“Μενετές”
Πάνω σ΄ απόκρημνη πλαγιά σπίτια σειρά χτισμένα Μες στου βοριά την αγκαλιά κοιμούνται ταιριασμένα
Σε μιαν αυλίτσα τόση δα μια λεμονιά φυτρώνει Μια ρίζα αρμπαρόριζα για το γλυκό κυδώνι
Μ’ ένα σταφύλι
Ήφηα αξημέρωτα καλά κϋερνημένος, με πόθους και παλιές χαρές, με σκέψεις φουρτωμένος. Πήρα τη στράτα που τραβά στο πλια καλό μετόχι, πρωί-πρωί με τη δροσιά και πριν …
Διαβάστε Περισσότερα
Επήρα την ανάντζαλη και στον νοχόν επιάσα και μοναχός μου ανεντζητώ τα χρόνια απου περάσα(ν). Ήβρα σημάγια εις στη γη π’ ακόμη ξεχωρίντζου(ν), τα χρόνια που περάσασι σε κάποιους να …
Διαβάστε Περισσότερα
Αγαπημένη μου αδελφούλα!
Γλυκιά μου δεύτερη Μανούλα!
Έφυγες τόσο γρήγορα μετά που πέθανε ο αγαπημένος σύντροφος της ζωής σου Βάσος. Δεν ήθελες πια να ζήσεις και μέρα με την μέρα …
Διαβάστε Περισσότερα
Επήρες με τηλέφωνο κ’ ήσουν εις την Ασία, εκλείωσα τα μάτια μου κ’ ήτον ωσάν να σ’ εία…
Εγιάεις να’ βρεις την νανά, του Παρασκή τη κόρη, που νυχτοξημερώνεται, με …
Διαβάστε Περισσότερα
Eυχές στον εγγονό μου Ηλία Γ. Λογοθέτη
Από μικρός ξεχώριζες Ηλία στα σχολεία και στο Πανεπιστήμιο είχες επιτυχία.
Ηλία από μικρό παιδί πάντοτε προσπαθούσες και μπήκες στην Ιατρική όπου πολύ …
Διαβάστε Περισσότερα