πυλών), Μιχαήλ Νουάρος.
10/9/1841 – Κωστής Πρωτοπαπάς (Ολύμπου).
19/4/1859 – Βασίλειος Χατζηπαπάς (Απερίου).
1860 – Νικόλαος Διακο-Νικόλας (Ολύμπου).
8/2/1864 – Ιωάννης Χατζή Αναστασίου (Απερίου), Νικόλαος Χατζή Γεωργίου (Ολύμπου), Χατζή Μιχάλης Αλεξίου (Μενετών-Αρκάσης), Βασίλειος Ανδρέου (Πυλών), Γεώργιος Οικονόμος (Βωλάδος), Σταμάτιος Γεωργιάδης (Όθους).
19ος αιώνας – Σταμάτης Γ. Γεωργιάδης ή Μαργαρίτης (Όθους).
? – Γεώργιος Σταμάτη Γεωργιάδης (Όθους).
1876-79 – Νικόλαος Καφετζηδάκης (Απερίου).
22/4/1880 – Σταμάτιος Γ. Λυμνιώτης (Απερίου), Φραγκίσκος Σακελλαρίδης (Βωλάδος).
11/3/1884 – Αντώνης Σακελλαρίδης (Ολύμπου).
14/2/1888 – Ιωάννης Οικονομίδης (Απερίου).
13/6/1893 – Χατζή Γεώργιος Χιωτάκης (Απερίου).
? – Γεώργιος Μ. Μιχαηλίδης-Νουάρος (Όθους), Φραγκιός Γ. Σακελλαρίδης (Βωλάδος), Βασίλειος Εμμ. Βαρδαούλης (Βωλάδος).
1894-8 & 1903-4 – Μιχαήλ Γ. Φιλιππίδης (Απερίου).
17/5/1904 & 17/5/1905 – Εμμανουήλ Ι. Σακέλλης (Ολύμπου).
1909 – Χατζής Χατζηπαναγιώτης (Πηγαδίων).
1909-10 – Ανδρέας Ασλανίδης (Πυλών).
1912 – Ν. Ηλ. Ζαβόλας (Βωλάδος).
Μανώλης Κασσώτης
